Author :
Abstract
Son yıllarda kullanımı giderek yaygınlaşan internet ve sosyal ağlar; insanları birbirine bağlama iddiasıyla ortaya çıkmış olsa da, bireyleri içerisinde bulundukları çevreye giderek uzaklaştırmaktadır. Çevrimiçi ağlarda yüz yüze iletişimin yerini alan sanal ilişkiler kullanıcılarda yalnızlık hissine yol açmakta; dijital dünyada geçirilen sürenin artmasıyla bireyler arasında sosyal bağlar giderek zayıflamaktadır. Sosyal medyada yer alan ‘mükemmel hayat’ temsilleri bireylerde yetersizlik duygusunu arttırarak, yalnızlığı daha da körükleyebilmektedir. İçinde bulunduğumuz dijital dünya bireylerin iletişim biçimlerini, sosyal ilişkilerini ve kimlik algılarını dönüşüme uğratırken, bir takım sorunları da beraberinde getirmekte; bireylerin içinde yaşadıkları topluma karşı yabancılaşmasına yol açmaktadır. İletişim teknolojisi alanında yaşanan dönüşüm toplumsal mekânları işlevsiz hale getirirken, iletişimin daha çok sanal ortamlarda gerçekleşmesini olanaklı kılmaktadır. Bireylerin sosyal ağlara kolaylıkla erişebilmesi, özellikle gençlerin zamanlarının büyük bir bölümünü sanal evrende geçirmelerine, sosyal ilişkilerini bu ortamlarda sürdürmelerine fırsat sunmaktadır. Yüz yüze iletişim yerini sosyal ağlara bırakırken; bireyler hemen her türlü ihtiyacını ekran karşısında karşılamakta, zaman ve mekân sınırlaması olmaksızın bilgiye erişebilmektedir. Sosyal ağlarda sanal dünya ile gerçek yaşam arasındaki sınırlar giderek belirsizleşirken, bireyler gerçek yaşamda karşılaştıkları sorunları dijital platformlarda gidermeye çalışmakta var olan sorunlarını görmezden gelmektedir. Söz konusu çalışma dijital dünyanın sunduğu olanakların dikkatli ve bilinçli kullanılması gerektiğini, dijital etkileşimlerin gerçek ilişkilerin yerini alamayacağını vurgulamaktadır. Çalışmada yeni medya ve yalnızlık kavramları üzerinde durularak, dijital dünya ve yalnızlık ilişkisi literatür taramasıyla kuramsal olarak ele alınmaktadır.
Keywords
Abstract
The internet and social networks, which have become increasingly widespread in recent years, have emerged with the claim of connecting people, but they are increasingly alienating individuals from their surroundings. Virtual relationships, which replace face-to-face communication in online networks, cause users to feel lonely; social ties between individuals gradually weaken as the time spent in the digital world increases. Representations of the "perfect life" on social media can exacerbate feelings of inadequacy and further fuel loneliness. While the digital world we live in transforms individuals' communication styles, social relationships, and sense of identity, it also brings with it a number of problems, leading to alienation from the society in which they live. The transformation in communication technology is rendering social spaces dysfunctional while enabling communication to occur primarily in virtual environments. Individuals' easy access to social networks offers young people, in particular, the opportunity to spend a significant portion of their time in the virtual world and maintain their social relationships in these environments. As face-to-face communication gives way to social networks, individuals are meeting almost all their needs in front of screens and accessing information without the constraints of time or space. As the boundaries between the virtual world and real life become increasingly blurred on social networks, individuals attempt to solve real-life problems on digital platforms, ignoring existing ones. This study emphasizes that the opportunities offered by the digital world must be used carefully and consciously, and that digital interactions cannot replace real relationships. This study examines the relationship between the digital world and loneliness theoretically through a literature review, focusing on the concepts of new media and loneliness.
