Büyük Moğol İmparatorluğu’nun kurucusu Cengiz Han’ın 1227 yılında ölümünün ardından fethettiği topraklarının üzerinde ardılları olarak bir takım siyasi yapılanmalar ortaya çıktı. Bunlar arasında Deşt-i Kıpçak’ta Altın Orda, İran’da İlhanlılar, Çin ve Moğolistan’ın bir kısmında Kubilay Hanlığı ve Orta Asya ile Maveraünnehir coğrafyasında Çağatay Hanlığı bulunmaktaydı. Bu siyasi yapılanmaların hepsi de Cengiz Han’ın oğulları ve torunları tarafından oluşturuldu. Çağatay Hanlığı Cengiz Han’ın ikinci oğlu tarafından kurulan bir hanlıktı ve XIII. Yüzyılın ikinci yarısına kadar bağımsız hareket edemeyen Karakurum’dan emir alan hatta ülke topraklarının idaresi bile Karakurum’dan atanan valiler tarafından yönetilen bir siyasi oluşumdu. Zamanla İslam kültürünü benimseyen hanlık Tarmaşirin Han’dan itibaren Moğol yasalarının yerine Şer’i kuralları benimsemişti. Böylece Tarmaşirin Han, hanlık içinde yeni bir düzen kurarak hem kendi sonunu hazırlamış hem de hanlığın parçalanmasının yolunu açmıştı.
After the death of Genghis Khan, the founder of the Great Mongolian Empire, after his death in 1227, a number of political structures emerged as his successors. These included Altınorda in Deşt-i Kıpçak, İlhanlılar in Iran, Kubilay Khanate in China and Mongolia, and Chagatay Khanate in Central Asia and Maveraunnehir. All of these political structures were created by the sons and grandchildren of Genghis Khan. Çağatay Khanate was a khanate founded by the second son of Genghis Khan and XIII. Until the second half of the century, it was a political formation that was commanded by the governors, who took orders from Karakurum, which was unable to act independently, even the administration of the country's lands was appointed from Karakurum. The Khanate, which adopted the Islamic culture over time, adopted the rules of Şer instead of the Mongol laws since Tarmasir Khan. Thus, Tarmaşirin created a new order within the Khan khanate and prepared both his own end and opened the way to the fragmentation of the Khanate.