MEVSİMLİK İŞÇİLER VE ÇAVUŞLUK SİSTEMİ: ESKİŞEHİR’DE ÇALIŞAN MEVSİMLİK İŞÇİLERE YÖNELİK NİTEL BİR ARAŞTIRMA
Author :
Abstract
Her yıl Türkiye’de sayıları yüz binlere ulaşan tarım işçileri, hasat, ekim/dikim/çapalama dönemlerinde, başta ağırlıkta Doğu ve Güney Doğu Anadolu Bölgeleri olmak üzere, büyük kitlesel işgücü piyasası talebini karşılamak için, Ege, İç Anadolu, Karadeniz ve Çukurova Bölgelerine geçici süreli olarak göç etmektedirler. Gezici ve geçici tarım işçileri olarak işgücü piyasası literatürüne girmiş bu tanım işgücü talebinde bulunan tarımsal işletmeler arasında ücret karşılığında işin başında, bölgesel olarak çavuş, elçi, dayı başı olarak isimlendirilen tarım aracıları yer almaktadır. Mevsimlik tarım işçileri, büyük oranda sosyal güvenlik, temizlik, sağlık, barınma, eğitim gibi olumsuz yaşam koşulları ve çalışma ortamları ile bilinmektedirler.Bu çalışmada, Eskişehir ve çevresinde pancar ve kiraz toplamak için gelen mevsimlik işçiler ve özellikle tarım aracılığı sisteminin işleyişi konu edinilmiştir. Nitel araştırma yöntemlerinin tercih edildiği bu çalışmada katılımlı gözlemler ve yüz yüze görüşmeler ile elde edilen veriler betimlenmiş, tablolar ve şekillerle somutlaştırılmaya çalışılmıştır.
Keywords
Abstract
Each year, agricultural workers, reaching number to one hundred thousand in Turkey, harvesting, sowing / planting / hoeing periods, particularly in East and South East Anatolia Region in weight, to meet the great mass labor market demands, Aegean, Central Anatolia, the Black Sea and the temporary of the Çukurova region they migrate periodically. This definition, which has entered the labor market literature as mobile and temporary agricultural workers, includes agricultural intermediaries, which are locally called sergeants, ambassadors, uncle, at the beginning of the job among the agricultural enterprises that demand labor. Seasonal agricultural workers are largely known for their negative living conditions and working environments such as social security, cleaning, health, shelter, education. In this study, the seasonal workers coming to collect beets and cherries in Eskişehir and its surroundings, and especially the operation of the agricultural intermediary system, were discussed. In this study where qualitative research methods are preferred, the data obtained through participant observations and face-to-face interviews are described, and tried to be made concrete with tables and figures.
