Author :
Abstract
Sanatçının ilham kaynağı tarih öncesi dönemden günümüze kadar sürekli değişim göstermiş, sanatçılar kendilerini etkileyen olay ve biçimleri çeşitli teknik ve yöntemler ile ortaya koymuşlardır. Sanatçıların ideal güzele ulaşma istekleri bazen tanrısal güzelliği idealize etmiş bazen de insani güzelliği ön plana alan ve ideal anatomik biçimlere ulaşmayı amaçlamıştır. Sanatçının ideal güzel ile olan ilişkisi bazı dönemlerde değişikliklere uğramış sanatçılar hasta, kötü, eksik ve hatalı olan çirkini betimlemişlerdir. Sanatta çirkinin başlıca tasvirleri içinde bulunan hasta tasvirlerinde özellikle vücut deformasyonu olan figürler yapılmıştır. Tarihsel süreçte değişen hastalık biçimleri ve etkileri sanatçıların biçimlerinde yer almaya devam etmiş, veba salgınında lanetlenmiş bedenlerin solgunluğu, frengili hastalarının bedenlerindeki deformasyona dönüşmüş, İspanyol gribinin ölümcül sonuçları, sanatçıları ruhsal olarak etkisi altına almış biçim ve renk dönemin eserlerine konu olmuştur. Modern sanatçının sınırsız esin kaynakları arasında yer alan hastalık imgesi, sanatçının estetik değer olarak çirkinliği yorumlaması ile başka bir anlam kazanmıştır. Modern sanatçı; kökenleri hastalık olan deformasyon biçimlerini yeniden yorumlamış, ideal güzele karşı ortaya çıkan meydan okuma; anatomik kuralların bir kenara bırakılarak bedenin eksik ve deforme olmuş çirkin hali sanatçının ifadesinde yeniden yaratılmış bir estetik imgeye dönüşmüştür. Araştırmada tarihsel olarak resim sanatında güzelin çirkine dönüşmesi kısa bir şekilde verilmiş, hastalığın sanat biçimlerine yansıması ve etkilerine değinilmiş, ölçüt örneklem ile belirlenen sanatçıların eserlerinde hastalıklı biçimlerin plastik dönüşümlerinin biçim ve içerik değerlendirmeleri yapılarak hastalığın sanat biçimi olarak çirkin estetiğine dönüşümü irdelenmiştir.
Keywords
Abstract
The inspiration of the artist has constantly changed from prehistoric times to the present day, and artists have revealed events and forms that affect them with various techniques and methods. Artists ' desire to achieve ideal beauty sometimes idealized divine beauty, and sometimes aimed at achieving ideal anatomical forms that take human beauty to the forefront. Artists whose relationship with the ideal beauty has undergone changes in some periods have depicted the ugly, which is sick, bad, incomplete and wrong. In the depictions of the patient, which are the main depictions of the ugly in art, especially figures with body deformation were made. In the historical process, the changing forms and effects of diseases continued to take place in the forms of artists, the pallor of the bodies cursed in the plague epidemic turned into deformation in the bodies of syphilis patients, the deadly effect of Spanish flu affected artists spiritually, form and color were the subject of the works of the period. The image of disease, which is among the unlimited sources of inspiration of the Modern artist, has gained another meaning by the artist's interpretation of ugliness as an aesthetic value. The Modern artist has reinterpreted the deformations and forms whose origins are diseases, the challenge to ideal beauty, leaving aside anatomical rules, the incomplete and deformed ugly state of the body has become an image of beauty recreated in the artist's expression. In our research, historically, the transformation of beauty into ugly in the art of painting was given briefly, the reflection and effects of disease on art forms were mentioned, the transformation of plastic transformations of diseased forms in the works of artists determined by a sample of criteria was examined by evaluating the form and content of disease into ugly aesthetics as an art form.
Keywords
- Adorno T. W, (2003). Asthetische Theorie, Paperback
- Adorno T. W, (2003). Asthetische Theorie, Paperback
- Akalın, Ş. H. ve diğerleri. (2011). Türkçe Sözlük. 11. Baskı, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
- Altuner, H. (2015). “Ekspresyonizmde Hıristiyanlık ve “Çarmıhta İsa” Tasvirinin Kullanımı”, SDU Faculty of Arts and Sciences Sosyal Bilimler Dergisi Journal of Social Sciences, 34: 250-251.
- Bozkurt, N. (2014). Sanat ve Estetik Kuramları, Sentez Yayıncılık, İstanbul.
- Bychkov VV. (1971). Aesthetics of Late Antiquity. Gardariki, Asın: B0725GNHTJ, Moscow. Eco, U. (2009). Çirkinliğin Tarihi, Doğan Yayınevi, İstanbul.
- Eco, U. (2012). Güzelliğin Tarihi, Doğan Yayınevi, İstanbul.
- Erbguth, F. J. (2010). “Egon Schiele and Dystonia”, Frontiers of Neurology and Neuroscienc. 27: 46-60
- Gürses İ. (2015). “Fotoğrafta Grotesk Beden Temsili Dıane Arbus”, UHİVE Uluslararası Hakemli İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 10: 365-385.
- Hegel, G. W. F. ve Akıl, T. (2004). Tinin Görüngübilimi,(çev. Aziz Yardımlı), İdea Yayınevi,İstanbul.Kant, İ. (2011). Yargı Yetisinin Eleştirisi, (çev. Aziz Yardımlı), İdea Yayınevi, İstanbul. Kagan, M. S. (1993). Estetik ve Sanat Dersleri. İmge Kitabevi, İstanbul.
- Kılıç, R. (2014 ). “Türkiye’de Frenginin Tarihi”. Kebikeç Dergisi, 38: 291-305.
- Öğdül, R. G. (2010). “Sayılarla Belirlenen Güzel Beden”, Sanat Dünyamız, 115, 4-5.
- Prıce, M., (2004). Fotoğraf Çerçevedeki Gizem. (Çev:Ayşenaz ve Kubilay Koş), Ayrıntı Yayınları, Shkepu M.A. (2010). The aesthetics of the ugly Karl Rosencrantz, Phoenix, Kiev.
- Timucin, A. (1994). Felsefe Sözlüğü, İnsancıl Yayınları, İstanbul.
- TOPALOĞLU, H. (2010). “Gölgedeki Bedenin İnşa Sürecinde Toplumsalın Etkileri”, Alternatif Politika. 2 (3): 251-276.
- Tunalı, İ. (2007). Estetik, Remzi Kitabevi, İstanbul.
- Turgut, İ. (1993). Sanat Felsefesi, Üniversite Kitabevi, İzmir.
- Türkmen, M. M. (2016) “Hegel Estetiğinin Modern Heykeldeki Yeri”, MSGSÜ Sosyal Bilimler Dergisi. (14): 64-74.
- Yabalak, H. (2020). “Sanatçının Esin Kaynağı Olarak Salgın Hastalık ve Hastalığın Resim SanatınaYansıması”. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Salgın Hastalıklar Özel Sayısı, 493-538
- Zeiss, Avner (2009). Estetik, Gerçekliği Sanatsal Özümsemenin Bilimi. (Çev.: Yakup Şahan), Hayalbaz Kitap, İstanbul.
- https://www.gagosian.com/artists/j enny-saville/selected-works Erişim: 20.10.2020
