Author :
Abstract
Okulların etkililiği ve gelişiminde temel soru nasıl daha yüksek öğrenci performansları, ileri sosyal gelişim ve artan uygarlık düzeyi sağlayacak değişimleri elde edebileceğimizdir (Sergiovanni, 1998). Alanyazına baktığımızda ise okul etkililiğine ilişkin araştırmalar ve istenen değişimin sağlanmasında pek de umut vadetmeyen sonuçlar neticesinde öğretimsel liderlik kavramı okullardaki eğitim-öğretim sürecinin kurtarıcısı ve hedeflenen değişimin müjdeleyicisi olarak ortaya atılmıştır (MacNeill, Cavenagh ve Silcox, 2003). Öğretimsel liderlik kavramı her ne kadar “okul liderliği” için oldukça yaygın bir kullanıma sahip olsa da 21.yüzyıl okulları ve değişen ihtiyaçları karşılamada sınırlıklara sahiptir. Bu sınırlıkların başında ise öğretimsel liderliğin okul toplumunun diğer öğelerini göz ardı ederek doğrudan okul müdürü ile ilişkilendirilmesi ve öğrenci gelişiminden çok öğretmen davranışları ve gelişimine yönelik olması gelmektedir. Oysa etkili okul ortamı oluşturma didaktik bir öğretme sürecinden çok akademik, sosyal, entellektüel, ve profesyonel sermaye (Sergiovanni, 1998) oluşturmakla yakından ilişkilidir. Okul örgütünde üyelerin birbirileriyle olan ilişkilerin merkezileştirilmesi, sürece öğretmenler, öğrenciler, veliler ve toplumun da dahil edilerek öğrenen okul toplumunun inşa edilmesi salt öğrenme merkezli bir liderlik anlayışından çok daha büyük bir öneme sahiptir (Male ve Palaiologou, 2012). Bu bağlamda öğretme- öğrenme sürecini temelde öğrenci merkezli ve bütünsel olarak ele alan pedagojik liderlik tarzı “eğitim ortamlarında liderlik” konseptini daha çağdaş ve ihtiyaçlara cevap verir bir şekilde karşılamaktadır. Bu çalışmada amaç pedagojik liderliğin –sıklıkla yanlış bir şekilde eş anlamlı kullanılan- öğretimsel liderlikten farkını ortaya koymaktır. Çalışmada ulusal ve uluslararası alanyazın incelenerek pedagojik liderlik kavramsallaştırılmaya çalışılmıştır.
Keywords
Abstract
Abstract The essential question in the effectiveness and development of schools is how we can achieve changes in higher student performances, advanced social development and changes in the level of increasing civilization (Sergiovanni, 1998). When we look at the literature, as a result of the researches on school effectiveness and the results which do not show much hope in achieving the desired change, the concept of instructional leadership has been put forward as the savior of the education process in schools and heralding the targeted change (MacNeill, Cavenagh ve Silcox, 2003). Although the concept of instructional leadership is widely used for “school leadership” 21st century schools have limitations in meeting changing needs. Pioneer of these limitations is that instructional leadership is directly related to the school principal and it ignores the other members of the school community. Moreover, instructional leadership mainly focuses on teacher behaviors and development rather than student improvement. However, creating an effective school environment is closely related to creating academic, social, intellectual and professional capital (Sergiovanni, 1998) rather than to a didactic teaching process. Centralizing the relationships between members of each other in the school organization, building the learning school community by including teachers, students, parents and the society is much more important than a mere learning-centered leadership approach (Male ve Palaiologou, 2012). In this context, the pedagogical leadership style, which basically deals with the teaching-learning process in a student-centered and holistic way, meets the concept of “leadership in educational settings” in a more contemporary and responsive way. The aim of this study is to reveal the difference between pedagogical leadership and instructional leadership, which is often misused. In accordance to this aim, pedagogical leadership is tried to be conceptualized by analysing national and international literature.
Keywords
- Aksoyalp, Y. (2010). 21. Yüzyılda Okul Yöneticisinin Niteliği: Öğretim Liderliği, The Journal of
- Aksoyalp, Y. (2010). 21. Yüzyılda Okul Yöneticisinin Niteliği: Öğretim Liderliği, The Journal of SAU Education Faculty, 20, 140-150.
- Alava, J., Halttunen, L., & Risku, M. (2012). Changing School Management, Finnish National Board of Education.
- Bakan, İ. & Doğan, İ. F. (2013). Liderlik Güncel Konular ve Yaklaşımlar, Ankara: Gazi Kitabevi.
- Ball, S. (2003) The teacher’s soul and the terrors of performativity. Journal of Educational Policy, 18(2), 215–228.
- Bernstein, B. (2000) Official knowledge and pedagogic identities: the politics of recontextualising,in: S. Ball (ed.) The Sociology of Education: Major Themes. London: Routledge Falmer, pp. 196– 215.
- Bilgili, M. Y. (2017). Ekonomik, Ekolojik ve Sosyal Boyutlarıyla Sürdürülebilir Kalkınma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(49), 559-569.
- Bruner, J. (1996). The Culture of Education. Cambridge, MA: Harvard University Press.
- Bursalıoğlu, Z. (2010). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış, 15. Baskı, Ankara: Pegem Yayıncılık.
- Çalık, T. & Kılınç, A. Ç. (2018). Öğretim Lideri Olmanın Anlamına İlişkin Fenomenolojik Bir Araştırma, Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 4(1), 1-13.
- Çalık, T., Sezgin, F., Kavgacı, H. & Kılınç, A. Ç. (2012). Okul Müdürlerinin Öğretim LiderliğiDavranışları İle Öğretmen Öz Yeterliği ve Kolektif Öğretmen Yeterliği Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(4), 2487-2504.
- Demir, R. (2008). Üniversite’nin Bugünü ve Yarını. Ankara: Palme Yayıncılık.
- García-Martínez, I., Ubago-Jiménez, J. L., López-Burgos, J. & Tadeui P. (2018). The Pedagogical Leadership of the Mathematics Faculty: A Systematic Review, Education Science, 8, 1-9.
- Garrido-Yserte, R. & Gallo-Rivera, M. T. (2010). The Impact of The University Upon LocalEconomy: Three Methods to Estimate Demand-Side Effects, Annals of Regional Science, 44, 39-67. Gedikoğlu, T. (2015). Liderlik ve Okul Yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Gümüşeli, A. İ. (2001). Çağdaş Okul Müdürünün Liderlik Alanları, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 28, 531-548.
- Hallinger, P. (2003). Leading Educational Change: Reflections on The Practice of Instructional and Transformational Leadership, Cambridge Journal of Education, 33(3), 329-351.
- Hallinger, P. (2007). Research on the prospect of instructional and transformational leadership.Retrospect and prospect. The Leadership challenge – improving learning in schools. AustralianCouncil for Educational Research conference archive. Retrieved from http://research.acer.edu.au/research_conference_2007
- Hargreaves, A. & Halász, G. & Pont, B. (2007). School leadership as systemic improvement inFinland. A case study report for the OECD activity improving school leadership. Retrieved from http://www.oecd.org/dac/developmentco-operationreport2007.htm.
- Heikka, J. (2014). Distributed Pedagogical Leadership in Early Childhood Education. Tampere: Tampere University Press.
- Heikka, J. & Waniganayake, M. (2011). Pedagogical leadership from a distributed perspective withinthe context of early childhood education. International Journal Of Leadership in Education, 14(4), 499-512.
- Helvacı M. & Aydoğan İ. (2011). Etkili okul ve etkili okul müdürlerine ilişkin öğretme görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 41-60.
- Horzum, M. B. (2012). The effect of web based ınstruction on students’ web pedagogical contentknowledge, course achievement and general course satisfaction. Çukurova University Faculty of Education Journal, 41(1), 25-40.
- Huber, G. M., & Hiltmann, M. (2011). Competence Profile School Management (CPSM) – aninventory for the self-assessment of school leadership. Educational Assessment, Evaluation and Accountability, 23(1), 65–88.
- Hujala, E. (2004). Dimension of leadership in the childcare context. Scandinavian Journal of Educational Research, 48(1), 53-71.
- Işık, H. & Aksoy, E. (2008). İlköğretim okul müdürlerinin öğretim liderliği rolleri. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 235-249.
- Kanad, H. F. (1997). Kısaltılmış Pedagoji. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
- Kelley, R. C., Thornton, B., & Daugherty, R. (2005). Relationships between measures of leadership and school climate. Education, 126(1), 17–25.
- Klump, R. & Bickl, M. (2012). The University and The City. Frankfurt: The President of GoetheUniversity, http://www.university-and-city.com/fileadmin/redaktion/pdf/UNI-2012_01-Beilag- 2012_03_28b-FINAL.pdf, Erişim Tarihi: 20.11.2019.
- Kotosz, B., Gaunard-Anderson, M. F. & Lukovics, M. (2015). The local economic impact ofuniversities: An international comparative analysis. The Fourth International Conference inResearching Economic Development and Entrepreneurship in Transitional Economies, Graz: Austria), 22-24 October 2015
- Krug, S. (1992). Instructional leadership, a constructivist perspective. Educational Administratıon Quarterly, 28(3), 430-443.
- Kurşunoğlu, A. & Tanrıöğen, A. (2009). The relationship between teachers’ perceptions towardsınstructional leadership behaviors of their principals and teachers, attitudes towards change. Procedia Social And Behavioral Sciences, 1, 252-258.
- Leithwood, K., Louis, K. S., Anderson, S. & Wahlstrom, K. (2004). Review of Research HowLeadership Influences Student Learning. The Wallace Foundation Center for Applied Research and Educational Improvement and Ontario Institute for Studies in Education New York.
- Leithwood, K., Sun, J., & Pollock, K. (2017). How school leaders contribute to student success. The four paths framework. Studes in educational leadership, 23. Switzerland: Springer.
- Leo, U. (2015). Professional norms guiding school principals’ pedagogical leadership. International Journal of Educational Management, 29, 461–476.
- MacNeill, N., Cavanagh, R. F. & Silcox, S. (2005). Pedagogic Leadership: Refocusing on Learning and Teaching, , International Electronic Journal for Leadership in Learning, 9(8), 1-11.
- Male, T. & Palaiologou, I. (2012). Learning-centred leadership or pedagogical leadership? Analternative approach to leadership in education contexts, International Journal of Leadership in Education: Theory and Practice, 15(1), 107-118.
- Male, T. & Palaiologou, I. (2015). Pedagogical Leadership in The 21st Century: Evidence From The Field, Educational Management Administration & Leadership, 43(2), 214-231.
- Male, T. & Palaiologou, I. (2017). Pedagogical Leadership in Action: Two Case Studies in English Schools, International Journal of Leadership in Education, 20(6), 733-748.
- Mishra, P. & Koehler, M. J. (2006). Technological Pedagogical Content Knowledge: A New Framework For Teacher Knowledge, Teachers College Record, 108, 1017-1054.
- Molas-Gallart & Castro-Martinez (2007). Ambiguity and Conflict in The Development of Third Mission’ Indicators. Research Evaluation, 16(4), 321-330.
- Nivala, V., & Hujala, E. (2002). Leadership in early childhood education: cross-cultural perspectives. Oulu: University of Oulu.
- Osgood, J. (2008). Professionalism and performativity: the feminist challenge facing early yearspractitioners. Early Years: An International Journal of Research and Development, 26(2), 187-199.Özdemir, S. & Sezgin, F. (2000). Etkili Okullar ve Öğretim Liderliği, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 266-282.
- Pettit, P. (2010). From data-informed to data-led? School leadership within the context of external testing. Leading &Managing, 16(2), 90–107.
- Recepoğlu, E. ve Özdemir, S. (2013). Okul Müdürlerinin Öğretim Liderliği Davranışları ile Okulun Örgütsel Sağlığı Arasındaki İlişki, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19(4), 629-664.
- Sammons, P., Thomas, S. M., & Mortimore, P. (1997). Forging links: Effective schools and effective departments. London: Paul Chapman.
- Sergiovanni, T. J. (1998). Leadership as pedagogy, capital development and school effectiveness, International Journal of Leadership in Education: Theory and Practice, 1(1), 37-46.
- Serin, M. K. ve Buluç, B. (2012). İlköğretim Okul Müdürlerinin Öğretim Liderliği Davranışları İleÖğretmenlerin Örgütsel Bağlılıkları Arasındaki İlişki, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18(3), 435-459.
- Sezer, Ş., Akan, D. ve Ada, Ş. (2014). Ortaöğretim Kurumları Yöneticilerinin Öğretim LiderliğiRollerini Gerçekleştirme Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 239-249.
- Shields, C. (2010). Transformative Leadership: Working for Equity in Divers contexts. Educational Administration Quarterly, 48(4), 558-589.
- Silcox, S. & MacNeill, N. (2006). Pedagogic Leadership: The Key To Whole School Renewal. Retrieved from https://www.academia.edu/32175084/2005_Silcox_and_MacNeill
- Şişman, H. (2002). Öğretim Liderliği, Ankara: Pegem Yayıncılık.
- Şişman, M. (2016). Öğretim Liderliği Davranışları Ölçeği: Geçerlik, Güvenirlik ve Norm Çalışması, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 22(3), 375-400.
- Taymaz, H. (2000). Okul Yönetimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
- The Swedish School Inspectorate. (2012). Principal leadership: With responsibility for pedagogical activities (No. 2012:1). Stockholm: Author.
- Tigerstedt, C. (2015). Interpretive repertoires of transformative leadership represented by Finnishhigher education institution rectors, in: M. Uljens (ed.) Educational leadership-theory, research and school development (pp. 163-187). Vasa: Åbo Akademi University
- Törnsén, M. (2009). Successful principal leadership: Prerequisites, processes and outcomes (Doctoral dissertation). Umeå University, Sweden.
- Ünal, A. ve Çelik, M. (2013). Okul Yöneticilerinin Öğretimsel Liderlik Davranışı İle ÖğretmenlerinÖrgütsel Vatandaşlık Davranışlarının Analizi, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 239- 258.
- Whalan, F. (2012). Collective Responsibility, Rotterdam: Sense Publishers.
- Wissema, J. G. (2009). Üçüncü Kuşak Üniversitelere Doğru-Geçiş Döneminde Üniversiteleri Yönetmek. İstanbul: Özyeğin Üniversitesi.
- Ärlestig, H. (2008). Communication between Principals and Teachers in Successful Schools. Akademisk avhandling, 89. Umeå: Umeå Universitet.
