Araştırmanın amacı, İstanbul genelindeki Millî Eğitim Bakanlığı’ na bağlı Bilim ve Sanat Merkezleri (BİLSEM) ile diğer okullarda görev yapan öğretmenlerin teknoloji entegrasyonuna yönelik öz-yeterlik algılarının ne düzeyde olduğunu belirlemek, ayrıca değişkenlere göre nasıl farklılık gösterdiğini ortaya koymaktır. Bu temel amaç doğrultusunda, öğretmenlerin teknoloji entegrasyonuna yönelik öz-yeterlik algılarının; cinsiyet, yaş, branş, mesleki kıdem, eğitim düzeyleri, çalıştığı kurum vb. değişkenlere göre istatistiksel olarak farklılaşıp farklılaşmadığı alt problemleri araştırılmıştır.Araştırma kapsamında İstanbul’ daki Bilim ve Sanat Merkezlerinde ve MEB’ e bağlı okullarda görev yapan çeşitli branştan 67 kadın, 38 erkek (45 BİLSEM, 60 diğer okul) olmak üzere toplam 105 öğretmene ulaşılmıştır. Bu araştırmada, BİLSEM öğretmenleri ile diğer okullarda görev yapan öğretmenlerin teknoloji entegrasyonuna yönelik öz-yeterlik algılarını belirlemek ve karşılaştırmak amacıyla, Wang, Ertmer ve Newby (2004) tarafından geliştirilen ve Ünal ve Teker (2018) tarafından Türkçe’ ye uyarlanan Teknoloji Entegrasyonuna Yönelik Öz-Yeterlik Algısı Ölçeği ile Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde frekans, yüzde dağılımı, t- testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, BİLSEM öğretmenleri ile MEB’e bağlı olan diğer eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin Teknoloji Entegrasyonuna Yönelik Öz-Yeterlik Algılarının BİLSEM öğretmenleri lehine anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Diğer demografik değişkenlerin öğretmenlerin teknoloji entegrasyonuna yönelik öz-yeterlik algıları üzerindeki etkisi örneklem bağlamında tartışılmıştır.
The purpose of the study is to determine the level of self-efficacy perceptions of teachers working in Science and Art Centers (SAC) affiliated to the Ministry of National Education and other schools throughout Istanbul, and also to reveal how it differs according to the variables. In line with this main purpose, teachers' perceptions of self-efficacy towards technology integration; gender, age, branch, professional seniority, education level, institution etc. sub-problems whether it differed statistically or not according to the variables were investigated. Within the scope of the research, a total of 105 teachers, 67 females and 38 males (45 SAC, 60 other schools), from working in the Science and Art Centers in Istanbul and schools affiliated to the Ministry of National Education were reached. In this study, in order to determine and compare the self-efficacy perceptions of SAC teachers and teachers working in other schools, the Self-Efficacy for Technology Integration developed by Wang, Ertmer, and Newby (2004) and adapted to Turkish by Ünal and Teker (2018) Competence Perception Scale and Personal Information Form were used. Frequency, percentage distribution, t test and one-way analysis of variance (ANOVA) were used in the analysis of the data.As a result of the research, it was determined that the Self-Efficacy Perceptions of SAC teachers show significant difference in favor of the Teachers working in other educational institutions affiliated to the Ministry of National Education. The effect of other demographic variables on teachers' perceptions of self-efficacy towards technology integration was discussed in the context of the sample.