Author :
Abstract
İnsanlık tarihi boyunca bazı insan grupları sırf bazı aidiyetlerinden dolayı dışlama ve ayırımcı muamelelere maruz kalarak büyük acılar çekmişlerdir. Özellikle de aydınlanma süreci ve coğrafi keşiflerle birlikte yeni kıtalar ve yerleşim birimleri keşfedilirken, Avrupalılar buraları sömürgeleştirmek ve sömürüyü meşrulaştırmak için ırkçı teoriler geliştirdiler. 18. Yüzyıldan itibaren bu konularda çalışmalar yürüten araştırmacılar dünyada değişik insan ırkları olduğunu ve bu ırkların bazılarının bazılarına üstün olduğunu ileri sürdüler. Amerika, Afrika ve Asya’da sömürgeler kuran Avrupalı devletler Afrika’dan siyahilerin kendilerinden aşağı olduğunu iddia ederek onları hayvan gibi alıp sattılar. Bu iddialara inanan Almanlar Yahudi soykırımını gerçekleştirdiler. Nazi Rejiminin İkinci Dünya Savaşı’nda yenilmesinin ardından yapılan birçok araştırma ırk diye bir ayırımın doğru olmadığını saptadı. Buna rağmen son çeyrek yüzyılda Avrupa Kıtası’nda ırkçı ve milliyetçi hareketler yeniden yükselmeye başladı. Bazı yazarlar ırkçılıkla milliyetçiliğin yakından ilişkili olduğunu savunurken bazıları tamamen farklı olduklarını savunmaktalar. En azından ırkçılığın milliyetçilikle ilintili alanlarda gelişip serpildiği konusunda yaygın bir görüş bulunmaktadır. Bazı yazarlar da milliyetçiliğin eninde sonunda ırkçılığın yolunu açtığını belirtmektedir. Nitekim bazı ülkelerde sık sık ulusal güvenlikle ilgili sorunların gündeme getirilmesi sonucunda ırkçı görüşlerin yükseldiği görülmektedir. Bu çalışma ırkçılık ile milliyetçilik arasındaki ilişkiyi analiz etmeyi amaçlamaktadır.
Keywords
Abstract
Throughout human history, some groups of people have suffered from exclusion and discriminatory treatment just because of their belonging. Particularly with the process of enlightenment and geographical discoveries where new continents and settlements were being explored, the Europeans needed to develop some racist theories to colonize these new continents and legitimize the colonization. Researchers working on these subjects since the 18th century have argued that there are different human races in the world and that some of these races are superior to some others. The European states that established colonies in America, Africa and Asia claimed that black people from Africa were inferior to them and sold them like animals. The Germans who believed in these allegations of superiority of race carried out the Holocaust. Many studies conducted after the defeat of the Nazi regime in World War II found that the distinction of race was not correct. However, in the last quarter, racist and nationalist movements have started to rise again in Europe. Some authors argue that racism and nationalism are closely related, while others argue that they are completely different. At least there is a widespread opinion that racism has developed and flourished in areas related to nationalism. Some authors state that nationalism ultimately paves the way for racism. As a matter of fact, it is seen that racist views are raised in some countries as a result of the problems related to national security. This study aims to analyse the relationship between racism and nationalism. This study aims to analyse the relationship between racism and nationalism.
Keywords
- Aktaş, M. (2018). “Avusturya’da Aşırı Sağın Meşrulaşması”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar
- Aktaş, M. (2018). “Avusturya’da Aşırı Sağın Meşrulaşması”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt:11, Sayı:60, ss.276-286.
- Aktaş, M. (2014). “Avrupa’da Yükselen İslamofobi ve Medeniyetler Çatışması Tezi”, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, Cilt:13, No:1, ss.31-54.
- Anderson, B. (1995).“Hayali Cemaatler “Milliyetçiliğin Kökenleri ve Yayılması”, Çev. İskender Savaşır, Metis Yayınları 2. Baskı, İstanbul.
- Arendt, H. (2014). Totalitarizmin Kaynakları /1 Antisemitizm, İletişim, İstanbul.
- Aylar, E. (2011). “Irkçılığın Bugünü İçerisinde Eğitimin Rolü: Eğitim ve Zekâ Irkçılığı, ErkinBaşer, Nihat Koçyiğit, Mustafa Öziş, (Ed.) Bugüne Bakmak 1980 Sonrasında Türkiye'de Yaşanan Toplumsal Dönüşüm Süreçleri, Dipnot Yayınevi, Ankara, ss.309-328.
- Balibar E. ve Wallerstein, I. (2000). Irk, Ulus, Sınıf, Çev. Nazlı Ökten, Metis Yayınları, İstanbul.
- Cox, T., J. (1993). Cultural diversity in organizations: Theory, research and practice, Berrett- Koehler Publishers, San Francisco.
- Çoban Keneş, H. (2012). “Biyolojik Mitten Kültürel Mite: “Yeni” Irkçılık Nedir?, Dipnot Dergisi, Sayı: 9.
- Çoban, M. (2012). “Milliyetçilik Teorileri”, Türk Yurdu Dergisi, Yıl: 101, Sayı: 295.
- D’Souza, D. (1995). The End of Racism: Principles for a Multiracial Society, New York: Free Press, New York.
- De Fontette, F. (1991). Irkçılık, Çev. Haldun Karyol, İletişim Yayınları, İstanbul.
- Ertan, T. ve Örs, O. (2018). “Milliyetçiliğin Müphemliği: Milliyetçilik Nedir?”, Ankara Üniversitesi Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, Sayı:62, ss.39-84
- Fenton, S. (2001). Etnisite, Irkçılık, Sınıf ve Kültür, Çev. Süleyman Nihat Şad, Phoenix Yayınevi, Ankara.
- Fortney, N. D. (1977). “ The Antropological Concept of Race”. Journal of Black Studies, 8 (1), ss35-54.
- Foucault, M. (2003). Society Must Be Defended, Penguin, Londra.
- Fredrickson, G. M. (2002). Racism: A Short History, New Jersey: Princeton University Press.
- Geertz, C. (1993) “Primordial Loyalties and Standing Entitites: Anthropological Reflections on the Politics of Identity”, Delivered at (the) Collegium Budapest, Budapest, 13 December 1993.
- Giddens, A. (2008).“Sosyoloji, Irk, Etniklik, Göç”, Kırmızı Yayınları, İstanbul.
- Global Issues, http://www.globalissues.org/article/165/racism E.T: 11.09.2016.
- Gülen, Ö. Pazarlıklı, (2017). “Totalitarizmin Kaynakları/1 Antisemitizm Kitabı Ekseninde Bir Değerlendirme”, Eskiyeni 34 Bahar, ss.217-228.
- Hayes, C. J. (2010). Milliyetçilik Bir Din, Çev. Murat Çiftkaya, İz Yayıncılık, İstanbul.
- Heywood, A. (2007). Siyasi İdeolojiler, Çev. Ahmet K. Bayram, Özgür Tüfekçi, Hüsamettin İnanç, Şeyma Akın, Buğra Kalkan, Adres Yayınevi, Ankara.
- Hikmet, N. (2002). “Irk Kuramları ve Irkçılık”, Bilim ve Ütopya, Ağustos.Jones, J. M. (1997). Prejudice and racism, McGraw-Hill, New York.
- Kedourie, E. (1971). Avrupa’da Milliyetçilik, Çev. M. Haluk Temurtaş, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara.
- Kelly, M. (2007). “Irkçılık, Milliyetçilik Ve Biyo-Politika: Foucault’nun Toplumu Savunmak Gerekir’i, 2003”, conatus, Sayı:7, Kasım-Nisan, ss.39-49.
- Levi-Strauss, C. (2016). Irk Tarih ve Kültür, Çev. Işık Ergüden ve Haldun Bayrı, Metis Yayınları, İstanbul.
- Memmi, A. (1982). Le racisme, Gallimard, Paris.
- Mikkelsen, J. M. (2013). Recent Work on Kant’s Race Theory, The Texts The Translations, State University of New York Press, Albany.
- Miles, R. (2000). Irkçılık, Çev. Sibel Yaman, Sarmal Yayınevi, İstanbul.
- Montagu, A. (2002). “The Concept of Race”. Robert F. Murphy, American Antropolgy 1946-1970: Papers from the American Anthropologist, University of Nebraska Press.
- Moore, B. J. (2016). Diktatörlüğün ve Demokrasinin Toplumsal Kökenleri, Çev. Şirin Tekeli ve Alaeddin Şenel, İmge Yayınları 4. Baskı, İstanbul.
- Mouffe, C. (2002). “La “fin du politique” et le défi du populisme de droite”, Revue du MAUSS, 2 (20), ss.178-194.
- Özbek, S. (2012). “Irkçılığın Doğuşu ve Ekonomik Kökenleri, Yeni Irkçılık”, Dipnot 3 Aylık Sosyal Bilim Dergisi, S.9, ss.119-125.
- Özkırımlı, U. (2008). Milliyetçilik Kuramları: Eleştirel Bir Bakış, Doğu Batı Yayınları, Ankara.
- Rattansi, A. (1994). “Western Racisms, Ethnicities and Identities”, (in) Racism Modernty Identity(Eds.) Ali Rattansi ve Sallie Westwood, Polity Press, Cambridge.Renan, E. (2015). Dilin Kökeni Üzerine, Çev. Atakan Altınörs, Bilge Kültür Sanat, İstanbul.
- Rocker, R. (2007). “Demokrasi ve Ulus Devlet”, Çev. Sevim Özdemir, Conatus Milliyetçilik ve Irkçılık, Sayı:7, ss.7-16.
- Sayın, E. ve Candan, H. (2016). “Küresel Irkçılığın Yükselişi”, Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 4, Güz, ss. 35-46.
- Sumbas, A. (2009). “Batı Avrupa’da Yükselen Yeni Irkçılık Üzerine Bir Deneme”, Alternatif Politika, 1 (2), ss.260-281.
- Şenel, A. (1993). Irk ve Irkçılık Düşüncesi, Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara.Şenel, A. (2002). “Irk ve ırkçılık nedir?”, Bilim ve Ütopya, Ağustos, ss.10-14.
- Taguieff, P. A. (1990). La Force du préjugé: essai sur le racisme et ses doubles, Gallimard, Paris. Taguieff, P. A. (2010). Le Racisme, L’Harmattan, Paris.
- Taş, M. (1999). Avrupa’da Irkçılık, Aşırı Sağ Partiler ve Göçmenler, İmge Yayınevi, Ankara.
- Tunç, İ. (2013). “Hayali Cemaatler “Milliyetçiliğin Kökenleri ve Yayılması”, Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 4 (7), ss.186-193.
- Vardar, D. (2004). Aşırı Sağdan “Popülist Radikal Sağ”a Fransa Örneği, Bağlam Yayınları,Wieviorka, M. (1993). “Nationalisme et racisme”, Cahiers de recherche sociologique, (20), ss.169– 181.
- Wieviorka, M. (1994). “Racism in Europe: Unity and Diversity”, (in) Racism Modernty IdentityWieviorka, M. (1995). The Arena of Racism, Thousand Oaks, London, Sage Publications, New Delhi.
- York, R. ve Clark, B. (2006). “Pozitif Bilim Olarak Maske Düşürmek”, Monthly Review, Sayı 3, ss.9-24.
