Bu araştırmanın amacı İstanbul ilinde görev yapan beden eğitimi öğretmenlerinin informal iletişim düzeylerinin kişisel değişkenlerine göre farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemektir. Araştırma konusu, nicel araştırma yöntemlerinden, betimleyici araştırma deseninde incelenmiştir. Araştırmanın evrenini 2021-2022 eğitim-öğretim yılında İstanbul ilinde görev yapan beden eğitimi öğretmenleri oluşturmaktadır. Örneklem grubunu ise araştırma evreni içerisinden araştırmacıların ulaşabildiği, 131 gönüllü beden eğitimi öğretmeni oluşturmuştur. Katılımcılar rastgele örnekleme yolu ile seçilmiştir. Araştırmanın örneklemini oluşturan 131 beden eğitimi öğretmeninin (75 kadın ve 56 erkek) informal iletişim düzeylerinin belirlenmesi amacıyla Uğurlu (2014) tarafından geliştirilen İnformal İletişim Ölçeği ve araştırmacılar tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Örneklem üzerinde uygulanan İnformal İletişim Ölçeği’nin, 0,897 Cronbach alfa güvenilirlik katsayısı ile yüksek derecede güvenilir olduğu tespit edilmiştir. Arkadaş alt boyutu 0.778; Eğlenme alt boyutu 0,804; Etkileme alt boyutu 0,820 ve Bilgi alt boyutu 0.771 Cronbach alfa güvenilirlik katsayıları ile yüksek derecede güvenilir bulunmuştur. Ölçekler, elektronik ortamda hazırlanarak, sanal ağ kanalları (sosyal medya, e-mail) vasıtasıyla ulaşılabilen beden eğitimi öğretmenlerine iletilmiştir. Araştırmanın bağımsız değişkenleri cinsiyet, yaş, eğitim durumu, medeni durum ve mesleki kıdemdir. Bağımlı değişkeni ise informal iletişim düzeyleridir. Araştırma sonuçları, beden eğitimi öğretmenlerinin informal iletişim düzeyinin sadece cinsiyet değişkenine göre anlamlı bir şekilde farklılaştığını göstermiştir. Veriler SPSS 26.0 paket programı ile analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarının, gelecekte yapılacak çalışmalara ışık tutacağı düşünülmektedir.
The purpose of this research is to determine whether the informal communication levels of physical education teachers working in Istanbul differ according to their personal variables. The research subject was examined in the descriptive research design, one of the quantitative research methods. The universe of the research consists of physical education teachers working in Istanbul in the 2021-2022 academic year. The sample group consisted of 131 volunteer physical education teachers who were accessible to researchers from within the research universe. Participants were selected by random sampling. The Informal Communication Scale developed by Uğurlu (2014) and the personal information form created by the researchers were used to determine the informal communication levels of 131 physical education teachers (75 women and 56 men) who constitute the sample of the study. The Informal Communication Scale applied on the sample was found to be highly reliable with a Cronbach alpha reliability coefficient of 0.897. Sub-dimensions of Friendship (0.778); Entertainment (0.804); Affecting (0.820) and Information (0.771). The scales were prepared electronically and sent to physical education teachers, who could be reached via virtual network channels. The independent variables are gender, age, educational status, marital status and professional seniority. The dependent variable is informal communication levels. The research results showed that the informal communication level of physical education teachers differed significantly only according to the gender. The data were analyzed with the SPSS 26.0 package program. It is thought that the research results will shed light on future studies.