Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı, ilkokul öğretmenlerinin ikili eğitime ilişkin görüşlerini ortaya koymaktır. Nitel bir çalışma olan araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 eğitim-öğretim yılı, Samsun ili, Atakum, Canik ve İlkadım İlçelerinde İlçe Milli Eğitim Müdürlüklerine bağlı ikili eğitim yapan ilkokullarda görevli 30 ilkokul öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın çalışma grubu amaçlı örneklem yöntemiyle belirlenmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Görüşmeden elde edilen verilere nitel veri analizi yöntemiyle betimsel analiz ve içerik analizi yapılmıştır.
Araştırma sonuçları incelendiğinde öğretmenlerin büyük çoğunluğu ikili eğitimin öğrenciler açısından dezavantajlı olduğunu dile getirmişlerdir. Öğretmenler ikili eğitim yapılan okullarda çok sayıda problem olduğunu ifade etmiştir. İki eğitim yapan okullarda teneffüslerin kısa oluşu, öğretmenler ve öğrenciler için yeterli dinlenme zamanının olmaması, aynı derslik ve sınıf malzemelerini hem sabah hem de öğleden sonra eğitim yapan iki farklı grubun kullanmasındaki problemler, ikili eğitim yapılan okullarda okulun sabah çok erken başlaması ya da akşam çok geç bitmesinin olumsuzluğu öğretmenler tarafından dezavantaj olarak dile getirilmiştir. Az sayıdaki öğretmen ikili eğitimin öğrenciler açısından avantajlarına değinmiştir. Bazı öğretmenlere göre, öğrenciler okul dışında kalan zamanlarını verimli kullandığında ve tüm gün okulda olmak yerine kalan zamanlarını istediği aktivitelere yönelerek geçirdiğinde ikili eğitim avantajlı olabilir. Araştırmaya katılan öğretmenler ikili eğitimi, eğitimin kalitesi açısından çok fazla benimsemese de günün geri kalan bölümünde kişisel ve mesleki işlerini yapabilmeleri açısından ikili eğitimin avantajlı olduğunu düşünmektedirler.
Keywords
Abstract
The aim of this research is to reveal th eviews of primary school teachers about dual education. The study group of the research, which is a qualitative study, consists of 30 primary school teachers working in primary schools affiliated to the District National Education Directorates in the province of Samsun, Atakum, Canik and İlkadım in the 2017-2018 academic year. The study group of the research was determined by purposive sampling method. A semi-structured interview form was used as a data collection tool in the research. Descriptive analysis and content analysis were performed on the data obtained from the interview with the qualitative data analysis method.
When the results of the research are examined, the majority of the teachers stated that dual education is disadvantageous for students. Teachers stated that there are many problems in schools with dual education. Short breaks in schools with dual education, lack of rest time for teachers and students, problems in using the same classroom and classroom materials in two different groups teaching both in the morning and in the afternoon, school starts too early in the morning or too late in the evening in schools with dual education. The negativity of the ending was expressed as a disadvantage by the teachers. Few teachers mentioned the advantages of dual education for students. According to some teachers, dual education can be advantageous when students use their time out of school productively and spend the rest of their time focusing on activities they want instead of being at school all day. Although the teachers participating in the research do not adopt dual education in terms of the quality of education, they think that dual education is advantageous in terms of being able to do their personal and professional work for the rest of the day.
Keywords
- 1. Akbaşlı, S. ve Üredi, L. (2014). Views of teachers on the 4+4+4 structure in the Turkish education system. Journal of Teacher Education and Educators, 3(1), 109-142.
- 2. Aktay, S., Işık, E. ve Gençsoy, E. (2019, 24-27 Nisan). Tam gün öğretim mi ikili öğretim mi?. 3. Uluslararası Sınırsız Eğitim ve Araştırma Sempozyumu (USEAS 2019), Muğla, Türkiye.
- 3. Akyüz, Y. (2006). Türk eğitim tarihi. Pegem A Yayıncılık. Ankara
- 4. Aslan, K. (2001). Eğitimin Toplumsal Temelleri, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(5), 16-30.
- 5. Başaran, İ.E. (1984).Temel eğitim ve yönetimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
- 6. Boyraz, M. ve Kocabaş, İ. (2020). İlkokul öğretmenlerinin zaman yönetimi becerilerinin belirlenmesi. Yıldız Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(1), 42-57.
- 7. Bilim C. Y. (2002). Türkiye’de çağdaş eğitim tarihi. T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları Edebiyat Fakültesi Yayınları, Eskişehir.
- 8. Camuzcu, S. (2007). Normal (tam gün) ve ikili (yarım gün) öğretim yapan ilköğretim okullarında birinci kademe öğrencilerinin okul başarılarının karşılaştırılması (Gaziantep ili örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Gaziantep.
- 9. Dağlı, A. ve Han, B. (2017). Öğretmen görüşlerine göre Diyarbakır ili eğitim sorunları ve çözüm önerileri. Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 6 (12), 108 – 124.
- 10. Duman, T. (1991). Türkiye’de ortaöğretimde öğretmen yetiştirme-tarihi gelişimi. İstanbul: MEB Basımevi.
- 11. Doğan, S., Demir, S. B. ve Pınar, M. A. (2014). 4+ 4+ 4 kesintili zorunlu eğitim sisteminin sınıf öğretmenlerinin görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 13(2), 503-517.
- 12. Doğan, S., Uğurlu, C. T. ve Demir, A. (2014). 4+ 4+ 4 eğitim sisteminin okul paydaşlarına olumlu ve olumsuz etkilerinin yönetici görüşlerine göre incelenmesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(1), 115-138.
- 13. Ekinci, A. (2012). İlköğretim okulu yöneticilerinin öğretmenlerin mesleki sorunlarına empatik yaklaşımlarının ikili karşılaştırmalar metodu ile incelenmesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(3), 759-776.
- 14. Erdoğan İ. (2002). Yeni bir bin yıla doğru Türk eğitim sistemi sorunlar ve çözümler. Ankara: Sistem Yayıncılık.
- 15. Ergün, M. (1996). II. Meşrutiyet devrinde eğitim hareketleri (1908-1914). Ankara: Ocak Yayınları.
- 16. Gök, H. ve Gürol, M. (2002). Zaman ve ergonomik açıdan ilköğretim okul binalarının kullanım durumu (Elazığ ili örneği). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 263-273.
- 17. Gullo, D. F. (2000). The long term educational effects of half‐day vs full‐day kindergarten. Early Child Development and Care, 160(1), 17-24.
- 18. Gülcan, M. G., Türkeli, Y., Parabakan, F., Şölen, A. ve Albayrak, F. (2003). Türkiye’de ilköğretim: Dünü, bugünü, yarını. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
- 19. Güven, İ.(2010). Türk eğitim tarihi, Naturel Yayınları, Ankara.
- 20. Güven, İ. (2012). Eğitimde 4+ 4+ 4 ve fatih projesi yasa tasarısı = reform mu?. İlköğretim online, 11(3), 1-22.
- 21. Herry, Y., Maltais, C. ve Thompson, K. (2007). Effects of a full-day preschool program on 4-year-old children. Early Childhood Research & Practice, 9(2), 1-20.
- 22. Karweit, N. (1992). The kindergarten experience. Educational Leadership, 49(6), 82-86.
- 23. Kaya, K. (2013, 24-25 Haziran). Okul idarecilerinin gözüyle seçmeli ders uygulaması. Kesintili On İki Yıllık Zorunlu Eğitim Modelinde Seçmeli Dersler Sempozyumu, Van, Türkiye.
- 24. Kocaoluk, S. (1991). İlköğretim temel mevzuat. İstanbul: Kocaoluk.
- 25. Korkmaz, G. ve Sadık, F. (2011). The analysis of perception levels of primary school teachers with regard to quality of school life. İlköğretim Online (elektronik), 10(1), 285-301.
- 26. Koçberber, G., ve Kazancık, L. B. (2010). İlköğretim olanaklarındaki farklılıkların incelenmesinde yeni bir yaklaşım. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (38), 165-176.
- 27. Koçer, H. A. (1992). Türkiye’de Modern Eğitimin Doğuşu ve Gelişimi (1773–1923). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
- 28. Lee, V. E., Burkam, D. T., Ready, D. D., Honigman, J., & Meisels, S. J. (2006). Full-day versus half- day kindergarten: In which program do children learn more?. American Journal of Education, 112 (2), 163-208.
- 29. MEB (1961). 222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu. https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.4.222.pdf
- 30. MEB (1973). 1739 Sayılı Milli Eğitim Temel Kanunu. https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.1739.pdf
- 31. MEB (2019). 2019–2023 Stratejik Plan. Milli Eğitim Bakanlığı. Ankara. https://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2019_12/31105532_Milli_EYitim_BakanlYYY_20192023_Stratejik_PlanY__31.12.pdf
- 32. MEB (2017). Tam gün eğitim için 45 bin derslik yatırımı. http://www.meb.gov.tr/tam- yatirimi/haber/15189/tr 14.12.2017
- 33. MEB (2021). Milli Eğitim İstatistikleri Örgün Eğitim 2020/’21. http://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2021_09/10141326_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2020_20 21.pdf
- 34. Özdemir Y. (1999). Sekiz yıllık ilköğretimde karşılaşılan sorunlar (Ankara ili Mamak örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Yönetimi ve Planlaması Ana Bilim Dalı, Ankara.
- 35. Resmi Gazete (1997). 4306 Sayılı Kanun. https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.4306.pdf
- 36. Taymaz, H. (2003). Okul yönetimi. Ankara: Pegem A.
- 37. Tekeli, İ. ve İlkin, S. (1999). Osmanlı İmparatorluğu’nda eğitim ve bilgi üretim sistemi oluşumu ve dönüşümü. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
- 38. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara. Seçkin
- 39. Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2011). Öğretmen adaylarının Türk eğitim sisteminin sorunlarına ilişkin görüşleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 942-973.
- 40. Yurdabakan, İ. ve Tektaş, M. (2013). Taşımalı ilköğretim öğrencilerinin taşımalı eğitime ilişkin görüşleri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(3), 511-528.
- 41. Yücel, C., Boyacı, A., Demirhan, G. ve Karataş, E. (2013). Milli eğitim örgüt sisteminde ‘kayıt alanı’ (hinterland) uygulamasının yönetsel işlevselliğinin değerlendirilmesi ve ekonomik, sosyal ve kültürel sermaye açılarından doğurduğu problemlerin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19(1), 135-151.
