Author:
Abstract
Bu çalışmanın amacı daha önce sıklıkla üzerine araştırma yapılan cam tavanı tecrübe etmiş kişilerden ziyade henüz iş dünyasına giriş yapmamış genç kadınların potansiyel cam tavan algıları tespit edilmeye çalışmaktır. Araştırmanın örneklemini Süleyman Demirel Üniversitesi Isparta .M.Y.O. iş hayatına girmemiş kadın öğrencileri oluşturmaktadır. Tesadüfî örnekleme yöntemlerinden basit tesadüfi örnekleme ile Mayıs-Haziran 2016’da elden verilen anketler uygulanmıştır. Araştırmada 157 öğrenciden veri sağlanmış fakat 126 tanesi kullanılabilir bulunmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak iki bölümlü anket kullanılmıştır; birinci bölümde öğrencilerin demografik özelliklerini belirlemeye yönelik sorular bulunmaktadır, ikinci bölümünde ise Karaca(2007)’nin “ben” ve “gelecek zaman” diline uyarlanan Cam Tavan Algısı ölçeği kullanılmıştır. Analizler sonucunda yaş değişkeni ile cam tavan algısı boyutları arasında herhangi anlamlı ilişki bulunmazken katılımcıların annelerinin özelliklerine ilişkin olan meslek ve eğitim gibi bağımsız değişkenlerle cam tavan algısının bazı alt boyutlarında anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Bunlardan en öne çıkanlarından biri annenin eğitim düzeyi yükseldikçe evladı olarak katılımcının kadının çoklu rol üstlenebilme ve bunun cam tavana dönüşme riskine dair düşük ihtimalli bulma olasılığın arttığı görülmektedir. Anlamlı farklılık bulunan değişkenlerde annesi ev hanımı olan katılımcıların potansiyel cam tavan algılarının diğer gruplara göre daha şiddetli olduğudur. En belirgin farklılık cam tavanı kırabilmiş bir örneğe tanık olan katılımcılar yoğun olarak cam tavan algısında kendilerini daha güvende hissettikleri ve potansiyel cam tavanının bu katılımcılar için daha geçişken görüldüğü ifade edilerek yorumlanabilinir.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to try to identify potential glass ceiling perceptions of young women who have not yet entered the business world, rather than woman who have previously experienced glass ceiling in many surveys. The sample of the study consists of female students who did not enter business life in Isparta Vocational School of Suleyman Demirel University. Questionnaires given in May-June 2016 by simple random sampling method, which is one of the random sampling methods, were applied. In this study, data were obtained from 157 students but 126 were found to be usable. A two-part questionnaire was used as a data collection tool; In the first part, there are questions to determine the demographic characteristics of the students, In the second part, Karaca(2007)’ glass ceiling scale which was adapted to “me” and “future time“ language was used. There was no significant relationship between age variable and glass ceiling perception dimensions, but independent variables such as occupation and education related to the characteristics of mothers of the participants were found to be significant in some sub-dimensions of glass ceiling perception. One of the most prominent of these is that the higher the education level of the mother, the more likely it is that the participant finds a low probability for the woman to take on multiple roles and turn it into a glass ceiling. The variables with significant differences were that the perception of potential glass ceiling of the participants whose mother was a housewife was more severe than the other groups. The most significant difference can be interpreted by expressing that participants who witnessed an example that could break the glass ceiling felt more confident in the perception of glass ceiling and that the potential glass ceiling was seen to be more transitive for these participants.