7. Sınıf Matematik Dersinde Bilgisayar Kullanmadan Bilgi-işlemsel Düşünmenin Modellenmesi ve Geliştirilmesi
Author :
Abstract
- yüzyılda teknolojik gelişmelerle birlikte bilgisayarlar insan hayatının vazgeçilmez bir parçası haline gelmiştir. Günlük yaşamda karşılaşılan pek çok problem bilgisayarlar aracılığıyla çözülebilmektedir. Ancak çözüm algoritmaları insan zihninin bir ürünü olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu nedenle çağımızda teknik becerilere ve problem çözme becerilerine sahip teknoloji ve matematik okuryazarı kazanımları ile donatılmış bireylerin yetiştirilmesi önemlidir.
Problem çözme becerisi de her bireyin sahip olması gereken 21. yüzyılın en önemli becerilerinden biridir. Günümüz problemlerinin karmaşıklığı düşünüldüğünde problem çözme becerisinin günümüz koşullarına göre yeniden yapılandırılması bir zorunluluk haline gelmiştir. Bilgi-işlemsel düşünme de bir çeşit problem çözme becerisi olarak tanımlanmaktadır. Bilgi-işlemsel düşünme etkili bir problem çözme modelidir.
Bu çalışmanın amacı 7. sınıf matematik derslerinde bilgi-işlemsel düşünmenin nasıl modellenebileceğine ve geliştirilebileceğine ilişkin bir model önerisi sunarak öğretmen ve öğrencilerin bilgi-işlemsel düşünme becerisi edinimini kazanmalarına katkıda bulunmaktır.
Modeller, matematik öğretiminde öğrencilerin kavramları öğrenmesinde ve beceri kazanımında önemli bir yer tutmaktadır. Araştırmada genel olarak, literatürde bilgi-işlemsel düşünme boyutlarının kavramsal çerçevesi; ayrıştırma, örüntü tanımlama, soyutlama, algoritma, test etme/hata ayıklama ve değerlendirme-çözüm önerisi sunma olarak belirlenmiştir.
Modelde her bir düşünme boyutunda sorulması gereken sorular ve bu sorular üzerinden problemlerin özgün çözümleri araştırılmış ve öğrencilerin cevaplarından elde edilen verilerin analizinde kullanılabilecek bilgi-işlemsel düşünme boyutlarına göre yapılacak beceri değerlendirmesi için hazırlanmış bir dereceli puanlama anahtarı örneği verilmiştir. Çalışmada bilgi-işlemsel düşünmenin ve alt boyutlarının tanımı etrafında ve yapılan çalışmaların ışığında literatürden alınan üç matematik problemi üzerinde sürecin sınıf içi uygulamalarda nasıl olması gerektiğine ilişkin bir model geliştirilmiştir.
Keywords
Abstract
With the technological developments in the 21st century, computers have become an essential part of human life. Many problems encountered in daily life can be solved through computers. However, solution algorithms appear as a product of the human mind. For this reason, it is important to educate individuals equipped with technology and mathematics literacy acquisitions with technical skills and problem-solving skills in our age.
Problem-solving skill is one of the most important skills of the 21st century that every individual should have. Considering the complexity of today's problems, it has become imperative to restructure problem-solving skills according to today's conditions. Computational thinking is also defined as a kind of problem-solving skill. Computational thinking is an effective problem-solving model. According to ISTE (2015), computational thinking is a powerful problem-solving approach that combines technology and thought and is a combination of creativity, algorithmic thinking, critical thinking, problem-solving, and collaboration.
This study aims to present a model proposal on how to model and develop computational thinking in 7th-grade mathematics lessons and contribute to the acquisition of computational thinking skills of teachers and students.
Models play an important role in students' learning concepts and skill acquisition in mathematics teaching. In the research, in general, the conceptual framework of the computational thinking dimensions in the literature is determined as decomposition, pattern recognition/building a model, abstraction, algorithm, testing/debugging, and evaluating solutions.
In the study, a model is developed around the definition of computational thinking and its components and on the three math problems taken from the literature in the light of the studies conducted, on how the process should be in classroom practice.
