Sustainability and Aesthetics in Restoration Materials in the Light of User Experience and Consciousness: An Evaluation on Erzurum Seljuk Madrasas
Author :
Abstract
Kültürel miras yapıları, bulundukları bölgenin sosyolojik, ekonomik ve kültürel dokusunu yansıtır ve bu yapıların korunması, bilgisel sürekliliğin sağlanması açısından büyük önem taşımaktadır. Ancak bu yapılar, zaman içerisinde çeşitli dış etkenlerle zarar görebilmekte ve bu nedenle etkili restorasyon yöntemlerine ihtiyaç duyulmaktadır. Sürdürülebilir olmayan restorasyon malzemelerinin kullanımı; doğal kaynakların tükenmesine, atık üretiminin artmasına ve iç mekân hava kalitesinin bozulmasına neden olarak kullanıcı deneyimini olumsuz etkileyebilmektedir. Ayrıca, tarihî kimliğin korunamaması yalnızca estetik kayıplara değil, aynı zamanda yapının özgün karakterinin zayıflamasına da yol açmaktadır. Çalışma kapsamında, restorasyon uygulamalarında kullanılan malzemelerin sürdürülebilirliği, iç mekân estetiği, yapının tarihî dokusuyla bütünleşmesi ve bu unsurların kullanıcı deneyimine etkileri; Erzurum'daki Çifte Minareli Medrese ve Yakutiye Medresesi örnekleri üzerinden kapsamlı bir şekilde incelenmektedir. Ayrıca, kullanıcı bilincinin malzeme seçimi üzerindeki rolü değerlendirilmekte ve tarihî yapılarla uyumlu malzemelerin mekân algısına katkısı ele alınmaktadır. Bu doğrultuda, sürdürülebilir malzeme kullanımının yapı estetiğine, kullanıcı deneyimlerine ve toplumsal bilinç düzeyine olan katkısı vurgulanmak istenmektedir. Bu bağlamda çalışma; sürdürülebilir malzemelerin iç mekân tasarımındaki rolü ve kullanıcılar üzerindeki etkilerine ilişkin literatür araştırması ile güvenilir veri tabanları ve kullanıcılarla yapılan anketler doğrultusunda tamamlanmıştır. Yapılan değerlendirmeler sonucunda, Çifte Minareli Medrese ve Yakutiye Medresesi üzerinde gerçekleştirilen bu çalışmada, sürdürülebilir malzeme tercihinin iç mekân estetiğini zenginleştirdiği ve kullanıcı deneyimini olumlu yönde etkilediği görülmüştür. Bu yaklaşım, mekânları hem işlevsel hem de görsel olarak daha tatmin edici kılarken; çevresel ve toplumsal sürdürülebilirliği desteklediği, kültürel mirasın korunmasına ve kullanıcı bilincinin gelişimine katkı sunduğu tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
Cultural heritage buildings reflect the sociological, economic and cultural fabric of the region in which they are located and their preservation is of great importance in terms of ensuring the continuity of knowledge. However, these buildings can be damaged by various external factors over time and therefore require effective restoration methods. The use of unsustainable restoration materials can lead to the depletion of natural resources, increased waste production and negatively impact the user experience. Furthermore, the failure to preserve historical identity not only to aesthetic losses but also to the weakening of the original character of the building. Within the scope of the study, it is aimed to comprehensively examine the sustainability of the materials used in restoration practices, interior aesthetics, integration with the historical texture of the building and the effects of these elements on the user experience through the examples of Çifte Minareli Madrasa and Yakutiye Madrasa in Erzurum. In this direction, it is aimed to emphasize the contribution of sustainable material use to building aesthetics, users' experiences and social consciousness. In this context, the study reached its conclusions by evaluating the literature research and survey studies conducted on reliable databases. As a result of the evaluations made, in this study conducted on selected madrasas, the choice of sustainable materials enriched the interior aesthetics and positively affected the user experience. While this approach the spaces more satisfying both functionally and aesthetically, it is determined that it supports environmental and social sustainability and contributes to the protection of cultural heritage and the development of user awareness.
