Bu çalışmada, benlik saygısı ve beden imgesinin psikolojik yıldırma algısını açıklamadaki rolünün incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla önce psikolojik yıldırma, benlik saygısı ve benden imgesi arası ilişkilerin incelenmesi, daha sonra farklı sosyo-demografik grupların psikolojik yıldırma düzeylerinin karşılaştırılması planlanmıştır. Çalışmaya 223 kadın, 219 erkek olmak üzere toplam 442 kişi katılmıştır. Katılımcılar, en az bir yıl süre ile bir işte çalışmaları koşuluyla çalışmaya dahil edilmiştir. Katılımcıların 165’inin kamuda ve 277’sinin özel sektörde çalıştığı belirlenmiştir. Çalışmada Coopersmith Benlik Saygısı Envanteri, İki Boyutlu Beden İmgesi Ölçeği ve A Psikolojik Yıldırma Ölçeği uygulanmıştır. Veri önce psikolojik yıldırmayı açıklamaya yönelik regresyon analiziyle, daha sonra da değişkenler arası ilişkileri ortaya koymak için yol analiziyle incelenmiştir. Sosyo-demografik değişken grupları ise kovaryans analiziyle karşılaştırılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre psikolojik yıldırmayı büyük oranda benlik saygısı yordamıştır. Ayrıca beden imgesinin dolaylı olarak benlik saygısı üzerinden psikolojik yıldırmaya etki ettiği görülmüştür. Düşük benlik saygısı, düşük beden imgesi ve düşük gelir düzeyi gruplarının yüksek psikolojik yıldırma puanlarına sahip oldukları ve risk grupları oldukları tespit edilmiştir. Yaşın ve işte çalışma süresinin ise psikolojik yıldırmaya maruz kalma açısından önemi/etkili olmadığı görülmüştür.
In this study, it was aimed to examine the role of self-esteem and body image in explaining perceived mobbing at work. For this purpose, the relationship between mobbing, self esteem, and body image was investigated and different socio-demographic groups were compared in terms of their levels of perceived mobbing. A total of 442 people, 223 female and 219 male have participated in the study. Participants were selected on the basis of an inclusion criterion which was specified as working at a job for more than a year. It was determined that 165 people have been working in the public sector and 277 in the private. The Coopersmith Self-Esteem Inventory, the Two Dimensional Body Image Scale and the A Mobbing Scale were administered to participants. With the aim of predicting mobbing scores regression analyses were performed in the first place and afterwards, the relations between the constructs were demonstrated through path analysis. Finally, socio-demographic variables were compared using the analysis of covariance. Results of the regression analyses reveal that the strongest predictor of perceived mobbing is self-esteem. In addition, path analysis suggests that body image has an indirect effect on mobbing through self-esteem. It was determined that people with low self-esteem, poor body image, and bad economic conditions have greater mobbing scores and were identified as risk groups. It was observed that age and working years have no significant effect on exposure to mobbing.