Author :
Abstract
Araştırmanın amacı bireysel ve takım sporu yapan sporcuların değişkenlerine göre spor bağlılık düzeyleri arasındaki farkları ve yaşları ile spor bağlılıkları arasındaki ilişkiyi tespit etmektir. Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul ilinde faaliyette bulunan bir spor okulunun bireysel ve takım sporları olmak üzere çeşitli branşlarında mücadele eden, olasılık örneklem yöntemiyle seçilmiş 78 ‘Erkek’ , 26 ‘Kadın’ olmak üzere toplam 104 sporcu gönüllü olarak katılım sağlayarak oluşturulmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak; Schaufeli, Bakker (2004)’ın geliştirdiği The Utrecht Work Engagement Scale (UWES)’in İspanyol versiyonunun Guillen ve Martinez-Alvarado (2014) tarafından sporcular için adaptasyonu yapılarak geliştirilmiş, Sırgancı, Ilgar ve Cihan (2019) tarafından Türkçeye uyarlanan “Spora Bağlılık Ölçeği (SBÖ)” kullanılmıştır. SBÖ 5’li likert tipinde 15 madde ve 3 alt boyuttan (zinde olma, adanma, içselleştirme) oluşmaktadır. Veriler SPSS 20.0 paket program kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde istatistiki yöntem olarak; frekans, aritmetik ortalama, standart sapma kullanılmıştır. Verilerin normal dağılım gösterdiğinin anlaşılmasından sonra analizler t testi ve ANOVA testi ile analiz edilmiştir. Katılımcıların yaşları ile spor bağlılıkları arasındaki ilişki Pearson Korelasyon testiyle incelenmiştir. Gruplar arasındaki farkları tespit etmek için ise TUKEY testi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda; sporcuların değişkenlerine ve spor yaptıkları branşlara göre spor bağlılıklarının değiştiği ayrıca yaşlarının arttıkça spor bağlılıklarının azaldığı tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
The aim of the study is to determine the differences between the sports engagements levels and the relationship between their ages and sports engagements according to the variables of individual and team sports athletes. The study group of the study consisted of 104 athletes, 78 ‘male’ and 26 ‘female’ voluntees who were selected by probabality sampling method in different branches of a sports school in Istanbul. As a data collection tool; The Spanish version of The Utrecht Work Engagement Scale (UWES) developed by Schaufeli, Bakker (2004) was developed by Guillen and Martinez-Alvarado (2014) for the athletes and adapted to Turkish by Sırgancı, Ilgar and Cihan (2019) Sports Engagement Scale (SES) was used. Sports Engagement Scale consists of 3 sub-dimensions (vigor, dedication, internalization) 15 items and 5-point likert. The data were analyzed using SPSS 20.0 package program. As a statistical method in the evaluation of data; frequency, arithmetic mean, standard deviation are used. After understanding that the data showed a normal distribution, the analyzes were analyzed with the t test and ANOVA test. The relationship between the ages of the participants and their sports engagement was examined by Pearson Correlation test. TUKEY test was used to detect the differences between the groups. As a result of the research; According to the variables of the athletes and the branches in which they do sports, it has been determined that their sport engagement changes and their sport engagement decreases as their age increases.
Keywords
- Aktürk, A.A., Özen, G. ve Üzüm, H. (2014). Amatör düzeydeki futbolcuların örgütsel
- Aktürk, A.A., Özen, G. ve Üzüm, H. (2014). Amatör düzeydeki futbolcuların örgütselbağlılıklarının incelenmesi Bolu İli Örneği. International Journal of Science Culture and Sport, 1, 361-374.
- Babic, V., Sarac, J., Missoni, S. ve Sındık, J. (2015). Athletic engagement and athletic identity in Top Croatian Sprint Runners. Coll, Antropol, 3, 521-528.
- Defreese, J.D. ve Smith, A.L. (2013). Areas of Worklife and the Athlete Burnout Engagement Relationship. Journal of Applied Sport Psychology, 25(2), 180-196.
- Francısco, D. C., Romero, E.I.S., Arce, C. ve Conesa, P.V. (2018). The mediating role of sport self-motivation between basic psychogical needs satisfaction and athlete engagement. Psicothema 30(4), 421-426.
- Francısco, D.C., Arce, C. ve Grana, M. (2017). Preliminary validation of a Spanish version of the Athlete Engagement Questionnaire (AEQ). Journal of Sport Psychology. 26(4), 22-27.
- İnal, A.N. (2000). Beden Eğitimi ve Spor Bilimlerine Giriş. Konya, Desen Ofset Matbaacılık.
- Johnson, W.H. (2017). Sport specialization status and athlete burnout, engagement and motivation.The Masters of Sciences in Kinesiology, Sport and Exercise Psychology Option. East Carolina University.
- Kelecek, S. ve Göktürk, E. (2017). Kadın futbolcularda sporcu bağlılığının, sporcu tükenmişliğini belirlemedeki rolü, Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2(2), 162-173.
- Kelecek, S. ve Koruç, Z. (2017). Futbolcuların güdüsel yönelim ve spora bağlılık düzeylerininsporcu tükenmişliğini belirlemedeki rolü, Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2(2), 102-116.
- Lonsdale, C., Hodge, K., Jackson, S.A. (2007). Athlete Engagement: II. Development and InitialValidation of The Athlete Engagement Questionnaire. International Journal of Sport Psychology, 38, 471-492.
- Schaufeli, W.B., Salanova, M., Gonzales-Roma, V. ve Bakker, A.B. (2002). The measurement ofEngagement and burnout: A two sample confirma- tory factor analytic approach. Journal of Happiness Studies, 3(1), 71-92.
- Sırgancı, G., Ilgar, E.A. ve Cihan, B.B. (2019). Spora bağlılık ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması, Gençlik Araştırmaları Dergisi, 171-191
- Sivrikaya, M.H. ve Biricik, Y.S. (2019). Milli Takım Düzeyindeki Elit Kayakçıların Sporcu Bağlılık Düzeylerinin İncelenmesi, 2. Uluslararası Rekreasyon ve Spor Yönetimi Kongresi.
- Soyer, F., Can, Y., Güven, H., Hergüner, G., Bayansalduz, M. ve Tetik, B. (2010). Sporculardakibaşarı motivasyonu ile takım birlikteliği arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 225-239.
- Tekin, A., Tekin, G. ve Çalışır, M. (2017). Rekreasyonel spor. Ed: Karaküçük, S., ve ark. “Rekreasyon Bilimi 2” içinde (s. 3-37). Ankara. Gazi Kitabevi.
- Türk Dil Kurumu. “Bağlılık”. Erişim: 2019 www.tdk.gov.tr.
- Üçkardeş, E. (2020). Düzenli spor yapan rehber öğretmenlerin spor yapma düzeylerine görepsikolojik iyi hal düzeylerinin bazı demografik özellikler açısından incelenmesi. Yüksek LisansTezi. Toros Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı Psikoloji Tezli Yüksek Lisans Programı. Mersin. (Danışman: Prof. Dr. Kamuran Elbeyoğlu).
- Yaprak, P. ve Amman, T.M. (2009). Sporda kadınlar ve sorunları. Türkiye Kick Boks Federasyonu Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 39-49.
- Yetim, A.A. (2016). Sporun tanımı, alanı, amaç ve fonksiyonları. Ed: Yetim, A.A. ve Cengiz, R. “Sporda Etkili İletişim” içinde (s.9-42). Ankara. Spor Yayınevi ve Kitabevi.
