Author :
Abstract
Belirli bir kişiye ait olan ve o kişiyi belirlenebilir kılan bilgiler kişisel verilerdir. Kişisel veriler, kişiye özgüdür ve kişinin özel hayatının bir unsurudur. Kişisel verilerin, ilgili kişinin rızası veya isteği olmaksızın ele geçirilmesi, başkalarına verilmesi veya yayılması kişinin özel hayatına dair bilgilerin ifşa olması demektir. Bu da Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 20. maddesinde düzenlenen, kişinin en temel haklarından olan özel hayatın gizliliğine saldırı demektir. Çağımızın şartları da bu denli önemli olan kişisel verilerin daha hassas bir şekilde korunmasını gerektirmektedir. TCK m. 136’da düzenlenen “verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme” suçu ile korunması amaçlanan hukuki değer de özel hayatın kişisel veriler ile ilgili olan kısmıdır. Çalışmamızda mezkûr suçu, suç inceleme metoduna uygun olarak inceleyeceğiz; suçun nitelikli hâllerine, özel görünüş şekillerine ve muhakemesine değineceğiz.
Keywords
Abstract
The information which belongs to a particular person and makes this person denifable is personal data. The personal data is special to person and an element of person’s private life. Obtaining, giving or spreading of personal data without consent or will of concerned person is disclosing of information related to person’s private life. This means an assault to privacy of private life which is one of the main rights of person and regulated in the article 20 of Constitution of Republic of Turkey. Also the conditions of our era require sensitively protection of personal data which is important this much. The legal value intended to be protected by offense of unlawfully giving or obtaining of personal data regulated in article 136 of Turkish Criminal Code is personal data related part of private life. We will examine this offense in pursuance of the offense examination method and touch on qualified states, special appearance forms and judgment of this offense.
Keywords
- Artuk, M. E.; Gökcen, A. & Alşahin, M. E. & Çakır, K. (2018). Ceza Hukuku Genel Hükümler,
- Artuk, M. E.; Gökcen, A. & Alşahin, M. E. & Çakır, K. (2018). Ceza Hukuku Genel Hükümler,Adalet Yayınevi, Ankara.Bayram, E. (2008). ''Kanun Sistematiğinde Madde'', Yasama Dergisi, (8): 102-123.
- Gültekin, N. M. (2012). ''Kişisel Verilerin Ceza Hukuku Yönüyle Korunması'', Yüksek Lisans Tezi, Galatasaray Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Hafızoğulları, Z. & Özen, M. (2009). ''Özel Hayata ve Hayatın Gizli Alanına Karşı Suçlar'', Ankara Barosu Dergisi, (4): 9-22.
- İtişgen, R. (2015). ''Türk Ceza Hukukunda Kişisel Verileri Hukuka Aykırı Olarak Verme veya Ele Geçirme Suçu'', Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, (23): 179-202.
- Koca M. & Üzülmez, İ. (2015). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Seçkin Yayınları, Ankara.Koca M. & Üzülmez, İ. (2019). Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, Seçkin Yayınları, Ankara.
- Korkmaz, İ. (2019). Kişisel Verilerin Ceza Hukuku Kapsamında Korunması, Seçkin Yayınları, Ankara.
- Özbek, V. Ö.; Kanbur, M. N. & Doğan, K. & Bacaksız, P. & Tepe, İ. (2019). Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, Seçkin Yayınları, Ankara.
- Özen, M. (2009). ''Kişisel Verilerin Kaydedilmesi, Verilmesi veya Ele Geçirilmesi ve Yok Edilmemesi Suçları'', Kamu Hukuku Arşivi, XII (1): 9-32.
- Özgenç, İ. (2014). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Seçkin Yayınları, Ankara. Parlar, A. (2015). Türk Ceza Kanunu Şerhi Cilt: 2, Bilge Yayınevi, Ankara.
- Sarıusta, K. (2018). ''Kişisel Verilerin Ceza Hukuku Yoluyla Korunması'', Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
- Soyaslan, D. (2018). Ceza Hukuku Özel Hükümler, Yetkin Yayınevi, Ankara. Taşkın, Ş. C. (2008). Bilişim Suçları, Beta Yayınları, Bursa.
- Ünver, Y. (2003). Ceza Hukukuyla Korunması Amaçlanan Hukuksal Değer, Seçkin Yayınları,Yakışır, C. (2019). Türk Ceza Kanunu’nda Kişisel Verilerin Basın Yayın Yoluyla Açıklanması Suçu, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul.
- Yaşar, O.; Gökcan, H. T. & Artuç, M. (2010). Yorumlu-Uygulamalı Türk Ceza Kanunu Cilt III,
