Author :
Abstract
Sürdürülebilir kalkınmanın temel amacı, insan yaşamının iyileştirilmesi ve gelecek nesillere ihtiyaçlarını karşılayabilecek bir dünya bırakılmasıdır. Bu nedenle sürdürülebilir kalkınmanın yapıtaşı insandır. Bu bağlamda yapılan çalışmaların önemi her geçen gün artmaktadır. Birleşmiş Milletler 2030 sürdürülebilir kalkınma hedefleri aynı zamanda gelecekte ihtiyacımız olan dünyayı göstermektedir. Söz konusu hedeflerin temelindeki unsur beslenmedir. Bu bağlamda sürdürülebilir üretim ve tüketim desteklenmektir. Özellikle kaliteli ve sağlıklı beslenme, sürdürülebilir kalkınmanın ayırt edici unsurlarından biri olmuştur. Kaliteli beslenme, refah düzeyinde artış ve sürdürülebilir kalkınma unsurlarının merkezinde gastronomi bulunmaktadır. Gastronominin sürdürülebilir bölgesel kalkınmaya etkisi eko-gastronomi ile açıklanabilir. Eko-gastronomi, sadece karın doyurmak değil aynı zamanda nitelikli, lezzetli ve sağlıklı yiyecekler tüketilmesiyle ilgilidir. Kültür ve ekonomiye bağlı kalarak ve gastronomik tekniklerle gıda üretilmesi demektir. Bu çalışmada önce gastronomi ve eko-gastronomi yaklaşımı açıklanmıştır. Daha sonra turizm gelirlerinin önemi ve eko-gastronominin sürdürülebilir bölgesel kalkınmaya etkileri açıklanmaya çalışılmıştır. Sonuç ve öneriler kısmında eko-gastronominin geliştirilmesiyle ilgili tespitler tartışılmıştır. Eko-gastronominin hem turizm hem bölgesel kalkınma politikaları açısından oluşturduğu etkinin tüm toplumları ilgilendirdiği düşünülmektedir.
Keywords
Abstract
The main aim of sustainable development is improving human life and leave an earth that can meeting the needs of future generations. There are a lot of issues and factors that effect on human’s quality of life. In this context, the importance of the researches are increasing day by day. The United Nations 2030 sustainable development goals also show the world we need in the future. Nutrition is the basis of these objectives. In this regard, sustainable production and consumption should be support to for nutrition by the regions. Particularly, high quality and healthy nutrition has been one of the distinguishing elements of sustainable development. Gastronomy is at the center of quality nutrition, increase in welfare and sustainable development. The effect of gastronomy on sustainable regional development can be explained with eco-gastronomy. Eco-gastronomy is related to not only eat one’s fill, but also about consuming of eligible, delicious and healthy foods. It means the production of food by adhering to culture and economy and using gastronomic techniques. At first, in this study, gastronomy and eco-gastronomy approaches are explained. Thereafter, the importance of tourism incomes and the effects of eco-gastronomy on sustainable regional development were tried to be explained. The conclusions and recommendations section discusses the determinations. The impact of eco-gastronomy in terms of both tourism and regional development policies is thought to be of interest to all communities.
Keywords
- Aydoğdu, A., Okay, E. Ö. & Köse, Z.C. (2016), “Destinasyon Tercihinde Gastronomi Turizmi’nin
- Aydoğdu, A., Okay, E. Ö. & Köse, Z.C. (2016), “Destinasyon Tercihinde Gastronomi Turizmi’ninÖnemi: Bozcaada Örneği, Uluslararası Türk Dünyası Turizm Araştırmaları Dergisi, 1 (2), ss. 120- 132.
- Blewitt, J. (2015), "Understanding Sustainable Development", Routledge, Abingdon.
- Bovenberg, A. L., & Smulders, S. (1995), "Environmental Quality And Pollution-AugmentingTechnological Change İn A Two-Sector Endogenous Growth Model", Journal Of Public Economics, 57, ss. 369-91.
- Bretschger, L. (1998), "How To Substitute İn Order To Sustain: Knowledge Driven Growth Under Environmental Restrictions", Environment And Development Economics (4), ss. 425-42.
- Bretschger, L., & Smulders, S. (2012), Sustainability And Substitution Of Exhaustible NaturalResources: How Structural Change Affects Long-Term R&D-İnvestments, Journal of Economic Dynamics and Control, 36(4), ss. 536-49.
- Brundtland Report (1987). World and Environment Development Commission Reporthttps://www.are.admin.ch/are/en/home/sustainable-development/international-cooperation/2030agenda/un-_- milestones-in-sustainable-development/1987--brundtland-report.html (Erişim tarihi: 04.08.2019).
- Bucak, T. & Aracı, Ü.E. (2013), “Türkiye’de Gastronomi Turizmi Üzerine Genel Bir Değerlendirme”, Balıkesir University The Journal of Social Sciences Institute, 16, ss. 203-215.
- Gillespie, C. (2002). European Gastronomy into The 21st century. Oxford: Butterworth-Heinemann.Gollıer, C. (2002a). Discounting An Uncertain Future. Journal of Public Economics, 85(2), ss. 149- 166, Doi:10.1016/S0047-2727(01)00079-2.
- Goulder, L. H., & Williams, R. C. (2012). The Choice Of Discount Rate For Climate Change PolicyEvaluation, Climate Change Economics, 3(4), 1250024-1-18, Doi:10.1142/S2010007812500248.
- Hall, D. Richard, G. (2000). Tourism and Sustainable Community Development. Routledge: Taylor & Francis Group Ltd.
- Hall, C. M. & Wilson, S. (2009) Using Local Food, Tourism and Sustainability. SustainableNorwegian Tourism Project,Centre for Sustainable Tourism and Geotourism, Western NorwayResearch Institute, Sogndal, Norway, more information from: http://www.vestforsk.no (Erişim tarihi: 27.08.2019).
- Hamilton, C. (2006), "Measuring Sustainable Economic Welfare", (Ed.) G. Atkinson, S. Dietz, & E. Neumayer, Handbook Of Sustainable Development, Edward Elgar, Cheltenham, ss. 307-318.
- Hepburn, C. (2006), "Valuing The Far-Off Future: Discounting And İts Alternatives", (Ed.) G.Atkinson, S. Dietz, & E. Neumayer, Handbook of Sustainable Development, Edward Elgar, Cheltenham, ss. 109-24.
- Holling, C.S. (2001). Understanding The Complexity Of Economic, Ecological, And Social Systems. Ecosystems, 4, ss. 390–405.
- Howarth, R. B., & Norgaard, R. B. (1992). Environmental Valuation Under Sustainable Development. American Economic Review, 82(2), ss. 473-77.
- Ivanović, S. (2008). Gastronomy As A Science in The Tourism and Hospitality Industry.Management of the Product Life Cycle and Competitiveness on the Tourist Market, ss. 571-579.
- Kaşlı, M., Cankül, D., Köz, E.N. & Ekici, A. (2015), Gastronomik Miras ve Sürdürülebilirlik: Eskişehir Örneği. Eko-Gastronomi Dergisi, 1 (2), ss. 27-46.
- Kılıçhan, R. (2015), “Eko-Gastronomi”, Cittaslow Gökçeada 2. Eko-Gastronomi Kongresi, 14-15 Nisan 2015, Gökçeada.
- Nilsson, J. H. (2013). Nordic Eco-gastronomy. Sustainable Culinary Systems: Local Foods, Innovation, Tourism and Hospitality. Eds:C.M.Hall&S.Gössling, London: Routledge.
- Piarotas M. & Charreton, P. (2005). Le Populaire à Table. Universitè de Saint- Έtienne. ISBN: 2-86 272-354-1.
- Pittsburg Magazine (2019). Western Pennsylvania Local Food Guide 2019. Retrieved from https://www.pittsburghmagazine.com/FarmToTable19_LR.pdf (Erişim tarihi: 07.09.2019).
- RUSSTD (2019). Russian, Travel Digest. https://russtd.com/topic/destinationsTUR%c4%b0ZM (Erişim tarihi: 06.08.2019).
- Saverin, B. & Anthelme, J. (2016). Lezzetin Fizyolojisi ya da Yüce Mutfak Üzerine Düşünceler. İstanbul: Oğlak Yayıncılık.
- Scarpato, R. (2002a). Tourism Gastronomy, İçinde A-M Hjalager ve G. Richards (Editörler). Sustainable Gastronomy as a Tourist Product (132-152) Londra: Routledge.
- Scarpato, R. (2002b) Sustainable Gastronomy. In Hjalager A.- M., Richards, G. (ed.) Tourism and Gastronomy. Routledge.
- Stern, N. (2007), The Economics Of Climate Change: The Stern Review, Cambridge University Press, New York.
- Şahin, G. G. & Ünver, G. (2015). Destinasyon Pazarlama Aracı Olarak “Gastronomi Turizmi”:İstanbul’un Gastronomi Turizmi Potansiyeli Üzerine Bir Araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3 (2), ss. 63-73.
- TÜROFED (2019). Türkiye Otelciler federasyonu Turizm Raporu, 2019 (1). UNWTO (2018). UNWTO Tourism Barometer, 16 (5).
- UNWTO (2019). Compendium of Tourism Statistics, Data 2013–2017. https://www.e- unwto.org/doi/book/10.18111/9789284420421 (Erişim tarihi: 15.08.2019).
- Yun, D., Hennessey, S. M., & MacDonald, R. (2011). Understanding culinary tourists: segmentationsbased on past culinary experiences and attitudes toward food-related behaviour. International CHRIEConference- Refereed Track.https://www.researchgate.net/publication/264471091_Understanding_Culinary_Tourists_Segmentations_bas
- ed_on_Past_Culinary_Experiences_and_Attitudes_toward_Food-related_Behaviour (Erişim tarihi: 15.08.2019).
- Yurtseven, R. H. & Kaya, O. (2010), “Eko-Gastronomi ve Sürdürülebilirlik”, 11. Ulusal Turizm Kongresi Kitabı, ss. 57-65.
- Yurtseven, R. H. & Karakas, N. (2013). Creating a Sustainable Gastronomic Destination: The Caseof Cittaslow Gokceada-Turkey. American International Journal of Contemporary Research, 3 (3), ss. 91-100.
- World Conservation Strategy Report (1980). Prepared by the International Union for Conservationof Nature and Natural Resources (IUCN) with the advice, cooperation and financial assistance of theUnited Nations Environment Programme (UNEP) and the World Wildlife Fund (WWF). ISBN 2- 88032-104-2.
- WEF (2019). The Travel & Tourism Competitiveness Report 2019. http://www.turob.com/tr/istatistikler/dunya-ekonomik-forumu-wefnun-140-ulkeyi-kiyasladigi-turizmde-
- WTTC (2019). World Travel & Tourism Council. www.wttc.org (Erişim tarihi: 01.08.2019).
