Author :
Abstract
Ulusal Güvenlik Raporlama Sistemi (GRS), sağlık çalışanlarının ülke düzeyinde gerçekleşen ya da gerçekleşmesine ramak kala istenmeyen olayları bildirebilecekleri ve hataların iyileştirilmesine yönelik bilgi edinebilecekleri bir platformdur. Ulusal Güvenlik Raporlama Sistemi (GRS), bildirilen hatalara ilişkin oluşturulacak düzeltici-önleyici faaliyetlerin gerçekleştirilerek tıbbi hataların azaltılması, hatta tamamen ortadan kaldırılmasını amaçlayan önemli bir sistemdir. Özellikle ramak kala hataların bildirildiği bir sağlık sisteminde hataların önüne geçilmesi mümkündür. Bu kapsamda sağlık çalışanların eğitilmesi ve sisteme hata bildirimlerini girmeleri için desteklenmeleri büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada; Ulusal Güvenlik Raporlama Sistemi’nin (GRS), sisteme bildirim yapan sağlık çalışanları tarafından içeriği ve kullanımına yönelik yeterliliğinin ölçülmesi amaçlanmaktadır. Bu kapsamda Ulusal Güvenlik Raporlama Sistemine (GRS) yapılan geri bildirimler ışığında sistem üzerinde iyileştirme çalışmalarına katkı sağlanması hedeflenmektedir. Araştırmada anket tekniği uygulanmıştır. Anket formu 7 demografik ve 23 ulusal güvenlik raporlama sistemine ilişkin değişkenlerden olmak üzer 30 sorudan oluşmaktadır. Araştırmada tesadüfi yöntem ile seçilen 72 kalite yönetim direktörüne anket uygulanmıştır. Araştırmada, sistemde yer alan ilaç güvenliği, laboratuvar güvenliği, cerrahi güvenlik ve hasta güvenliği olmak üzere dört ana boyuttan oluşan sınıflandırma sistemi açısından ölçüm yapılmıştır. Örneklemi oluşturan kalite yönetim direktörlerinin demografik bulgularının analizinde frekans analizi, ulusal güvenlik sisteminin yeterliliğinin değerlendirilmesinde ortalama, standart sapma, boyutlar arasındaki ilişkilerin değerlendirilmesinde Pearson Korelasyon Analizi, demografik özellikler ile değişkenler arasındaki farklılığı tespit etmede ise T-Testi ve ANOVA Analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre ulusal güvenlik raporlama sisteminde belirlenen boyutların ortalamasının yüksek olduğu, boyutlar arasında ilişki olduğu ve çalışılan kurum ile boyutlar arasında anlamlı farklılaşma olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Keywords
Abstract
The National Security Reporting System (GRS) is a platform where healthcare professionals can report unwanted events occurring or near-miss at the country level and obtain information about improving errors. The National Security Reporting System (GRS) is an important system that aims to reduce or even eliminate medical errors by carrying out corrective-preventive actions to be formed regarding the reported errors. Especially in a healthcare system where near-misses are reported, it is possible to prevent errors. In this context, it is of great importance that healthcare workers are trained and supported to enter error notifications into the system. In this study; It is aimed to measure the adequacy of the National Security Reporting System (GRS) for its content and use by healthcare professionals reporting to the system. In this context, it is aimed to contribute to the improvement studies on the system in the light of the feedback made to the National Security Reporting System (GRS). Questionnaire technique was applied in the research. The questionnaire form consists of 30 questions, 7 of which are demographic and 23 variables related to the national security reporting system. A questionnaire was applied to 72 quality management directors randomly selected in the study. In the study, measurements were made in terms of a classification system consisting of four main dimensions: drug safety, laboratory safety, surgical safety and patient safety. Frequency analysis was used in the analysis of the demographic findings of the quality management directors who constituted the sample, the average, standard deviation in the evaluation of the adequacy of the national security system, Pearson Correlation Analysis in the evaluation of the relationships between dimensions, T-Test and ANOVA Analysis were used to determine the difference between demographic characteristics and variables. According to the results of the research, it was concluded that the average of the dimensions determined in the national security reporting system is high, there is a relationship between the dimensions and there is a significant difference between the organization and the dimensions.
Keywords
- Abdelhai, R.; Abdelaziz, S. B. & Ghanem, N. S. (2012). “Assessing Patient Safety Culture and Factors
- Abdelhai, R.; Abdelaziz, S. B. & Ghanem, N. S. (2012). “Assessing Patient Safety Culture and FactorsAffecting It among Health Care Providers at Cairo University Hospitals”, Journal of American Science, 8(7): 277-286.
- Ammouri, A. A.; Tailakh, A. K.; Muliira, J. K.; Geethakrishnan, R. & Al Kindi, S. N. (2014). “Patient Safety Culture Among Nurses”, International Nursing Review, 62(1): 102-110.
- Anderson, J. G. & Abrahamson, K. (2017). “Your Health Care May Kill You: Medical Errors”, Stud Health Technol Inform, 234: 13-17.
- Çakmak, C.; Konca, M. & Teleş, M. (2018). “Türkiye Ulusal Güvenlik Raporlama Sistemi (GRS) Üzerinden Tıbbi Hataların Değerlendirilmesi”, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 21(3): 423-448.
- Dhamanti, I.; Leggat, S.; Barraclough, S. & Tjahjono, B. (2019). “Patient Safety Incident Reporting InIndonesia: An Analysis Using World Health Organization Characteristics For Successful Reporting”, Risk Manag Healthc Policy, 12: 331-338.
- Draft, T. (2021). “Towards Eliminating Avoidable Harm in Health Care (Global Patient Safety Action Plan 2021–2030)”, World Health Organization, 1-109.
- Elden, N. M. K. & Ismail, A. (2016). “The Importance of Medication Errors Reporting in Improving the Quality of Clinical Care Services”, Glob J Health Science, 8(8): 243-251.
- Ellahham, S. (2018). “The Domino Effect of Medical Errors”, American Journal of Medical Quality, 1-2.Gürbüz, S. & Şahin, F. (2017). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
- Harsul, W.; Irwan, A. M. & Sjattar, E. L. (2019). “The Relationship between Nurse Self-Efficacy and TheCulture of Patient Safety Incident Reporting in District General Hospital, Indonesia”, Clinical Epidemiology and Global Health, 8(2): 477-481.
- Holmström, A.-R.; Järvinen, R.; Laaksonen, R.; Keistinen, T. & Doupi, P., Airaksinen, M. (2018). “Inter-Rater Reliability of Medication Error Classification in A Voluntary Patient Safety İncident Reporting System HaiPro in Finland”, Research in Social and Administrative Pharmacy, 15(7): 864-872.
- IOM, Institute of Medicine. (1999). “To Err Is Human: Building A Safer Health System”. http://www.iom.edu.np/
- Işıkçelik, F.; Turgut, M. & Ağırbaş, İ. (2019). “Sağlıkta Kalite Değerlendirme Sonuçlarının GüvenlikRaporlama Sistemi Raporları ile Birlikte Değerlendirilmesi” 4. Uluslararası Sağlık Bilimleri ve Yönetimi Kongresi, 211-218, İstanbul.
- İncesu, E. & Orhan, F. (2018). “Bir Kamu Hastanesi Güvenlik Raporlama Sistemi Verilerinin İncelenmesi: Retrospektif Bir Araştırma”, Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 5(2): 79-86.
- İstanbullu, İ.; Yıldız, H. & Zora, H. (2012). “Kartal Yavuz Selim Devlet Hastanesi’nde Uygulanan GüvenlikRaporlama Sisteminin Geliştirilmesine Yönelik Bir Araştırma”, Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, 4(2): 1-17.
- Karaca, A. & Arslan, H. (2014). “Hemşirelik Hizmetlerinde Hasta Güvenliği Kültürünün Değerlendirilmesine Yönelik Bir Çalışma”, Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 1(1): 9-19.
- Karagözoğlu, Ş.; Otu, M. & Coşkun, G. (2019). “Bir Araştırma ve Uygulama Hastanesinde İlaç HatalarınınBildirimine Yönelik Hemşirelerin Düşünceleri ve İlaç Hatalarını Raporlama Alışkanlıkları”, Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4(1): 26-39.
- Kumbi, M.; Hussen, A.; Lette, A.; Nuriye, S. & Morka, G. (2020). “Patient Safety Culture and AssociatedFactors Among Health Care Providers in Bale Zone Hospitals, Southeast Ethiopia: An Institutional Based Cross-Sectional Study”, Drug, Healthcare and Patient Safety, 12: 1-14.
- Mansouri, A.; Ahmadvand, A.; Hadjibabaie, M.; Javadi, M.; Khoee, S. H.; Dastan, F. & Gholami, K. (2014).“A Review of Medication Errors in Iran: Sources, Underreporting Reasons and Preventive Measures”, Iranian Journal of Pharmaceutical Research, 13(1): 3-17.
- Milch, C. E.; Salem, D. N.; Pauker, S. G.; Lundquist, T. G.; Kumar, S. & Chen, J. (2006). “VoluntaryElectronic Reporting of Medical Errors and Adverse Events. An Analysis of 92,547 Reports from 26 Acute Care Hospitals”, Journal of General Internal Medicine, 21(2): 165-170.
- Mitchell, I.; Schuster, A.; Smith, K.; Pronovost, P. & Wu, A. (2015). “Patient Safety Incident Reporting: AQualitative Study of Thoughts and Perceptions of Experts 15 Years After “To Err is Human.””, BMJ Quality & Safety, 25(2): 92-99.
- Özcan, Ö. (2020). “İstanbul’da Özel Bir Hastanede Güvenlik Kültürü Algısının Değerlendirilmesine Yönelik Araştırma”, Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 7(1): 68-76.
- Pelzang, P. & Hutchinson, A. M. (2018). “Patient Safety Issues and Concerns in Bhutan’s Healthcare System: a Qualitative Exploratory Descriptive Study”, BMJ Open, 8: 1-11.
- Rappaport, D. I. & Selbst, S. M. (2019). “Medical Errors and Malpractice Lawsuits”, Pediatric Emergency Care, 35(6): 440-442.
- SB, Sağlık Bakanlığı, Ulusal Güvenlik Raporlama Sistemi. https://grs.saglik.gov.tr/BM/UGRS.aspx (Erişim Tarihi: 07.03.2021).
- Saliha, S. A.; Reshiaa, F. A. A.; Bashird, W. A. H.; Omara, A. M. & Elwasefy, S. A. (2017). “Patient SafetyAttitude and Associated Factors among Nurses at Mansoura University Hospital: A Cross Sectional Study”, International Journal of Africa Nursing Sciences 14: 1-5.
- Sutherland, A.; Canobbio, M.; Clarke, J.; Randall, M.; Skelland, T. & Weston, E. (2020). “Incidence andPrevalence of Intravenous Medication Errors in The UK: A Systematic Review”, Eur J Hosp Pharm, 27: 3-8.Ün, A. & Purkuloğlu, E. (2017). “Güvenlik Raporlama Sisteminin Dijitalleştirilmesinin Etkileri”, Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 4(2): 126-133.
- WHO, World Health Organization, (2020). “Patient Safety Incident Reporting and Learning Systems: Technical Report and Guidance”.
