Bu araştırma, özengen müzik eğitimi kurumlarında görev yapan çalgı öğretmenlerinin mesleki doyum düzeyleri ile cinsiyetleri, yaşları, öğrenim durumları, mesleki kıdemleri, mezun oldukları okul ve bireysel çalgı türlerine göre anlamlı bir farklılık olup olmadığını saptamak amacıyla yapılmıştır. Araştırma, İzmir ilinde yer alan Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı toplamda on özengen müzik eğitimi kurumunda görev yapan 65 çalgı eğitimcisi ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada betimsel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmış olup verilerin toplanması aşamasında kişisel bilgi formuyla birlikte “mesleki doyum ölçeği” (Kuzgun, Sevim ve Hamamcı, 1999) kullanılmıştır. Verilerin analizinde, Spss 16.0 programı aracılığıyla bağımsız örneklem t testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, özengen müzik eğitim kurumlarında görev yapan çalgı eğitimcilerinin mesleki doyum düzeyleri ile cinsiyet, yaş, öğrenim durumu, mesleki kıdem değişkenleri arasında anlamlı bir fark olmadığı görülmüş, mezun olunan okul ve bireysel çalgı türlerine göre ise anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir. Bu verilerden yola çıkılarak Eğitim Fakültelerinin Müzik Eğitimi bölümlerinden mezun olan öğretmenlerin mesleki doyum düzeylerinin, Konservatuvar ve Güzel Sanatlar Fakültesi Müzik Bölümlerinden mezun olan öğretmenlere göre daha yüksek olduğu ve özengen müzik eğitimi kurumlarında görev yapan piyano öğretmenlerinin mesleki doyumlarının, aynı tür kurumlarda görev yapan bağlama öğretmenlerininkinden daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
This research was conducted to determine whether there is a significant difference in the job satisfaction levels of instrument teachers working in amateur music education institutions according to their gender, age, education level, professional seniority, school they graduated from and individual instrument types. The research was conducted with 65 instrument educators working in a total of ten amateur music education institutions affiliated with the Ministry of National Education in Izmir. The survey model, one of the descriptive research methods, was used in the research, and the "job satisfaction scale" (Kuzgun, Sevim, & Hamamcı, 1999) was used along with the personal information form during the data collection phase. In the analysis of the data, independent samples t test and one-way analysis of variance (ANOVA) were used through the Spss 16.0 program. According to the findings of the research, it was observed that there was no significant difference between the job satisfaction levels of instrument educators working in amateur music education institutions and the variables of gender, age, education level and professional seniority, and a significant difference was determined according to the school graduated from and individual instrument types. Based on these data, it can be concluded that the job satisfaction levels of teachers who graduated from the Music Education departments of the Faculties of Education are higher than those who graduated from the Music Departments of the Conservatory and Faculty of Fine Arts, and that the job satisfaction of piano teachers working in amateur music education institutions is higher than that of baglama teachers working in the same type of institutions.