Author :
Abstract
Bu çalışmanın amacı Miller, Berg ve Archer (1983) tarafından kısa formu geliştirilmiş olan Açılabilirlik Algısı Ölçeği’nin Türkçe uyarlamasını yapmaktır. Açılabilirlik Algısı ölçeği diğerleri ile ilişkiye geçildiğinde açılma ya da samimi bir şekilde kendini açmaya neden olma eğilimini ölçer. Açılabilirlik Algısı Ölçeği’nin Türkçe uyarlamasını yapmak için açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Güvenirlik için Cronbach alfa testi yapılmıştır. Araştırma grubu 289 kişiden (%71.7 kadın, %29.3 erkek) oluşmaktadır. Çalışmada verilerin toplanmasında Açılabilirlik Algısı Ölçeği kısa formu ile Tartışmacı Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Tartışmacılık tartışmaya yaklaşma ve tartışmadan kaçınma eğilimlerinden oluşan bir öznitelik olarak kavramsallaştırılmıştır. Tartışmacı tutum ölçeği Infante ve Rancer (1982) tarafından geliştirilmiştir. Doğrulayıcı ve açımlayıcı faktör analizi sonuçları tek faktörlü bir yapı ortaya çıkarmıştır. Uyarlaması yapılan ölçeğin ölçüt bağıntılı geçerliliği için Tartışmacı Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Açılabilirlik Algısı Ölçeği’nin duygulara yaklaşma alt boyut için Cronbach alfa değerleri .75, kaçınma boyutu içinse .85 olarak bulunmuştur. Yapılan bu çalışmanın sonucunda Açılabilirlik Algısı Ölçeği’nin Türk toplumu için geçerli ve güvenilir olduğu belirlenmiştir.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to adapt of short version of Opener scale that developed by Miller, Berg and Archer (1983) to Turkish. An Opener Scale that measures the tendency to "open up" or elicit intimate disclosure from others is introduced. Exploratory and confirmatory factor analyses were used for Turkish adaptation of Opener scale. Cronbach alfa test was used for reliability. The research group consisted of 289 (70.7% female 29.3% male). To collect data, the short version of Opener, argumentatlveness scale were used. Exploratory and confirmatory factor analysis revealed one factor structure. For convergent validity of the scale was used argumentatlveness scale. Argumentativeness was conceptualized as a trait which is composed of the tendency to approach arguments and the tendency to avoid arguments Short version of Argumentativeness scale that developed by İnfante and Rancer (1982). For reliability study on the short version of Opener scale had an internal consistency of .85. As a result of this study, it is determined that short version of Opener scale is valid and reliable for Turkish society.
Keywords
- Altman, I. ve Taylor, D. A (1973). Social penetration: The development of interpersonal
- Altman, I. ve Taylor, D. A (1973). Social penetration: The development of interpersonal relationships. New York: Holt, Rinehart & Winston.
- Aronson, E., Wilson, T.D. ve Akert, R.M. (2012). Sosyal Psikoloji. Orhan Gündüz (Çev.).İstanbul: Kaknüs.
- Chelune, G. J. (1976). The Self-Disclosure Situations Survey: A new approach to measuring self- disclosure. JSAS Catalog of Selected Documents in Psychology. 6, 111-112. (Ms. No.1367).
- Doster, J. A. ve Strickland, B. R. (1971). Disclosing of verbal material as a function ofinformation requested, information about the interviewer, and interviewee differences. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 37(2), 187–194. https://doi.org/10.1037/h0031966.
- Heller, K. (1972). Interview structure and interview style in initialinterviews. In A. W. Siegman, B. Pope (Eds.). Studies in dyadic communication. New York: Pergamon Press.
- Infante, D.A. ve Rancer, A. S. (1982). A conceptualization and measure of argumentativeness.Journal of Personality Assessment, 46, 72-80.
- Infante, D.A. ve Gorden, W.I. (1987). Superior and subordinate communication profiles:ımplications for ındependent-mindedness and upward effectiveness. Central States Speech Journal, 38, 73-80.
- Jourard, S. M. (1971). The transparent self. New York: Litton Educational Publishing.
- Karasar, N. (2017). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar ilkeler teknikler. Nobel, Basım sayısı: 32, Sayfa Sayısı 34.
- Karasar, B. (2014). Sosyal Onay İhtiyacının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi.Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitisü Eğitimde Psikolojik Hizmetler Anabilim Dalı Eğitim Psikolojisi Programı. Ankara.
- Martin, M. M. Ve Anderson, C.M. (1997). Aggressive communication traits: how similar are youngadults and their parents in argumentative-ness, assertiveness and verbal aggressiveness. Western Journal of Communication, 61(3), 299-314.
- Myers, S. A. ve Knox, L. (2000). Perceived instructor argumentativeness and verbal aggressiveness and student outcomes. Communication Re-search Reports, 17 (3), 299-309.
- Miller, L. C., Berg, J. H. ve Archer, R. L. (1983). Openers: Individuals Who Elicit Intimate Self- Disclosure. Journal of Personality and Social Psychology. 44 (6). 1234-1244
- Pope, B. ve Siegman, A. W. (1968). Interviewer warmth in relation to interviewee verbal behavior. Journal of Consuiting and Clinical Psychology, , 32, 588-595.
- Rancer, A.S. ve Avtgis, T.A. (2006). Argumentative and Aggressive Communication: Theory, Research and Application. Sage Publications, Inc., Thousand Oaks: California.
- Şimşek, Ö. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş. Ankara: Ekinoks Yayınları.
- Taylor, D. A., Altman, I. ve Sorrentino, R. (1969). Interpersonal exchange as a function of rewardsand costs and situational factors: Expectancy, confirmation-disconfirmation. Journal of Experimental SocialPsychology.324-339.http://dx.doi.org/10.1016/0022-1031(69)90057-2
- Turunç, Ö., Eser, H. B. ve Dinç, M. (2018). Tartışmacı tutum ölçeği kısa formunun Türkçegeçerlilik ve güvenilirlik analizi. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 9(16), 731- 759. DOI: 10.26466/opus.480175
- Weitten,W., Hammer, Y.E. ve Dunn, D.S. (2015). Psikoloji ve çağdaş yaşam insan uyumu. (Çev.Ed. Ebru İlkiz,2015). Nobel Yay. Ankara.
