Author :
Abstract
Bireyler duygu, düşünce ve isteklerini dil aracılığıyla birbirlerine iletmektedir. Sağlıklı bir iletişimin gerçekleşmesi ise dilin doğru ve etkin bir şekilde kullanılması ile mümkün olabilmektedir. İletişimin sağlanmasında sözlü iletişim, yazılı iletişim ve sözsüz iletişim yani beden dili kullanılmaktadır. Bireyin kendini ifade edebilmesi için en çok kullandığı yöntemlerden biri de yazılı iletişimdir. İletişimin amacına ulaşabilmesi için bireyler o dilin kurallarını yazılı olarak doğru biçimde uygulayabilmelidir. Bu anlamda yazılı anlatımın etkin ve doğru bir şekilde uygulanabilmesi için yazılı iletişimin (anlatımın) her türlü anlatım bozukluğundan uzak bir şekilde kullanılmasıyla gerçekleşebilir. Dilin kullanımda yapılan hatalar, dilin yapısını bozarak yanlış kullanıma neden olmaktadır. Yazılı anlatımda kaynaklanan yanlışlıkları, basılı medya ortamlarından olan gazetelerde görülebilmektedir. Bu nedenle Karaman'da yayınlanan yerel gazetelerdeki yazım hataları anlatım bozuklukları açısından incelenmeye çalışılmıştır. İnceleme konusu olan gazetelerde birden fazla noktalama işareti ve yazım hatasına rastlanmıştır. Bunun sonucunda yanlış, eksik aktarılan haberlerin okuyucular tarafından da yanlış algılanması doğru olmayan düşünce ve tutumların geliştirilmesine sebep olabilecektir. Yazılı anlatımları gerçekleştiren kişi ve kurumların dilin doğru kullanılmasına büyük önem vermesi gerekmektedir.
Keywords
Abstract
Individuals communicate their feelings, thoughts and desires to each other through language. On the other hand, the realization of a healthy communication is possible with the correct and effective use of the language. In the provision of communication, verbal communication, written communication and nonverbal communication, that is, body language, are used. One of the most used methods for an individual to express himself is written communication. In order to achieve the purpose of communication, individuals must be able to correctly apply the rules of this language in writing. In this sense, it can be realized by using written communication (expression) away from all kinds of expression disorders in order to implement written expression effectively and accurately. Errors made in the use of the language disrupt the structure of the language, resulting in incorrect use. Inaccuracies arising from written expression can be seen in newspapers that are from print media. For this reason, typographical errors in local newspapers published in Karaman were tried to be examined in terms of expression disorders. More than one punctuation mark and spelling errors were found in the newspapers that were the subject of the review. As a result of this, the misperception of incorrect, incomplete news by readers may lead to the development of incorrect thoughts and attitudes. It is necessary that the people and institutions that carry out written narratives pay great attention to the correct use of the language.
Keywords
- Akbayır, S. (2011). Yazılı Anlatım - Nasıl Yazabilirim? (2. Baskı) Ankara: Pegem.
- Akbayır, S. (2011). Yazılı Anlatım - Nasıl Yazabilirim? (2. Baskı) Ankara: Pegem.
- Aktaş, Ş., ve Gündüz, O. (2002). Yazılı ve Sözlü Anlatım (3. baskı). Ankara: Akçağ. Akyol, H. (2013). Türkçe Öğretim Yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Pegem.
- Alpay, N. (2004). Dilimiz, Dillerimiz Uygulama Üzerine Yazılar. İstanbul: Metis.
- Bahadır, H. (2005). Roman hikaye ve günlük gazetelerdeki anlatım bozuklukları, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
- Balcı, H. A. (2009). Yazılı basında anlam bilim sorunu. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 301-312.
- Becerikli, S. (2019). Öğretmen yetiştirmede İstanbul Yüksek Okulu modeli (1924-1978), Doktora Tezi, Bursa: Uludağ Üniversitesi.
- Beşel, F., & Yardımcıoğlu, F. (2017). Maliye Dergisi’nin bibliyometrik analizi: 2007-2016 dönemi. Maliye Dergisi, 172, 133-151.
- Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative Research Journal, 9(2), 27-40.
- Bryman, A. (2012). Social research methods. Oxford University Press.Büyükikiz, K. K. (2009). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin söz dizimi ve anlatım bozuklukları üzerine bir araştırma. Gazi Türkiyat Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 1(4), 167-178.
- Çamurcu, M. (2019). İlköğretim 4. sınıf din kültürü ve ahlak bilgisi ders kitabındaki görsel öğelerin kazanım ve içerik bakımından incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Tokat: Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi.
- Çelik, N. (2016). Yenilikçilik konusunda yapılan doktora tezlerinin içerik analizi yöntemiyle değerlendirilmesi. Uluslararası Ekonomi ve Yenilik Dergisi, 2(1), 29-42.
- Değirmenci, M. (2018). Öğrencilerin noktalama işaretlerini kullanımlarının yazılı anlatım çalışmalarına veöğretmen görüşlerine göre incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi.
- Denzin, N. K., & Lincoln, Y. S. (1998). The landscape of qualitative research: Theories and issues. London: Sage Publications.
- Fişekcioğlu, A. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde diller için Avrupa ortak önerler çerçevesiölçütlerine göre Türk kültürü tanımlayıcılarının oluşturulması: bir dil düzeyi model önerisi. Doktora Tezi, Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
- Gazete Anadolu (2017), 22.08.2017, s. 1-6, Karaman.
- Geray, H. (2006). Toplumsal Araştırmalarda Nicel ve Nitel Yöntemlere Giriş (İletişim Alanından Örneklerle). Ankara: Siyasal.
- Gökdayı, H. (2008). Dil kullanımını değerlendirmede doğru ve yanlış. Erdem, 51, 91-109. Güneş, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel.
- Hall, N. (1997). The Development of Young Children. In V. Edwards & D. Corson (Eds), Encyclopedia of Language And Education, Volume 2 Literacy, (pp. 69-76). Springer Science Business Media.
- Hayes, D. (2010). Encyclopedia of Primary Education. Oxon: Routledge.
- Karaman Gazetesi (2017), 21.08.2017, s. 1-6, Karaman.
- Karaman Gündem (2017), 19.08.2017, s. 1-6, Karaman.
- Karaman’da Uyanış (2017), 18.08.2017, s. 1-6, Karaman.Karaman’ın Sesi (2017), 25.08.2017, s. 1-6, Karaman.
- Kavcar, C., Oğuzkan F., & Aksoy, Ö. (2009). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Anı.
- Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2009). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1-5. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi.
- Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2012). Yazarlık ve Yazma Becerileri Dersi Öğretim Programı (Ortaokul ve İmam Hatip Ortaokulu 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara.
- Özdem, A. (2012). Çanakkale’deki yerel gazetelerin anlatım bozuklukları açısından incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
- Pilancı, H. (1998). Anlatım Bozuklukları. H. Pilancı (Ed.). Sözlü ve Yazılı Anlatım içinde (ss. 219-234). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Saldana, J. (2011). Fundamentals of Qualitative Research. Oxford University Press.Seyidoğlu, H. (2016). Bilimsel Araştırma ve Yazma El Kitabı. Güzem Can Yayınları. TDK. (1974). Yazın Terimleri Sözlüğü. Ankara.
- TDK. (2021). https://sozluk.gov.tr/. Erişim: 01.12.2021
- Tuncer, A. T., Karasu, N., Altunay, B., & Güler, Ö. (2011). Türkçe ilköğretim kitaplarında engel ve engellilik: bir doküman analizi örneği. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(2), 439-457.
- Yeni Karaman (2017), 23.08.2017, s. 1-6, Karaman.
- Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2000). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (2. Baskı). Ankara: Seçkin.
- Wild, P. J., McMahon, C., Darlington, M., Liu, S., & Culley, S. J. (2009). A diary study of information needs and document usage in the engineering domain. Design Studies, 31(1), 46-73.
