Uzaktan Eğitim Sürecinde Uzaktan Eğitime Katılan Öğretmenlerin Eğitime Erişimde Yaşadıkları Sorunlar
Author :
Abstract
Koronavirüs Hastalığı (COVID-19), ilk olarak Çin’in Wuhan Eyaleti’nde Aralık ayının sonlarında solunum yolu belirtileri olarak gelişen bir grup hastada yapılan araştırmalar sonucunda 13 Ocak 2020’de tanımlanan bir virüstür.
Salgın başlangıçta bu bölgedeki deniz ürünleri ve hayvan pazarında bulunanlarda tespit edilmiştir. Daha sonra insandan insana bulaşarak Wuhan başta olmak üzere Hubei eyaletindeki diğer şehirler ve Çin Halk Cumhuriyeti’nin diğer eyaletlerine ve daha sonra diğer dünya ülkelerine yayılmıştır. Ülkemizde de Mart 2020 de görülmeye başlayan koronavirüs hastalığı sonrasında devlet yetkililerinin önlem amacı ile almış oldukları karar gereği 16 Mart 2020 tarihinden itibaren okullarda yüzyüze eğitime ara verilmiş ve uzaktan eğitime geçiş yapılmıştır. Uzaktan eğitim sürecine tam anlamda hazır olmayan ülkemiz de yeterli altyapının olmaması, farklı ve yabancı platformlardan ders anlatımları, öğretmenlerin ve öğrencilerin alışık olmadığı, yeterli bilgi ve donanıma sahip olmadan uzaktan eğitime başlamaları beraberinde çeşitli sorunları da getirmiştir. Ülkemizdeki öğretmenlerin yaşamış olduğu bu sorunları saptamak ve bundan sonraki süreçte alana katkı sunması amaçlanmıştır. Araştırmanın, yıllar içerisinde uzaktan eğitim çalışmalarında gelinen noktayı görebilmek ve gelecekte yapılacak olan çalışmalara yol gösterici olması bakımından önem taşımaktadır. Araştırmada nitel araştırma yöntemleri içerisinde görüşme tekniği uygulanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2021-2022 eğitim-öğretim yılında Diyarbakır ili ve ilçelerinde görev yapan ve uzaktan eğitim sürecinde bulunan 50 öğretmenle yapılmıştır. Öğretmenlerin uzaktan eğitimle yapılan derslere ilişkin görüşlerini; Katılım Sorunu, Teknik Sorunlar, Motivasyon, Uygulanan Platformlar, Ders Programlarının Uygulanabilirliği, Öğretmen ve Öğrencilerin Uygulama Konusunda Eğitimleri, Ölçme ve Değerlendirme temaları ile açıklamışlardır. Elde edilen bulgulara ilişkin sonuçlar, alan yazındaki benzer çalışmaların sonuçları ile tartışılmış ve araştırma sonucunda çeşitli öneriler ifade edilmiştir.
Keywords
Abstract
Coronavirus Disease (COVID-19) is a virus that was first identified on January 13, 2020, as a result of research conducted in a group of patients who developed as respiratory symptoms in late December in Wuhan Province of China.
The outbreak was initially detected in those found in the seafood and animal market in this region. Later, it spread from person to person and spread to other cities in Hubei province, especially Wuhan, other provinces of the People's Republic of China and then to other world countries. After the coronavirus disease, which started to be seen in our country in March 2020, as a precautionary measure, face-to-face education in schools was suspended and distance education was transitioned as of 16 March 2020. In our country, which is not fully ready for the distance education process, the lack of sufficient infrastructure, lectures from different and foreign platforms, the fact that teachers and students are not accustomed to starting distance education without having sufficient knowledge and equipment have brought along various problems. It is aimed to determine these problems experienced by teachers in our country and to contribute to the field in the next process. The research is important in terms of seeing the point reached in distance education studies over the years and being a guide for future studies. The study group of the research was carried out with 50 teachers working in the province and districts of Diyarbakır and in the distance education process in the 2021-2022 academic year. Teachers' views on distance education courses; Participation Problem, Technical Problems, Motivation, Applied Platforms, Applicability of Curriculum, Training of Teachers and Students on Practice, Measurement and Evaluation themes. The results of the findings were discussed with the results of similar studies in the literature and various suggestions were expressed as a result of the research.
Keywords
- 1. Adıyaman, Z. (2002). Uzaktan eğitim yoluyla yabancı dil öğretimi. The Turkish Online Jounal of Educational Telnology, 1(1), 92-97.
- 2. Bilgiç-Doğan, Hatice-Gökçe.(2019). Uzaktan Eğitimin Temelleri Giriş.
- 3. Bozkurt, A. (2017). Türkiye’de uzaktan eğitimin dünü, bugünü ve yarını. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 3(2), 85-124.
- 4. Ergüney, M. (2015). Uzaktan Eğitimin Geleceği: MOOC (Massive Open Online Course). Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4 (4), 15-22.
- 5. Gökçe, A. T. (2008). Küreselleşme Sürecinde Uzaktan Eğitim. D.Ü. Ziya Gökalp eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 1-12.
- 6. Karataş, E., Karataş, S. & Kaya, Z. (2012). “Uzaktan Eğitim” Zeki Kaya (Ed.), Öğrenme-Öğretme Kuramlar, Yaklaşımlar, Modeller (ss.351-381) içinde. Ankara: Pegem Akademi.
- 7. Larreamendy-Joerns, J. ve Leinhardt, G. (2006). GoingtheDistancewith Online Education. Review of Educational Research, 76(4), 567-605.
- 8. Sadeghi, M. (2019). A shift from classroom to distance learning advantages and limitation. International Journal of Research in English Education,4(1), 80-88.
- 9. Tekinarslan, Erkan ve Gürer, Melih-Derya.(2019).Açık ve Uzaktan Öğrenme Modellerı̇. Ankara:.Pegem Akademi Yayınları.
- 10. TDK.(2022).Türkçe Sözlük.(https://sozluk.gov.tr/). Erişim Tarihi: 07.06.2022
- 11. Yurdakul, B. (2015). “Uzaktan Eğitim” Özcan Demirel (Ed.), Eğitimde Yeni Yönelimler (ss.271-288) içinde. Ankara: Pegem Akademi.
