Author :
Abstract
Amaç: Bu araştırmanın amacı, çocukluk çağı travmaları ile evlilik uyumu arasındaki ilişkiyi incelemek ve çocukluk çağı travmatik yaşam olaylarının evlilik uyumu ve yaşam kalitesi üzerinde etkisi olup olmadığını araştırmaktır. Yöntem: Araştırma ilişkisel tarama modelindedir. Çalışmaya 2017-2018 yıllarında Eylül-Nisan aylarında İstanbul ilinin Anadolu yakasında farklı ilçelerinde rastgele seçilmiş 97 kadın, 68 erkek toplamda 165 evli birey katılmıştır. Katılımcılar araştırmaya, gönüllülük esasına göre, çalışma hakkında bilgilendirilip, kabul ettikleri takdirde katılmışlardır. Verilerin toplanmasında, Bilgilendirilmiş Gönüllü Olur Formu, Sosyodemografik Veri Formu, Çocukluk Çağı Ruhsal Travmaları, Evlilikte Uyum Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel metotları (sayı, yüzde, ortalama, standart sapma) kullanılmıştır. Niteliksel verilerin karşılaştırılmasında iki grup arasındaki farkı t-testi ve ikiden fazla grup durumunda parametrelerin gruplar arası karşılaştırmalarında ANOVA testi ve Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı Analizi kullanılmıştır.Bulgular: Katılımcıların Evlilik Uyum ve Çocukluk Çağı Travma Ölçeği ve Ölçeklerin Alt Boyut Puanlarının Evlilik Türüne (Görücü Usülü, Flört) Göre T-Testi Sonuçlarına cinsiyet değişkenine göre anlamlı ilişki olmadığı, uyum ölçeği puanı ortalamalarının evlilik uyum ve çocukluk çağı travma ölçeği ve ölçeklerin alt boyut puanlarının çocuk olma durumuna göre grup ortalamaları cinsiyete gore istatistiksel açıdan ise anlamlı bulunmuştur. Buna göre çocuğu olmayan ailelede travma daha fazladır. Ancak çocuğu olan ailelede duygusal ihmal daha fazladır. Öte yandan, katılımcıların Uyum Ölçeği ve Travma Ölçeği Puanlarının Eğitim Düzeylerine lise mezunlarının uyum ölçeği puanları en yüksek ilkokul mezunlarının ise travma ölçeği puanları en yüksektir. Gelir düzeylerine ise düşük ekonomik düzeye sahip aileler uyum ölçeği puanı en yüksek ancak düşük ekonomik düzeye sahip aileler travma ölçeği puanı en yüksektir. Katılımcıların çocukluk çağı travma ölçeği puanları arttıkça evlilik uyumu azaldığı söylenebilir. Determinasyon katsayısı dikkate alındığında, evlilik uyumundaki toplam varyansın (değişkenliğin) %12’sinin çocukluk çağı travmalardan kaynaklandığı söylenebilir. Sonuç: Araştırma sonucuna göre evli çiftlerin evlilik anlaşmaları ile ilişki tarzı ölçeği puanları arasında orta düzeyde, pozitif ve anlamlı ilişki olduğu bulunmuştur.
Keywords
Abstract
Purpose: The aim of this research is to investigate the relationship between childhood traumatic life events and marital adjustment and to investigate whether the effects of childhood traumatic life events are on marital adjustment and quality of life. Method: This research is correlational survey research model. In 2017-2018 September-April 165 married individuals were randomly selected from 97 women and 68 men. Participants participated in the research, voluntarily on the merits, if they were informed about the work and accepted. The statistical analysis of the data obtained in the study was done using the Statistical Package for Social Societies (SPSS 22.0 program, in order to collect the data, Informed Volunteer Form, Sociodemographic Data Form, Childhood Mental Trauma, Marital Adjustment Scale. Descriptive statistical methods (number, percentage, mean, standard deviation) were used in the evaluation of the data.In the comparison of the qualitative data, ANOVA test and Pearson Moments Multiplication Correlation Coefficient Analysis were used for the difference between the two groups in the t-test and in the case of the two-group case.Results:Participants' Marital Adjustment and Childhood Trauma Scale and Sub-Dimension Scales of the Scales were not related to marital adjustment, marital adjustment and child trauma scale and subscale scores of the scale the group mean was found to be statistically significant. According to this, there is more trauma in the non-child family. Emotional neglect is more in the family of the child. On the other hand, trainees scores of the participants with the highest scores of compliance scores of the high school graduates were the highest in the Education Scale of Compliance Scale for Attendees and Trauma Scale scores. Trauma scale scores of the primary school graduates were the highest. The scores of the parents with the worst economic level were highest, the highest. It can be said that marital adjustment decreased as the scores of participants' childhood trauma scale increased. Taking the coefficient of determination into account, it can be said that 12% of the total variance (variability) in marriage adjustment is due to childhood trauma. Conclusion: According to the results of the survey, it was found that married couples had a moderate, positive and meaningful relationship between marital agreements and relationship style scale scores.
Keywords
- Altıparmak, S. ve Eser, E. (2007). 15-49 Yaş Grubu Evli Kadınlarda Yaşam Kalitesi. Aile ve Toplum,
- Altıparmak, S. ve Eser, E. (2007). 15-49 Yaş Grubu Evli Kadınlarda Yaşam Kalitesi. Aile ve Toplum, 9(3): 29-33.
- Bal, F. (2018). Sosyal ve Duygusal İlişkilerde Duygusal Şantajın Psikolojik Etkileri. 2. UluslararasıBilimsel Çalışmalarda Yenilikçi Yaklaşımlar Sempozyumu ‘Özet Bildiriler Kitabı’. T. Özseven veV. Karaca (Ed.). Samsun:SETSCI.
- Bayraktar, Y. (2016). Çocuk Istismarı ve İhmali. Dicle Tıp Dergisi. 34(1): 70-74.
- Bernstein, D. P., Fink, L., Handelsman, L., Foote, J., Lovejoy, M., Wenzel, K., et al. (1994). InitialReliability and Validity of A New Retrospective Measure of Child Abuse and Neglect. American Psychiatric Association , 151:112-113.
- Briere, J. N. & Scott, C. (2016). Travma Terapisinin İlkeleri. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Buss, D. M., Abbott, M., Angleither, A., Biaggio, A., Blanco-Villasenor, A., Bruchon-Schweitzer,M., et al. (1990). International Preferences in Selecting Mates: A Study of 37 Cultures. Journal Of Cross- Cultural Psychology, 21:5-47.
- Cüceloğlu, D., (2003). İnsan ve Davranışı. İstanbul: Remzi Kitapevi.
- Freeston, M. H. & Plechaty, M. (1997). Reconsideration of The Locke Wallace Marital Adjustment Test: Is It Still Relevant For The 1990's? Psychol Rep. 81: 419-434.
- Güneş, M., Selçuk, H., Demir, S., İbiloğlu, A. O., Bulut, M., Kaya, M. C., vd. (2016). Çocuk EvliliğiYapan Kadınlarda Çift Uyumu Ve Çocukluk Çağı Ruhsal Travması. Journal of Mood Disorders, 6(2):63-70.
- Hoffman, S. R. & Levant, R. (1985). A Comparison Of Child-Free And Child-Anticipated Married Couples. Family Relations, 34:197-203.
- Hunt, R. A. (1978). The Effect Of Item Weighting On The Locke-Wallace Marital Adjustment Scale. J Marr Fam , 40: 249-256.
- İncesu, C. (2004). Cinsel İşlevler ve Cinsel İşlev Bozuklukları. Klinik Psikiyatri, 3:3-13.
- Kennedy, S., H. & Rizvi, S. (2009). Sexual Dysfunction, Depression and The Impact of Antidepressants. J Clin Psychopharmacol, 29: 157-164.
- Kıvrak, Y., Gey, N., Kıvrak, A. H., Kokaçya, H. M., Çöpoğlu, S. Ü. ve Arı, M. (2015). KadınaYönelik Eş Şiddeti, Çocukluk Travmaları, Depresyon ve Yaşam Kalitesi. Toplum Temelli Çalışma Anadolu Psikiyatri Dergisi, 16:314-322.
- Kutchinsky, B. (1999). ‘Çocuğun Cinsel İstismarı: Yaygınlık, Müdahale ve Önleme Genel Bir Bakış’.Çocuk İstismarı ve İhmali.E. Konanç, İ. Gürkaynak ve A. Egemen(Ed.). Ankara: Çocuk İstismarını ve İhmalini Önleme Derneği Yayınları.
- Nelson, B.& Wampler, K. (2000). Systemic Effects of Trauma in Clinic Couples: An ExploratoryStudy of Secondary Trauma Resulting From Childhood Abuse. Journal of Marital and Family Therapy, 26(2): 171-184.
- Özmen, S. K. (2004). Aile İçinde Öfke ve Saldırganlığın Yansımaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37: 27-39.
- Perry, A., Dilillo, D. & Peugh, J. (2007). Childhood Psychological Malteatment and Quality ofMarriage: The Mediating Role of Psychological Distress. Journal of Emotional Abuse, 7(2):117-142. Ünal, F. (2008). Ailede Çocuk İstismarı ve İhmali.TSA,12(1): 9-18.
