Author :
Abstract
Koronavirüs(COVID-19) pandemisinin yaşamımızda birçok değişikliğe neden olduğunu söyleyebiliriz. Bunlardan biride aile iletişiminde meydana gelen değişim olduğunu söyleyebiliriz. Bu çalışmada Betimsel araştırma yöntemi ve nicel araştırma yöntemlerinden birisi olan anket tekniğinden yararlanılan çalışmada elde edilen bulgular ve sonuçlardan ilki; Covid-19 salgınının aile iletişimini etkilediği, Erkek katılımcıların salgın sürecinde aile içi şiddet yaşandığını ve bu süreçte bazı ailelerin ev ortamında farklı etkinliklerle aile iletişimini güçlendirdiği, 46-60 yaş grubu ise salgın sürecinin ailede tartışmalara neden olduğunu, aile bireylerinin birbirlerine tahammül edemez olduğu, 61 yaş ve üzeri katılımcılar salgın sürecinde evde geçirilen sürede ailelerde kavga ve anlaşmazlıklara neden olduğu, 18-30 yaş grubu katılımcılar ise, salgın süreci aile iletişimi açısından olumlu kazanımların olduğu, aile iletişiminin geliştiği ve aile bireyleri evde farklı etkinliklerle iletişimlerini daha da güçlendirdiği görüşündedirler. Demografik değişkenler arasında anlamlı farklılıklar oluşmaktadır.
Keywords
Abstract
We can say that the coronavirus (COVID-19) pandemic causes many changes in our life. We can say that one of these is the change in family communication. In this study, the first of the findings and results obtained in the study, which was used the descriptive research method and the survey technique, which is one of the quantitative research methods; Covid-19 pandemic affects family communication, male participants experience domestic violence during the epidemic process and some families strengthen family communication through different activities in the home environment, while the 46-60 age group causes controversy in the family environment, family members cannot tolerate each other, 61 Participants aged 18 and over are of the opinion that they cause quarrels and disagreements in families during the epidemic period, and participants in the 18-30 age group believe that the outbreak process has positive gains in terms of family communication, family communication has improved and family members have further strengthened their communication with different activities at home. There are significant differences between demographic variables.
Keywords
- Acat, M. (2012). “Aile İçi Uyumlu Etkileşim”, T.C Anadolu Üniversitesi Yayını No:2688, Açık
- Acat, M. (2012). “Aile İçi Uyumlu Etkileşim”, T.C Anadolu Üniversitesi Yayını No:2688, Açık Öğretim Fakültesi Yayını No:1654, Eskişehir.
- Altunışık, R, Coşkun, R. ve Yıldırım, E. (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: SPSS Uygulamalı. (4. baskı), Sakarya, Sakarya.
- Arabacı, N. (2011), “Ana-Baba-Çocuk İletişimini Değerlendirme Aracı’nın (ABÇİDA)Geliştirilmesi ve Ana-Baba-Çocuk İletişiminin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, (11. baskı), Pegem Akademi, Ankara.
- Canel, A. N. (2012).Aile Yaşam Becerileri, Nakış Yayınevi, İstanbul.
- Canel, A. N. (2012).Evlilikte İletişim ve Yaşam Becerileri, Nakış Yayınevi, İstanbul.
- Covid-19 Pandemi Değerlendirme Raporu. (2020). TÜBA Raporları, No: 34. 17 Nisan, Türkiye Bilimler Akademisi Yayınları, Ankara.
- Çakmak, V. ve Koçyiğit, M. (2017). “Aksaray Sosyal Bilimler MYO Örneği Üzerinden Aileİçindeki İletişim Kalıplarının İncelenmesi”, Erciyes İletişim Dergisi “akademia”, Cilt. 5, S:1, 118- 130.
- Çalışkan, N. ve Aslanderen, M. (2014). “Aile İçi İletişim ve Siber Yaşam: Teorik Bir Çözümleme”,Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) Cilt 15,Sayı 2,Ağustos, S: 263-Ercan, E. Sabri. Arman, A. R. İnal Emiroğlu, N., Öztop, D. B. Ve Yalçın, Ö. Türkiye Çocuk VeGenç Psikiyatrisi Derneği Covıd-19 (Korona) Virüs Salgını Sırasında Aile, Çocuk Ve ErgenlereYönelik Psikososyal Ve Ruhsal Destek Rehberi,https://www.ankara.edu.tr/wpcontent/uploads/sites/6/2020/03/cogepdercovid-
- 19rehberi30mart2020.pdf.pdf Erişim tarihi: 15.04.2020
- Evirgen, N (2010). “Aile İçi Örüntülerin Çocukların Algıları Açısından İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Giddens, A. (1997), Sociology, Polity Press, Cambridge UK.
- Görgün-Baran, A. (2004). “Türkiye’de Aile İçi İletişim Ve İlişkiler Üzerine Bir Model Denemesi”, Hacettepe Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, Güz, Sayı:1, s.31-41.
- Güven, A. (2013). “Çocukta Benlik Gelişiminde Aile İçi İletişimin Rolü: İslam Dini Açısından Bir İnceleme”, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- http://www.canakkaleolay.com/KORONA-VIRUS-SALGINI-VE-AILE-49269. Erişim tarihi: 15.04.2020
- https://www.hurriyet.com.tr/aile/ebeveyn/iliskiler/koronavirusun-ciftler-arasindaki-iletisime-etkisi- neler-41490379 Erişim tarihi: 16.04.2020
- Kara, G. (2006). “Halkla İlişkiler Fonksiyonunun Aile İçi İletişim Olgusuna Katkısı”, MarmaraÜniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İletişim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Halkla İlişkiler Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
- Karadağ, Ş. (2015). “Evlilik Uyumu İlişkisinde Aile İçi İletişiminin Rolü: Konya Örneği”, SelçukÜniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Halkla İlişkiler ve Tanıtım Ana Bilim Dalı, Halkla İlişkiler Bilim Dalı, Doktora Tezi, Konya.
- Kaymak Özmen, S. (2004). “Aile İçinde Öfke ve Saldırganlığın Yansımaları”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, cilt: 37, sayı: 2, 27-39.
- Kırık, A. M. (2014). “Aile ve Çocuk İlişkisinde İnternetin Yeri: Nitel Bir Araştırma”, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, Cilt. 3, Sayı: 1, 337-347.
- Özdamar, K. (1999). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi, Kaan Kitabevi, Eskişehir.Rose V. (1994) “Health education for parents with special needs”, Health Visitor 67(3):95-96.Şahin, S. ve Aral, N. (2012). Aile İçi İletişim, Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(3), 55-66Washington, GT. (2001) “Families in crisis”, Nursing Management Chicago, 32(5):28-33.
