İşbirliğine Dayalı Öğrenme Alanında Yapılmış Doktora Tezlerinin İncelenmesi: Sistematik Derleme Çalışması
Author :
Abstract
Öğrenci merkezli, çağdaş bir yöntem olan ve eğitimin her aşamasında uygulanabilen işbirliğine dayalı öğrenme, öğrencilerin heterojen gruplar oluşturarak bir konu etrafında amaç birliği içinde çalıştıkları, öğrenmelerini karşılıklı olarak kolaylaştırdıkları, özgüvenlerini ve özsaygılarını artırdıkları, iletişim, eleştirel düşünme, problem çözme ve sosyal becerilerini geliştirdikleri bir yöntem olarak tanımlanmaktadır.[1] Bu çalışmada ise çağdaş dünyanın gerektirdiği becerileri bireye kazandırmada etkili olduğu görülen işbirliğine dayalı öğrenmeyle ilgili 2015-2022 yılları arasında yayınlanmış doktora tezlerini, 17 araştırma sorusu doğrultusunda sistematik derleme yoluyla incelemek amaçlanmıştır. Bu nedenle YÖK Ulusal Tez Merkezi veritabanında ölçüt örnekleme yoluyla belirlenen kriterler doğrultusunda taramalar yapılmış ve sonuç olarak 53 doktora tezinin tam metnine ulaşılmıştır. Ulaşılan tezler, betimsel içerik analizi yoluyla çözümlenmiş ve elde edilen bulgular frekanslardan da (f) yararlanılarak tablolar ve grafikler halinde sunulmuştur. Buna göre tezlerde katılımcı olarak en çok ortaokul ve lisans öğrencilerinin seçildiği, en çok karma yöntemin, uygun örneklemenin ve Birlikte Öğrenme tekniğinin tercih edildiği görülürken, çoğu tezde örnekleme yöntemlerinin belirtilmediği, araştırma desenleri hakkında eksik bilgiler verildiği ve hiçbir tezde özel durumlu öğrencilerin ele alınmadığı da dikkati çekmiştir. Geçerliği ve güvenirliği sağlamak için yöntemin eksiksiz verilmesi ve özellikle katılımcıların çeşitlendirilmesi, kolay ulaşılabilir örneklem gruplarıyla değil gerçek hedef gruplarıyla ve literatürde incelenmeye ihtiyaç duyulan gruplarla çalışılması önerilmektedir.
[1] Varışoğlu, B. (2016). İşbirlikli okuma ve yazma etkinliklerinin Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin dil kaygılarına etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59), 1108-1119.
Keywords
Abstract
Collaborative learning, which is a contemporary, student-centered method and which can be applied at any stage of education, can be described as a method that enables students to work in a unity of purpose by forming heterogeneous groups, to facilitate their learning mutually, to increase their self-confidence and self-esteem, and to improve their communication, critical thinking, problem solving and social skills. 1In this study, it is aimed to examine the doctoral theses published between 2015 and 2022 on cooperative learning, which is regarded as an effective way to help the learners gain the skills required by the contemporary world, through a systematic review in line with 17 research questions. For this reason, searches were made in the thesis database of the Turkish Council of Higher Education in conformity with the criteria determined by criterion sampling method. As a result, the full text of 53 doctoral theses was reached. The theses accessed in the search were analyzed employing descriptive content analysis, and the findings were presented in tables and graphics by making use of frequencies (f). According to the results of the analysis, it was observed that secondary school and undergraduate students were mostly chosen as participants in the theses, and mixed method, convenient sampling method and Learning Together Technique were preferred the most. It should also be noted that sampling methods were not stated in most theses, incomplete information was given about the research designs, and students with special needs were not addressed in any thesis. In order to ensure the validity and reliability, it is recommended to explain the research method clearly and to diversify the participants by working with real target groups and groups that need to be examined further in the literature, not with easily accessible sample groups.
