Author :
Abstract
Tüm dünyada doğum oranlarında düşme, yaşam standartlarının iyileşmesi ve buna bağlı olarak insan ömrünün uzamasıyla birlikte yaşlı nüfusun toplam nüfus içindeki payı hızla artmaktadır. Türkiye’de, bireyler çok daha uzun yıllarını yaşlılık döneminde geçirmeye başlamış ve yaşlı bireylerin bu döneme özgü gereksinimleri ve sağlıklı yaşam davranışları önem kazanmıştır. Yaşlıların sağlıklı yaşam davranışlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesini amaçlayan bu çalışmaya Ankara ili, Etimesgut ilçesinde ikamet eden 508 altmış beş yaş ve üzeri yaşlı katılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak “Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde standart sapma, aritmetik ortalama, ikili gruplar için t testi, ikiden daha fazla grup için ise varyans analizi kullanılmıştır. Yaşlı bireylerin sağlıklı yaşam davranışlarına ilişkin bilgileri incelendiğinde; en olumlu görüş bildirilen yargı “sabahları kahvaltı ederim” olurken, en olumsuz görüş bildirilen yargının ise “haftada en az 3 defa yoğun egzersiz yaparım” şeklinde olduğu belirlenmiştir. Yaşlıların sağlıklı yaşam davranışlarının cinsiyete, yaşa, öğretim düzeyine, aylık gelire, çocuk sayısına, birlikte yaşanılan kişiye ve sosyal güvence durumuna göre anlamlı bir farklılık gösterdiği (p<0,05) tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
The proportion of the elderly population within the total population rapidly increases throughout the world with the decrease in natality, the improvement in living standards and the consequent increase in human longevity. In Turkey, individuals have begun to spend their old age much longer period of years, and has gained importance during this period specific requirements and healthy life behaviors of elderly individuals. The aim of this study was to investigate the healthy life behaviors of elderly people living in the Etimesgut district of Ankara. The “Healthy Lifestyle Behavior Scale” was used as the data collection tool. Standard deviation, arithmetic mean, t test for two groups, and variance analysis for more than two groups were used to analyze the data. When the information about the healthy life behaviors of elderly individuals are examined; while the most positive opinion was “Having breakfast in the morning”, the most negative opinion was stated as “I exercise at least 3 times a week”. It was determined that the healthy life behaviors of the elderly showed a significant difference according to gender, age, education level, monthly income, number of children, the person who lived together and the social security situation (p <0.05).
Keywords
- Ayrancı, Ü., Köşgeroğlu, N., Yenilmez, Ç. & Aksoy, F., (2005). “Eskişehir de yaşlıların sosyo
- Ayrancı, Ü., Köşgeroğlu, N., Yenilmez, Ç. & Aksoy, F., (2005). “Eskişehir de yaşlıların sosyo ekonomik özellikleri ve sağlık durumları” Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 14(5): 113.
- Bozhüyük, A., Özcan, S., Kurdak, H., Akpınar, E., Saatçi, E.& Bozdemir, N. (2012)."Sağlıklı yaşam biçimi ve aile hekimliği." Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care, 6 (1): 13-21.
- Çam, C., Atay, E. & Işıklı, B (2018). “Yaşlılarda yalnızlık ve yaşam kalitesi” Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi Halk Sağlığı Dergisi, 3(2):50-67.
- Dirimeşe, E., Korkmaz, F.D. & Alcan, A.O. (2016). “Koroner arter bypass greft cerrahisi öncesihastaların yaşam kalitesi ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının incelenmesi” Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 5(2):56-61.
- Esin N. (1999). “Sağlıklı yaşam biçimi davranışları ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması” Hemşirelik Bülteni 12 (45): 87-95.
- Gallant, M., & Dorn, G. (2001). “Gender and race differences in the predictors of daily health practices among older adults” Health Education Research, 16(1), 21-31.
- Higgins, P. & Learn, C. (1999). “Health practices of adult hispanic women” Journal of Advanced Nursing, 29(5): 1105-12.
- Kulakçı, H., Kuzlu-Ayyıldız, T., Emiroğlu, O.N., & Köroğlu, E. (2012). “Huzurevinde yaşayanyaşlıların öz yeterlilik algılarının ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının değerlendirilmesi” Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 5(2): 53-64.
- Owen Korkut, F. & Çelik Demirbaş, N. (2018). “Yaşam boyu sağlıklı yaşam ve iyilik hali” Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 10(4): 430-443.
- Özmete, E. (2008). “Yaşlılıkta yaşamın anlamının refah göstergeleri ile yordanması” Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi, 10(4): 1-14.
- Polat, Ü. & Kahraman, B.B. (2013). "Yaşlı bireylerin sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve algılanan sosyal destek arasındaki ilişki" Fırat Tıp Dergisi, 18(4): 213-218.
- Softa, H., Kaya, D., Boduryeri, G. & Kara, B. (2014). “Bir fizik tedavi ve rehabilitasyonmerkezindeki hastaların sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının incelenmesi” Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik E-Dergisi 2 (3): 21-32.
- Softa, H.K., Bayraktar, T. & Uğuz, C. (2016). “Yaşlı bireylerin algılanan sosyal destek sistemleri vesağlıklı yaşam biçimi davranışlarını etkileyen faktörler” Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 9:1-12.
- Tambağ, H. (2013). “Yaşlılarda sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve yaşam doyumu” Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Dergisi, 4 (16): 23-31.
- Uçku R. (2006). Yaşlılık ve sağlık. Eleştirel Sağlık Sosyolojisi Sözlüğü içinde Ed: E Nalçacı, O Hamzaoğlu, E Özalp, Nâzım Kitaplığı, İstanbul.
- Walker, S.N., Sechrist, K.R. & Pender, N.J (1987). “The health promoting lifestyle profile development psychometric characteristics” Nursing Research, 36(2):76-81.
