Author :
Abstract
Sanat evrensel bir dildir ve izleyiciye derin, karmaşık ve özgün deneyimler sunmaktadır. Sanat eserlerinin anlamını çözümlemek ve onları derinlemesine anlamak için kullanılan araçlar ve kavramlar, bu deneyimi daha da zenginleştirmektedir. Sanatın görsel dilini anlamak ve aktarmak için kullanılan bir çok önemli kavram bulunmaktadır. Bu kavramlardan biri de sanat eserlerinin yapılandırmasında önemli bir unsur olan ‘boşluk’ ya da diğer bir ifadeyle negatif alandır. Boşluk tüm sanat disiplinlerinde önemli bir yapılandırma kavramı olarak karşımıza çıkar ve fotoğrafta da çerçevenin düzenlenmesinde estetik ve içerik bağlamında kullanılmaktadır. Çalışma kapsamında, temel tasarım ögelerinden biri olan boşluğun çerçevenin içerisinde temel kullanımından ziyade fotoğraf sanatçılarının boşluğu bir kavram ve içerik üretimi olarak kullanmaları ele alınmıştır. Bu kavrama yönelik eğilimler ise, boşluğun fotoğraf dilindeki önemini ve işlevini anlamak ve bu evrensel dilin anlaşılması ve yorumlanması için, Gombrich'in kullandığı araçlar ve bu araçların boşlukla olan ilişkisi üzerinden incelenmiştir.
Ayrıca, sanatın görsel diliyle etkileşime girildiğinde, pozitif ve negatif alanların bir arada nasıl çalıştığını anlamak, izleyicinin görsel deneyimini daha derin ve anlamlı hale getirmektedir. Görüntüde biçim ve boşluk etkileşimi, izleyicinin görsel deneyimini zenginleştirirken, sanatsal içeriği de derinleştiren önemli bir unsurdur. Bu nedenle örnek çalışmalar üzerinden, fotoğrafın fotoğraf alanı içinde yer alan içeriği aktarma yetisi üzerinde, bu etkinin fotoğraflardaki kusurlu-kusursuz yapılar aracılığıyla gerçeklikle birleşerek izleyici üzerinde bıraktığı sonsuzluk çağrışımları gibi etkiler ele alınmıştır.
Keywords
Abstract
Art is a universal language, offering viewers deep, complex, and unique experiences. The tools and concepts used to decipher the meaning of art enrich this experience further. Numerous essential concepts contribute to understanding and conveying the visual language of art. One such concept is 'space,' or more precisely, negative space, a significant element in structuring artworks across all artistic disciplines. In the realm of photography, space is utilized in the aesthetics and content organization within the frame. Within the study's scope, the focus goes beyond the basic utilization of emptiness as a fundamental design element within the frame. Instead, it examines how photography artists use emptiness as a concept and content production. Tendencies towards this concept are analyzed using Gombrich's tools, exploring their relationship with emptiness to comprehend its importance and function in the language of photography.
Furthermore, delving into the visual language of art involves understanding how positive and negative spaces collaborate, enhancing the viewer's visual experience. The interaction of form and space in the image emerges as a crucial element that enriches the viewer's visual experience and deepens the artistic content. Through case studies, this research explores the effects of photography on conveying content within the field. It examines how the combination of imperfect-perfect structures in photographs, interacting with reality, leaves connotations of infinity on the viewer.
