Hz. Peygamberin sünneti olan evlilik, aradaki husumetin çözülmesinde, taraflar arasında akrabalık bağı kurulmasında, temiz bir neslin devamında, bireyin fiziki, maddi ve manevi ihtiyaçlarının giderilmesinde oldukça önemlidir. Evlilik müessesesi devletler arası siyasette de oldukça mühimdir. Sahip olunan toprakların genişletilmesi ya da onların emniyet altına alınması genellikle akrabalık bağı tesis edilerek gerçekleştirilmiştir. Müslümanların dini ve dünyevi lideri durumunda olan Abbasi Hilafeti ile Büyük Selçuklu Devleti arasında da bu tarz siyasi evlilikler yaşanmıştır. Ancak iki taraf arasında gerçekleşen izdivaçların bazısı olumsuz olarak sonuçlanmıştır. Nitekim Abbasi Halifeleri ile evlenen Türk Hatunlarının bazısı evine dönmek zorunda kalmıştır. Bu durum da iki hanedanlık arasında yaşanan ilişkilerin gerginleşmesine sebebiyet vermiştir. Esasen taraflar da birbirlerine karşı bir üstünlük yarışı içinde olmuş ve bu nedenle Haçlı Seferleri sırasında Müslümanların beklediği yardımı yapamamışlardır. Bu çalışmada Abbasi Hilafeti ile Büyük Selçuklu Hanedanlığı arasında gerçekleşen evliliklere değinilmiş ve Selçukluların soylarını Hz. Peygamberin akrabaları ile birleştirilmek için verdikleri çaba gösterilmeye çalışılmıştır.
Marriage, which is the Sunnah of the Prophet, is very important in resolving the hostility, the parties being relatives, for a clean generation to continue, in meeting the physical, material and spiritual needs of the individual. The marriage institution is also very important in interstate politics. Such political marriages have allowed the expansion of the lands owned or the protection of the borders. Political marriages took place between the religious and worldly leader of the Muslims, the Abbasid Caliphate and the Great Seljuk State. However, some of these marriages have resulted negatively. So much so that some women belonging to the Seljuk Dynasty, who married the Abbasid Caliphs, had to return home. This situation caused a diplomatic crisis between the two dynasties. Essentially, the parties were in a race of superiority against each other and therefore could not really fight against the Crusaders. In this study, the marriages between the Abbasid Caliphate and the Great Seljuk Dynasty were mentioned and the efforts made by the Seljuks to unite their descendants with the relatives of the Prophet were tried to be shown.