Author:
Abstract
Kemal Tahir’e dair eleştirel gerçekçilikle ilgili çözümlememiz, eleştirel gerçekçiliği postmodernizm yenilikçiliğiyle karşılaştırmakla yetinip, eleştirel ve toplumcu gerçekçilik arasındaki ilişkiyi ele almadıkça ister istemez eksik kalacaktır. Kuşkusuz, bu incelemede, toplumcu gerçekçiliğin bütün sorunlarını ele almamız mümkün değil¬dir. Bu yüzden, özellikle bu iki gerçekçilik türü üzerinde duracağız ve toplumcu gerçekçiliğin, sadece günümüzdeki eleştirel gerçekçiliğin geleceğiyle ilgili yanlarına değineceğiz. İlkin, eleştirel ve toplumcu gerçekçilikte perspektif sorununu ele alalım. Toplumcu gerçekçiliğin perspektifi, elbette ki, toplumculuğu kurma mücadelesidir. Bu perspektifin biçimi ve özü toplumsal gelişme düzeyine ve konuya göre değişecektir. Önemli olan nokta, eleştirel gerçekçilikte olduğu gibi sadece toplumculuğu benimsemekle yetinilmemesidir. Toplumculuk eleştirel gerçekçilik çerçevesi içinde de benimsenebilir. Fakat toplumculuğun açıkça onaylanması eleştirel gerçekçi edebiyat alanındaki başlıca örneklerin bir özelliği değildir. Üstelik böyle bir benimseme, bir bakıma soyut kalacaktır çünkü eleştirel gerçekçi bir yazarın toplumculuğu betimlemeye kalktığı durumlarda bile, bu betimleme ister istemez dışarıdan yapılmış bir betimleme olacaktır. Demek ki, aradaki önemli ayrım budur. Toplumcu gerçekçilik eleştirel gerçekçilikten yalnız somut bir toplumcu perspektife dayanmasıyla değil, aynı zamanda bu perspektifi toplumculuğu kurma yolunda çalışan güçleri içeriden betimlemesiyle de ayrılır.
Keywords
Abstract
Our analysis of critical realism about Kemal Tahir, critical realism of postmodernism and have not only with innovation, addressing the relationship between critical and socialist realism inevitably will remain incomplete unless. Of course, in this review, we address issues for communal realism, it is not possible for all. For this reason, we’re going to concentrate on these two particular type of realism and socialist realism, just the sides about the future of today’s critical realism. At first, the problem of critical and realistic perspective take the communal. Socialist realism perspective, absolutely, is the struggle to establish communal. This is the essence of social development level and perspective of format and will vary by subject. The important point is that it is not enough to just adopt communism as it is in critical realism. The theory of socialism within the framework of critical realism also acceptable. But the explicit endorsement of socialism is not a feature of the major examples of critical realistic literature. Moreover, such an adoption, in a way, it will remain a critical realist author’s abstract because of the bonds to describe even in cases where this description will not necessarily be an externally described description. So that’s the important distinction. Socialist realism based on a communal perspective critical not only unrealistic concrete, at the same time it is also distinguished from the inside by describing the forces that work in this perspective to establish socialism.