Author :
Abstract
Dillerin türlü ilişkileri ve ihtiyaçları doğrultusunda birbirlerinden sözcükler alması son derece doğaldır. Yabancı sözcükler ihtiyaç ölçüsünde kullanılırlar ve anadilde zaman içinde yeni bir karşılığa sahip olabilecekleri gibi mevcut şekil kısmen değişime uğrayarak anadilin söyleşine uygun hâle gelerek de kullanıma devam edebilir. İncelemede, Türkçe Sözlük’teki ödünç sözcüklerin ses ve anlam değişimleri ele alınmıştır. Ödünç sözcüklerdeki değişimlerin bir kural dahilinde olup olmadığı sorgulanmış ve ortaya çıkan sonuçlar tasnif edilerek sunulmuştur. İncelemede A madde başı esas alınmıştır. Yabancı sözcüklerdeki ses değişimleri meydana gelen ses olaylarına göre tablolar şeklinde sunulmuştur. A madde başı ile ortaya konulan yöntemin diğer madde başlarında yapılacak çalışmalara da model olması hedeflenmiştir.
Keywords
Abstract
It is natural for languages to take words from each other in line with their different relationships and needs. Foreign words are used as needed and may have a new response in the native language over time, or the existing form may be partially changed and continue to be used by becoming suitable for the conversation of the native language. In the study, the sound and meaning changes of the borrowed words in the Turkish Dictionary are discussed. It was questioned whether the changes in the loan words were within a rule or not, and the results obtained were classified and presented. In the review, item A was taken as basis. Sound changes in foreign words are presented in tables according to the sound events that occur. The method introduced under item A is aimed to be a model for the studies to be carried out under the other items.
Keywords
- Aksan, D. (2004). Türkçenin Sözvarlığı, Ankara: Engin Yayınevi.
- Aksan, D. (2004). Türkçenin Sözvarlığı, Ankara: Engin Yayınevi.
- Aksan, D. (2007). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Banguoğlu, T. (2000). Türkçenin Grameri, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Duman, M. (1995). Evliya Çelebi Seyahatnamesine Göre 17. Yüzyılda Ses Değişmeleri, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Ergin, M. (1998). Türk Dil Bilgisi, İstanbul: Bayrak Basım Yayın Tanıtım.
- Gülsevin, G. (2011). Türk Dil Kurumunun Türkçede Batı Kökenli Kelimeler Sözlüğü, Türk Dili, S.712, s. 299-308.
- Karaağaç, G. (1997). Alıntı Kelimeler Üzerine Düşünceler, Türk Dili, S.552, s. 499-510.Korkmaz, Z. (2021). Türkiye Türkçesinin Ses Bilgisi Üzerine Notlar-2, Türk Dili, 70, S.830, s. 4-16.
- Manser, M. H. & Turton, N. D. (1998). The Wordsworth Advanced Learners’ Dictionary, Hertforshire: Wordsworth.
- TDK (2005). Türkçe Sözlük, (10. Baskı), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Vardar, B. (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü, İstanbul: Multilingual Yabancı Dil Yayınları. Vural, H. ve Böler, T. (2011). Ses ve Şekil Bilgisi, İstanbul: Kesit Yayınları.
- Yayla, Y. (2021). Güncel Türkçe Sözlüklerde Arapça Asıllı Kelimeler İçin Kaynak dil Olarak Farsça, Zemin, S.1., s. 176-195.
- Zülfikar, H. (2017). Söz Varlığını Değerlendirmede Göz Önünde Bulundurulması Gereken Hususlar, Türk Dili, 67, S.787, s. 48-54.
