Hazır Giyim İşletmelerinde Tasarım Ve Tasarımcı Üzerine Bir Araştırma

Author :  

Year-Number: 2022-55
Language : null
Konu :
Number of pages: 246-255
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bu çalışmada hazır giyim işletmelerinin tasarım ve tasarımcı kavramlarına bakış açılarının ve uygulamalarının değerlendirilmesi amaçlanmış; yöneticilerin bu kavramlara yönelik görüşleri ve işletmelerindeki uygulamaları belirlenerek, aralarındaki ilişki ilgili literatürle desteklenerek yorumlanmıştır. Araştırmanın amacı doğrultusunda elde edilen veriler, Ankara ilinde faaliyet gösteren orta ölçekli hazır giyim işletmeleri arasından tesadüfi örnekleme yöntemi ile belirlenen tasarım departmanından sorumlu 41 yönetici ile yüz yüze görüşme sağlanarak elde edilmiştir. Verilerin toplanmasında, araştırmacılar tarafından hazırlanan üçlü likert tipi ölçme aracı kullanılmıştır. İki bölümden oluşan ölçme aracının ilk bölümünde örneklem grubunun demografik özellikleri, ikinci bölümünde ise yöneticilerin tasarım ve tasarımcı ile ilgili görüşlerini belirlemeye yönelik sorulara yer verilmiştir. Elde edilen veriler, Sosyal Bilimler İstatistik Paketi (SPSS 22.00) kullanılarak analiz edilerek, frekans ve yüzde tabloları halinde sunulmuştur. Yöneticilerin demografik özellikleri ile görüş ve uygulamaları arasında istatistiksel ilişki p<0.05 anlamlılık düzeyinde değerlendirilmiştir. Araştırmada tasarımın, diğer işletmelerin üretmediği yeni ve farklı bir ürün ortaya koymak olarak benimsendiği, bu nedenle markaya özgün tasarımların yapılması ve tasarımcı ile çalışılması gerektiği, bunun işletmelere rekabet avantajı sağlayacağı ve tasarımcıların verimli olabilmesi için işletmelerin gerekli ortam ve olanakları sağlanmalarının zorunlu olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. Bunun yanı sıra işletmelerin çoğunlukla ünlü markaların kalıp ve model özelliklerinin aynılarını uyguladıkları, mevcut modellerde ufak değişiklikler yaparak tasarım oluşturuldukları, ellerindeki mevcut kumaş ve malzemeleri kullanabilecekleri tasarımlar yaptıkları, bu nedenle işletmelerde, her zaman sezon trendlerine ve markaya özgün, yaratıcı ve yeni ürünlerin tasarlanmadığı belirlenmiştir. Ayrıca, yöneticilerin bir kısmının tasarımcıların belirli kısıtlar ve yönetici istekleri doğrultusunda tasarım yapmaları gerektiği görüşlerine katıldıkları, tasarımcılara tasarım sürecinde özgür bir düşünce ortamının sağlanmadığı ve belirlenen sınırlı çerçevede tasarım yapmalarının beklenildiği sonuçları tespit edilmiştir.

Keywords

Abstract

This study is intended to evaluate the ready-made clothing companies’ viewpoints and practices of the concepts of design and designer and to determine the managers’ views of these concepts and practices in these companies, thus interpreting the relationship between them through support from the literature concerned. The data obtained in line with the purpose of the study have been obtained through a face-to-face interview with 41 managers in charge of the design department, chosen by the randomized sample method from among the medium-sized ready-made companies actively operating in Ankara. A three-point likert scale prepared by the researchers was used for the collection of the data. In the first part of the measuring tool consisting of two parts, demographic qualities of the sample group are given, and in the second part there are questions intended to determine the managers’ views of design and designer. The data obtained have been analysed with the use of Statistical Package of Social Sciences (SPSS 22.00) and they have been presented in frequency and percentage tables. The statistical relationship between the managers’ demographic qualities and their views and practices have been assessed as being significant at the level of p<0.05. In the study, it has been concluded that design is accepted as coming up with a new and different product not produced by other companies, which makes it necessary that designs unique to the trademark should be created and a collaboration should be made with the manager; it has also been concluded that this process will provide an advantage of competition to the companies and that it is necessary for the companies to create the proper and necessary conditions and atmosphere so that designers can be more effective and productive. Besides, it has been found out that the companies apply the same patterns and models of the famous trademarks, create a design with slight changes in the current models, develop designs for which they can use the available cloths and materials in their hands, and so the companies cannot always design creative, innovative and new products unique to the season trends and the trademark. Moreover, it has been determined that some of the managers agree with the thought that designers should develop designs in accordance with certain limitations and managers’ demands, that designers are not provided with a free environment in the process of creating a design, and that they are expected to make designs within the prescribed limitations.

Keywords


  • Alp, Ö. K. (2009). “Uygulamalı Sanatlar Eğitiminde Tasarım, Yapı, İşlev, Estetik ve Algı Sorunu”,Yüzüncü

  • Alp, Ö. K. (2009). “Uygulamalı Sanatlar Eğitiminde Tasarım, Yapı, İşlev, Estetik ve Algı Sorunu”,Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (1):48-59.

  • Alpan, E. (2005). “Hazır Giyim Sanayinde Koleksiyon Hazırlama ve Geliştirme Yöntemleri”, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

  • Arslan, K. (2009). “Moda Tasarımı MÜSİAD Araştırma Raporları: 60”, Mavi Ofset Basım Yayın Tic. San. Ltd. Şti., İstanbul.

  • Aydoğdu, R.Ü.; Karamustafaoğlu, O. & Bülbül, Ş.M. (2017). “Akademik Araştırmalarda AraştırmaYöntemleri ile Örneklem İlişkisi: Doğrulayıcı Doküman Analizi Örneği”, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (30):556-565.

  • İnternet: Palamutçuoğlu, T.B. (2015). Yönetim Ve Organizasyon Ders Notu. Celal Bayar Üniversitesi KulaMeslek Yüksekokulu. Web:http://kulamyo.cbu.edu.tr/db_images/site_212/file/yonetim_organizasyon.pdf .Koca, E. (2018). “Moda Tasarımı Çıktılarının Kültürel Değerler İle Beslenmesine Yönelik Tasarımcı Yaklaşımları”, Researcher: Social Science Studies, 6(4):109-117.

  • Koca, E. & Arslan, B. (2019). “Üniversite Öğrencilerinin Katılımcı Tasarım Yaklaşımına YönelikGörüşlerinin Değerlendirilmesi”, 4. Uluslararası Sanat, Tasarım ve Moda Kongresi,9-12 Mayıs 2019, Lübnan.Koca, E. & Balkış, M. (2018). “Hazır Giyim İşletmelerindeki Tasarımcıların Kullanıcı Odaklı Yaklaşımlarının Değerlendirilmesi”, 2. Uluslararası Sosyoloji ve Ekonomi Kongresi, 28-30 Eylül 2018,Kayseri.

  • Koca, E. & Koç, F. (2016). “A Study of Clothing Purchasing Behavior By Gender with Respect to Fashion and Brand Awareness”, European Scientific Journal, March 2016, (12)7: 234-248.

  • Koca, E. & Koç, F. (2012). “Giysi Yüzey Tasarımına Disiplinler Arası Bir Yaklaşımda Tasarımcının Rolü”, 1. Uluslararası İstanbul Tekstil Sanatı- Tasarımı Sempozyumu, Ekim 2012,64-75, İstanbul.

  • Koca, E. & Koç, F. (2009). “Giysi Tasarımında Yaratıcılık”, e- Journal of New World Sciences Academy, 4 (1):33-44.

  • Koca, E. & Koç, F.(2019). “Dar Gelirli Tüketicilerin Giysi Satın Alma Davranışları ve Giysilere İlişkin Görüşleri”, TURAN-SAM Uluslararası Bilimsel Hakemli Dergisi,(11) 44:382-393.

  • Koca, E.; Koç, F. & Çotuk, S. (2009). “Geleneksel Giyim Öğelerinin Esin Kaynağı Olarak Giysi Tasarımına Katkıları”, e-Journal of New World Sciences Academy, 4 (3): 88-103.

  • Koca, E. & Polat, G. (2020). “Nitel Deneyleme İle Bir Tasarım Çözümlemesi: Balmaın Örneği. International Social Sciences Studies Journal”, 6(72):4653-4662.

  • Koca, E. & Polat, G. (2018). “Tasarımcıların Kullanıcı Merkezli Tasarım Yaklaşımlarının Değerlendirilmesi: Ankara İli Örneği”,The Journal of Academic Social Science, 6(79):313-325.

  • Molla, A. (2007). “Giysi Tasarımı Aşamalarının İncelenmesi ve Hazır Giyim İşletmelerindeki TasarımcıPerformansının Değerlendirilmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

  • Nalcı, S. (2016). “Hazır Giyim Sektöründe Denetmen İhtiyacının Araştırılması”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

  • Özgür, B. (2011). “Yönetim Tarzları ve Etkileri”, Maliye Dergisi, (161): 215- 230.

  • Özlü, P. & Dengin, S. (2013). “Özgün Giysi Tasarımları ve Tasarımcı Yaklaşımları”,I. Ulusal Sanat Tasarım Sempozyumu, Ekim 2013,Konya.

  • Türkkan, S. & Erdem, A. (2016). “Stüdyo Pedagojisinde Özgünlük Kavramı Üzerine Deneyler: Önceller ile Tasarım”, Megaron, 11 (2): 187-200.

  • Watson, L. (2007). Modaya Yön Verenler, (Çev. G. Ayas),Güncel Yayıncılık Ltd. Şti.,İstanbul.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics