Author :
Abstract
Bu çalışma bağımsız ve minimalist bir sinemacı olan Jim Jarmusch’un kendine özgü ve sade sinema diline odaklanma amacındadır. Filmlerinin çoğunda özgün müziklerle karşılaşmak mümkündür. Her filminde farklı kavramlar, farklı yazarlar, farklı edebiyat eserleri, farklı şairler, şiirler vardır ve seyirciye bunları ezberletir. Batının ilerici görüşüyle beslenirken, doğuya yaklaşmayı sürdürür. Batının aydınlık yüzünü, doğunun aydınlık felsefeleriyle harmanlar. Sinemasında “Zen” ve “Varoluşçuluk” etkisi görülür. Filmlerinde göndermeler yaptığı edebiyatçı isimler sayesinde “Beat” akımından da etkilendiği anlaşılabilir. Sinemasında çok kültürlülüğü, çok sesliliği savunur. Burada incelenmek için seçilen filmler felsefe, müzik ve edebiyat disiplinleriyle beslenen örneklerdir. Yönetmen öykü anlatmaya çalışmaz, özgün karakterlere öyküleri taşıtır. Sıradan bireyleri sever. Sıradan karakterlerin altında edebi kişiliklerin entelektüelliğini gizler. Jarmusch eserleri müziğin, edebiyatın, felsefenin ve özgün bir mizahın sinemadaki etkisini gösterebilecek çarpıcı örneklerdir. Bu çalışmada Jarmusch filmlerindeki disiplinlerarasılık incelenmiştir.
Keywords
Abstract
The main purpose of this paper is to focus on the unique and clear language of Jım Jarmusch who is an independent and minimalist director. It is possible to see unique, special kinds of music in most of his movies. Each of his movies includes different types of authors, poets, literary pieces, poems, and concepts; besides this he makes his readers recite these components. As he is influenced by western philosophy, he also continues to come close to the eastern world. He harmonizes western wisdom with eastern philosophy. It can be seen the influences of Zen philosophy and existentialism. It might be inferred that he is influenced by the Beat movement thanks to his references to particular writers. He supports multiculturalism and multi voices in his movies. The selections from his movies are influenced by philosophy, literature, and music. His characters so strong that they narrate the whole story on their own, therefore he does not try to tell the story. He likes and chooses ordinary man. He hides the intellectuality of his ordinary characters in their inner worlds. Jamuschs works are striking examples which are able to represent influences of music, literature, philosophy, and unique humour in cinema. This study examines interdisciplinarity in Jarmusch’s movies.
Keywords
- Benjamin, W. (2012). Pasajlar. (Çev. A. Cemal). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Benjamin, W. (2012). Pasajlar. (Çev. A. Cemal). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Canpolat, E. (2014). Tarihten Geçenler, Walter Benjamin’de Yöntem ve Flaneur. Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi- Moment Dergi. 1(2): ss. 270-295.
- Conrad, J. (2016). Batılı Gözler Altında. 2. Baskı, (Çev. A. Yunus, M. Bakırcı). İstanbul: İletişim Yayıncılık.Çağlar, S. (2019). Factotum ve Paterson Filmlerinde Ahlaksal Öznenin Kurulumu, Aksaray İletişim Dergisi. Cilt 1. Sayı 1. ss. 51-81.
- Çetinkaya, H. (Der.) (2012). Devletsiz Düşünce içinde Flanör Düşünce. (s. 21-44). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Dişçi, Z. (2018). İnsan ve Vampir: Sadece Âşıklar Hayatta Kalır Filminde Varlığın Spinozacı Temsili. Art- Sanat 9. Sayfa 367-384.
- Doğan, F. A. (2015). İngiliz Edebiyatı’nda Bir Mistik: William Blake. Mütefekkir- Aksaray Üniversitesi İslamî İlimler Fakültesi Dergisi, cilt 2, sayı 4, (ss.363-375).
- Ekinci, T. B. (2015). Toplumun Korkuları: Zombi Filmleri ve Ölümcül Deney Serisinin Analizi. Global Media Journal TR Edition, 6 (11) Fall.
- Eliot, S. T. (1975). Kokteyl Parti, (Çev. B. Ecevit). Ankara: Bilgi Yayınevi.
- Ezici, T. (2004). Tennessee Williams’ın Kısa Oyunlarında “Çürümüş Dünya” ve “Kaçak Benlik” Metaforları, Tiyatro Araştırmaları Dergisi. cilt 18, sayı 18.
- Gros, F. (2020). Yürümenin Felsefesi. (Çev. A. Ulutaşlı). 15 Basım. İstanbul: Kolektif Kitap.Ryan, M., Kellner, D. (1997). Politik Kamera. (Çev. E. Özsayar). İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Kerouac, J. (2015). Yolda, (Çev. C. Kantarcı). 6. Basım, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Kerouac, J. (2018). Zen Kaçıkları. (Çev. N. Erkmen). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Mengue, P. (2018). Yürümek, Koşmak, Yüzmek- Kaçak Beden, (Çev. O. Türkay). İstanbul: Yapı KrediMuratoğlu, B. ve Sayın, P. (2004). Edebiyatın Sapkın Çocukları: Beat Kuşağı. Pivolka Dergisi. Yıl: 3 Sayı: 15.
- Odel, C., Blanc, M. (2011). Korku Sineması. (Çev. A. Toprak). İstanbul: Kalkedon Yayınları. Svendsen, L. (2018). Yalnızlığın Felsefesi, (Çev. M. Erşen). İstanbul: Redingot Kitap.
- Şimşek, G. (2013). “Küreselleşme Yerelleşme Ekseninde Bir Örnek: Ada: Zombilerin Düğünü”. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication. TOJDAC. April, Volume:3. Issue 2. 29-37.
- Tandaçgüneş, N. (2012). Kent Kültüründe Modernizm ve Sonrası: “Gözlemleyen Özne” Olarak Flâneur’üYeniden Okumak, Hüsamettin Çetinkaya (Der.), içinde Flaneur Düşünce. (s. 98-136). İstanbul: AyrıntıTutaş, N. (2014). William Blake’te Masumiyet ve Tecrübe: Kuzu ve Kaplan. Cyprus Int. Univ. Folklor/ Edebiyat cilt 20. Sayı 78.
- Usubütün, S. (2017). Paterson İkizleri. SEKANS Sinema Kültürü Dergisi. Sayı e 4. Ss. 35-42 Whitman, W. (1985). Çimen Yaprakları. (Çev. M. Fuat). İstanbul: Broy Yayınları.
- Zizek, S. (2013). Yamuk Bakmak: Popüler Kültürden Jacques Lacan’a Giriş. (Çev. T. Birkan). İstanbul: Metis Yayınları.
