Üniversite Öğrencilerine Uygulanan Psikososyal Akran Danışmanlık Programının Stresle Baş Etme ve Üniversiteye Uyum Düzeylerine Etkisi
Author :
Abstract
Öğrencilere psikososyal akran danışmanlık programı uygulanarak stresle baş etme ve üniversiteye uyumlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma ve kontrol gruplu ön test-son test düzenli yarı-deneysel bir çalışmadır. Araştırmanın evrenini, üniversiteye yeni kayıt olan 125 birinci sınıf öğrencisi oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemi çalışma (39) ve kontrol (39) grubu olmak üzere 78 öğrenciden oluşmuştur. Akran danışman öğrenciler tarafından çalışmaya katılan öğrencilere eğitim öğretim yılının başında haftada bir kez olmak üzere 8 grup oturumu şeklinde vermeleri sağlanmıştır. Psikososyal akran danışmanlık programının öncesinde ve program bitiminde öğrencilere Stresle Baş Etme Tarzları Ölçeği (SBÇTÖ) ve Üniversiteye Uyum Ölçeği (ÜUÖ) uygulanmıştır. Çalışma grubunun kontrol grubuna göre ÜUÖ toplam ve sosyal uyum, akademik uyum alt ölçek puan ortalaması son testte artmış, bu artış istatistiksel olarak da anlamlıdır (p<0.05). SBÇTÖ alt ölçeklerinden kendine güvenli, iyimser ve sosyal destek arama yaklaşımları puanları çalışma grubunda kontrol grubuna göre son testte artmış ancak istatistiksel olarak anlamlı değildir(p>0.05). SBÇTÖ alt ölçeklerinden çaresiz ve boyun eğici yaklaşım puanları çalışma grubunda kontrol grubuna göre son testte azalmış ve istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0.05). Üniversiteye yeni başlayan öğrencilere uygulanan bu çalışmada kullanılan psikososyal akran danışmanlık programının, öğrencilerin üniversiteye uyumlarını sağlamaya ve stresle baş etmeye olumlu yönde etkisi olduğu saptanmıştır.
Keywords
Abstract
Evaluate to students applying to the psychosocial peer counseling programs coping with stress and adaptation to university. The research method is an quasi-experimental study with pre-test and post-test with study and control groups. Population of the study will comprised a total of 125 first-year students to registered in the university for the first time. Research population intervention group (39) and control group (39) students who work as part of a meet the criteria to be included in the sample group. Peer counselors will be provided who participated in the study to students give including once a week 8 group sessions at the beginning of in the academic year. Psychosocial peer counseling programs apply to students before and after the program adjustment to College Scale (CS) and Ways of Coping with Stress Inventory (WCSI). According to the control group of the study group CS total and social adjustment, academic adjustment subscale point average increased in the last test, this increase was statistically significant (p<0.05). The scores obtained from the self-confident, optimistic and social support search approaches of the WCSI subscales were higher in the study group than the control group but not statistically significant (p>0.05). The desperate and submissive approach scores of the WCSI subscales were lower in the study group than in the control group but not statistically significant (p> 0.05). This study, students who have just started university was determined that the used psychosocial peer counseling program, in this study was positive influenced by students' adaptation to the university and coping with stress.
Keywords
- Abaan, S., Duygulu, S., & Uğur, E. (2012). Peer mentoring: a way of developing internal locus of control to
- Abaan, S., Duygulu, S., & Uğur, E. (2012). Peer mentoring: a way of developing internal locus of control to empower new nursing students. Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi, 19(1): 24-35.
- Akbalık, G. (1997). Bilgilendirme ve grupla psikolojik danışmanın üniversite öğrencilerinin üniversiteye uyumlarına etkisi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi. Ankara.
- Aktaş, Y. (1997). Üniversite öğrencilerinin uyum düzeylerinin incelenmesi: uzunlamasına bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13: 107-10.
- Aladağ, M. (2009). Üniversiteye uyum konusunda yürütülen akran danışmanlığı programının değerlendirilmesi Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (31): 12-22.
- Aladağ, M., & Tezer, E. (2007). Akran danışmanlığı nedir? ne değildir?. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (27): 139-55.
- Altunay, A., & Öz, F. (2018). Hemşirelik öğrencilerinin üniversiteye uyumunda problem çözmeye dayalıpsikoeğitim programının etkinliğinin değerlendirilmesi. The Journal of International Lingual, Social and Educational Sciences, 4(2): 242-262.
- Dale, P.M., & Zych, T. (1996). A Successful College Retention Program. College Student Journal, 30, 354- 360.
- Erdoğan, S., Şimşek, B.H., & Şanlı, H.S. (2005). Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Ekonomik,Sosyal, Kültürel Uyum Sorunlarını Etkileyen Bazı Etmenler. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 16: 1-13.
- Ergene, T., Çok, F., Tümer, A., & Ünal, S. (2005). A controlled-study of preventive effects of peer educationand single-session lectures on HIV/AIDS knowledge and attitudes among university students in Turkey. AIDS Education and Prevention, 17 (3): 268-278.
- Foster-Harrison, E.S. (1995). Peer helping in the elementary and middle grades: A developmental perspective. Elementary School Guidance & Counseling, 30 (2): 94-05.
- Gerdes, H., & Mallinckrodt, B. (1994). Emotional, social, and academic adjustment of college students: A longitudinal study of retention. Journal of Counseling and Development, 72: 281-88.
- Kaemmfer, D., Wellman, N.S., & Hımburg, S.P. (2002). Dietetics students‟ low knowledge, attitudes, andwork preferences toward older adults ındicate need for ımproved education about aging. Journal of The American Dietetic Association, 102: 197-202.
- Karabulut, Ö.Ö. (2003). Aile planlaması konusunda üniversite öğrencilerinin akran eğitimi etkinliklerinindeğerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Karayurt, Ö., Dicle, A., & Malak, A.T. (2009). Effects of Peer and Group Education on Knowledge, Beliefsand Breast Self-Examination Practice among University Students in Turkey. Turkish Journal of Medical Sciences, 39 (1): 59-66. doi:10.3906/sag-0712-17.
- Kaya, M., Genç, M., Kaya, B., & Pehlivan, E. (2007). Tıp fakültesi ve sağlık yüksekokulu öğrencilerindedepresif belirti yaygınlığı, stresle başa çıkma tarzları ve etkileyen faktörler. Türk Psikiyatri Dergisi, 18 (2): 137-146.
- Myrick, R.D., Highland, W.H., & Sabella, R.A.(1995). Peer helpers and perceived effectiveness. Elementary School Guidance & Counseling, 29(4): 278-90.
- Öztürk, N., & Ulusoy, H. (2008). Marmara üniversitesi lisans ve yüksek lisans hemşirelik öğrencilerinineleştirel düşünme düzeyleri ve eleştirel düşünmeyi etkileyen faktörler. Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 1 (1): 16-25.
- Reischl, T.M., & Hirsch, B.J. (1989). Identity commitments and coping with a difficult developmental transition. Journal of Youth and Adolescence, 18: 55-69.
- Sprinthall, N.A., Hall, J.S., & Gerler, E.R. (1992). Peer counseling for middle school students experiencingfamily divorce: A deliberate psychological education model. Elementary School Guidance & Counseling, 26, 279-295.
- Şahin, N.H., & Durak, A. (1994). Kısa Semptom Envanteri (Brief Symptom Inventory-BSI) Türk Gençleri İçin Uyarlanması. Türk Psikoloji Dergisi, 9(31): 44-56.
- Tuna, M.A., & Dicle, A. (2007). Assessing the Efficacy of a Peer Education Model in Teaching Breast Self- Examination to University Students. Asian Pacific Journal of Cancer Prevention, 8, 481-484.
- Wassef, A., Mason, G., Collins, M.L., O'Boyle, M., & Ingham, D. (1996). In search of effective programs toaddress students’ emotional distress and behavioral problems part III: Student assessment of school-based support groups. Adolescence, 31 (121): 1-16.
- Yurttaş, A., & Yetkin, A. (2003). Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin empatik becerileri ile problem çözme becerilerinin karşılaştırılması. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 6 (1): 1-13.
