Author :
Abstract
Türkçe öğretimi dinleme, konuşma, okuma ve yazma olmak üzere dört temel dil becerisi üzerinden yürütülmektedir. Dil becerilerinden ilk edinilen dil becerisi olan dinleme, diğer becerilerin de kazanılmasına temel oluşturmaktadır. Türkçe öğretimi becerilerinden dinleme ve konuşma dilin anlama boyutunu, okuma ve yazma ise dilin anlatma boyutunu oluşturmaktadır. Dinlemenin anne karnından başlayarak devam eden bir süreç olduğu göz önünde bulundurulduğunda hayatımızda ne kadar önemli bir yere sahip olduğu ortaya çıkmaktadır. Günlük hayatta öğrendiklerimizin büyük çoğunluğu dinleme becerisiyle elde edilmektedir. Bir başka ifadeyle dinleme yoluyla öğrenme, konuşma, okuma ve yazma yoluyla öğrenmenin toplamına eşittir. Bu bakımdan dinlemenin öğretimde etkili kullanılması, öğrencilerin öğrenmelerine katkı sağlayabilir. Bunun için etkili dinlemenin nasıl yapılması gerektiği öğretmenler ve öğrenciler tarafından bilinmelidir. Dinleme genel olarak etkileşimli ve etkileşimsiz dinleme olarak ikiye ayrılmaktadır. Öğrencinin aktif olduğu dinleme türü, etkileşimli dinlemedir. Bu çalışmada etkileşimli dinlemenin dinleme becerilerini geliştirmedeki önemi vurgulanmıştır. Araştırma derleme türü bir araştırma olup, elde edilecek sonuçların alana katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
Keywords
Abstract
Teaching Turkish is carried out on four basic language skills: listening, speaking, reading and writing. Listening, which is the first language skill acquired from language skills, is the basis for the acquisition of other skills. Among the Turkish teaching skills, listening and speaking constitute the comprehension dimension of the language, and reading and writing constitute the expression dimension of the language. Considering that listening is a process starting from the mother's womb, it becomes clear how important it is in our lives. Most of whatwe learn in daily life is achieved through listening skill. In other words, learning through listening is equal to the sum of learning through speaking, reading and writing. In this respect, the effective use of listening in teaching can contribute to students' learning. For this, teachers and students should know how to listen effectively. Listening is generally divided into interactive and non-interactive listening. The type of listening in which the student is active is interactive listening. In this study, the importance of interactive listening in developing listening skills is emphasized. The research is a compilation type research and it is thought that the results to be obtained will contribute to the field.
Keywords
- Akyol, H. (2020). Programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri (10. bs) Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Akyol, H. (2020). Programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri (10. bs) Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.Aras, B. (2004). İlköğretimde dinleme anlama becerisinin geliştirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Aşılıoğlu, B. (2009). Türkçe öğretmen adaylarına göre derslerde karşılaşılan başlıca dinleme engelleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(29), 45-63.
- Ateş, M. ve Ercan, N. (2015). Türkçe öğretmenlerinin dinleme stillerinin incelenmesi. On Dokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(2), 107-119.
- Aytan, T. (2011). Aktif öğrenme tekniklerinin dinleme becerisi üzerindeki etkileri (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
- Barr, L.,Dittmar, M., Roberts, E. veSheraden, M. (2002).Enhancingstudentachievementthroughtheimprovement of listeningskills. Saint XavierUniversity&SkyLight, Chİcago.
- Bulut, B. (2013). Etkin dinleme eğitiminin dinlediğini anlama, okuduğunu anlama ve kelime hazinesi üzerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
- Bulut, B. veKarasakaloğlu, N. (2018). Etkin dinleme eğitiminin dinlediğini ve okuduğunu anlama üzerine etkisi. Kastamonu EducationJournal, 26(5), 1407-1417.
- Cihangir, Z. (2000). Üniversite öğrencilerine verilen etkin dinleme becerisi eğitiminin başkalarını dinleme becerisine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
- Cihangir, Çankaya, Z. (2015). Kişiler arası iletişimde dinleme becerisi. (3. bs) Ankara: Nobel Yayıncılık.Çalıcı, A. ve Aytan, T. (2020). Etkinliklerle dinleme eğitimi. T. Aytan (Ed.). Ankara: Pegem Akademi.
- Çelikbaş, K. A. (2010). Anlama/dinleme stratejilerinin kullanımı ile dinlediğini anlama düzeyi arasındaki ilişki(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
- Demir, T. (2010). Türkçe öğretiminde anlama ve zihinde yeniden yapılandırma. Türklük Bilimi Araştırmaları, (27), 201-223.
- Demirel, Ö. (2000). Türkçe öğretimi. (2. bs) Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Doğan, B. (2017). Strateji temelli dinleme etkinliklerinin yedinci sınıf öğrencilerinin dinleme becerisiyle strateji kullanma düzeyine etkisi(Yayımlanmamış doktora tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya.
- Doğan, Y. (2010). Dinleme becerisini geliştirmede etkinliklerden yararlanma. Türklük Bilimi Araştırmaları, (27), 263-274.
- Doğan, Y. (2020). Dinleme eğitimi. (7. bs) Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Erdem, A. ve Erdem, M. (2015). Yapılandırmacı karma öğrenme ortamlarının dinleme ve konuşma becerilerine etkisi. İlköğretim Online, 14(3), 1130-1148.
- Epçeçan, C. (2013). Temel bir dil becerisi olarak dinleme ve dinleme eğitimi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı, 6(11), 331-352.
- Fidan, M. (2012). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin Türkçe dersinde kullandıkları dinleme stratejilerinin değerlendirilmesi(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
- Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayınları.
- Hampleman, R. (1958). Comparison of listeningandreadingcomprehensionability of 4th and 6th gradepupils. Elementary English, XXXI, 49.
- Johnson, K., O. (1951). Theeffect of classroomtraininguponlisteningcomprehension. TheJournal of Communication, 1(58), 57-62.
- Kaplan, H. (2003).İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin dinleme becerileri üzerine bir araştırma(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Kaya, D. (2020). Dinleme eğitimi. M. Yılmaz (Ed.). Yeni gelişmeler ışığında Türkçe öğretimi yazılar içinde (s. 17-40). (3. bs) Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Katrancı, M. (2012). Üstbiliş stratejileri öğretiminin dinlediğini anlama becerisine ve dinlemeye yönelik tutuma etkisi(Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
- Kemiksiz, Ö. (2015). Türkçe öğretiminde eleştirel dinleme. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (ERZSOSDE), 9(2), 299-316.
- Keleş, E. (2013). Dinleme öncesi ve dinleme sonrası verilen soruların 5. sınıf öğrencilerinin dinlediğinianlama beceri düzeyine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
- Kurudayıoğlu, M. ve Çetin, Ö. (2015) Temel beceriler ve Türkçe öğretimi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(3), 1- 19.
- Kurudayıoğlu, M. ve Kiraz, B. (2020). Dinleme stratejileri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(2), 386-409.
- Melanlıoğlu, D. (2011). Üstbiliş strateji eğitiminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin dinleme becerilerine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Melanlıoğlu, D. (2012). Dinleme becerisinin geliştirilmesinde ailenin rolü. Sosyal Politika Çalışmaları, 7(29), 65-77.
- Melanlıoğlu, D. (2019). Üniversite öğrencilerinin akademik dinleme becerileri üzerine bir araştırma: ders ne zaman bitecek? Sıkıldım!.Dil ve Edebiyat Araştırmaları, 20(20), 311-348.
- Ören, B. (2019). Estetik dinlemenin 4. sınıf öğrencilerinin dinleme becerilerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bartın Üniversitesi, Bartın.
- Özatalay, H. (2007). İlköğretim 1. kademe Türkçe öğretim programında öğrencilere kazandırılmasıhedeflenen temel becerilerin ders kitaplarında kullanılmasına ilişkin durum çalışması(Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Özbay, M. (2005). Bir dil becerisi olarak dinleme eğitimi. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Özbay, M. ve Çetin, D. (2011). Dinleme becerisinin geliştirilmesinde prozodik farkındalığın önemi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (26), 155-175.
- Özbay, M. veMelanlıoğlu, D. (2012). Türkçe öğretim programlarının dinleme becerisi bakımındandeğerlendirilmesi. International PeriodicalFortheLanguages, LiteratureandHistory of TurkishorTurkic, 7(1), 87-97.
- Sever, S. (2000). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayınları.
- Sevimli, F. (2015). Katılımlı dinlemenin ortaokul 5. sınıf öğrencilerinin dinlediğini anlama becerisi üzerindeki etkisi(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
- Şahin, N. (2020). Dinleme şekil ve türleri. S. Alyılmaz ve B., Ü. Karahan (Ed.). Dinleme eğitimi yazılar içinde (s. 29-54). Erzurum: Fenomen Yayıncılık.
- Tüzel, S. (2014). Dinleme eğitimi. M. Yılmaz (Ed.). Yeni gelişmeler ışığında Türkçe öğretimi yazılar içinde (s. 17-40). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Ungan, S. (2009). Dinleme eğitimi. A. Kırkkılıçve H. Akyol (Ed.). İlköğretimde Türkçe öğretimi yazılar içinde (s. 135-161). (2. bs) Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Yılmaz, İ. (2007). Türkçe öğretiminde dinleme becerisini geliştirmeye yönelik önerilen etkinliklerin değerlendirilmesi(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Niğde Üniversitesi, Niğde.
