Author :
Abstract
Yapılan bu çalışmada rekreatif amaçlı yürüyüş egzersizlerinin ilköğretim çağındaki bireylerde benlik saygısı üzerine etkisi incelenmiştir. Çalışmaya batman il merkezinde ikamet eden ve yaşları 10-12 arasında değişen toplam 40 kız öğrenci katılmıştır. Araştırmaya katılan kız öğrencilerin 20 tanesi deney grubunu, 20 tanesi ise kontrol grubunu oluşturmuştur. Katılan deney grubunun yaş ortalaması, 11,13 ± 0,44 kontrol grubunun yaş ortalaması ise; 11,79± 0,21 olarak tespit edilmiştir. Deney grubunu oluşturan kız öğrenciler 8 hafta boyunca rekreatif amaçlı yürüme egzersizine tabii tutulurken kontrol grubundaki kız öğrenciler herhangi bir egzersize tabii tutulmamıştır. Çalışmamızda; Rosenberg benlik saygısı ölçeğinin 10 soruluk olan alt kategorisi kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde SPSS 22 IBM istatistik paket program kullanılmıştır. Bağımsız guruplar arasındaki farklılık ise bağımsız guruplar arasındaki karşılaştırma Independent Sample T-Testi ile analiz edilmiştir. Grup içi öntest ve sontest karşılaştırmada ise Paired Samples T Testi kullanılmıştır. Yapılan analiz sonunda deney grubuna ait değerlerin kontrol grubu değerlerinden anlamlı derecede yüksek olduğu saptanmıştır (p<0,05). Sonuç olarak rekreatif amaçlı yapılan egzersizlerin bireylerin benlik saygısı puanlarında da önemli ölçüde pozitif etkiler yaratacağı kanısına varılmıştır.
Keywords
Abstract
In this study, the effect of recreational exercises on self-esteem in elementary school students was investigated. A total of 40 female students aged between 10 and 12 years living in the city center of Batman participated in the study. İn this study, 20 of the female students participated in the study and 20 of female students them were control group. The mean age of the experimental group was 11.13 ± 0.44 and the mean age of the control group was; 11,79 ± 0,21. Female students forming experimental group were subjected to recreation exercise for 8 weeks while female students in the control group were not subjected to any exercise. In our study; The Rosenberg self-esteem scale used 10 sub-categories. SPSS 22 IBM statistical package program was used to analyze the data. The difference between the independent groups was analyzed by Independent Sample T-Test. Paired Samples T Test was used in the pretest and posttest comparison. At the end of the analysis, it was found that the values of the experimental group were significantly higher than the control group values (p <0.05). As a result, it was concluded that the exercises performed for recreational purposes would have a significant positive effect on the self-esteem scores of individuals.
Keywords
- Alexandris, K. ve Carroll, B. (1997). Demographic differences in the perception of constraints on recreational sport participation results from a study in Greece. leisure studies 16, 107, 125. Balcı, A. (2003). Örgütsel Sosyalleşme Kuram Strateji ve Taktikler, Pegem A Yayıncılık, Ankara. Culp, R. H. (1998). “Adolescent Girls and Outdoor Recreation: A Case Study Examing Constraints and Effective Programming”, Journal of Leisure Research, 30(3): 356-379. Crawford, D., Jackson, E. ve Godbey, G. A., 1991, Hierarchial Model of Leisure Constraints. Leisure Sciences, S:13: 309-320.
- Çınar V, (2004). „„Beden eğitimi ve spor yüksek okulu öğrencilerinin rekreasyon faaliyetlerine katılımlarının değerlendirilmesi‟‟ Yüksek Lisans, Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
- Dalay, Y., Taşkın, C., Gür, E., (2018). Akademisyenlerin Rekreasyonel Faaliyetlere Katılımlarını Engelleyen Faktörlerin Belirlenmesi (Batman Üniversitesi Örneği). The Journal of Academic Social Science, 6(84): 203-212.
- Ekinci N. E. , Kalkavan A., Üstün Ü. D., Gündüz B. (2014). „„Üniversite Öğrencilerinin Sportif ve Sportif Olmayan Rekreatif Etkinliklere Katılmalarına Engel Olabilecek Unsurların İncelenmesi‟‟. Sportif Bakış, Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi. 1(1): 1-13.
- Emir, E. (2012). „„Rekreatif Etkinliklere Katılımın Önündeki Engellerin Belirlenmesi Üniversite Öğrencileri Örneği‟‟ Yükseklisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon. Karaküçük, S. ve Gürbüz, B.,(2007). Rekreasyon ve kentlileşme, Gazi Kitabevi Ankara.
- Karasar, N. (2004). Bilimsel Araştırma Yöntemi, 13. bs., Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Özşaker, M. (2012). “Gençlerin Serbest Zaman Aktivitelerine Katılamama Nedenleri Üzerine Bir İnceleme”, Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 2012, 14(1): 126-131. Sabancı, G. (2016). „„Öğretim Elemanlarının Rekreasyonel Faaliyetlere Katılımlarını Engelleyen Faktörlerin Belirlenmesi‟‟, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Spor Yöneticiliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Konya.
- Sivrikaya, Ö. Pehlivan, M. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Spor Yapmasını Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi. Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri Dergisi. C:10, S:1. Tolukan, E. (2010). „„Özel Yetenekle İlgili Bölümlerde Okuyan Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyonel Aktivitelere Katılımlarına Engel Olabilecek Unsurların Belirlenmesi‟‟, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim dalı, Niğde.
- Üstün, Ü. D. (2013). „„Üniversite Öğrencilerinin Sportif ve Sportif Olmayan Rekreatif Etkinliklere Katılmalarına Engel Olabilecek Unsurların İncelenmesi‟‟, Sportif Bakış, Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1):1-13.
