Geleneksel Üretim Yönteminden İyi Tarım Uygulamalarına Geçiş: Türkiye Örneği

Author :  

Year-Number: 2020-32
Language : null
Konu :
Number of pages: 832-844
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

İyi tarım denilince akla ilk gelen tanımlardan birisi; bireylerin sağlıklı beslenmeleri için tercih edecekleri gıdaların herhangi bir kimyasal etkiye maruz kalmadan tüketiciye sunulmasıdır. Ülkelerin gelişmişlik seviyesiyle yakından ilişkili olan iyi tarım uygulaması, sürdürülebilir tarımı daha iyi anlayıp uygulama sahasını hayata geçiren bir faktör olarak karşımıza çıkmaktadır. Nüfusun artması, teknolojide belirli ivmelerin yakalanması, tüketimde seçeneklerin çoğalması ve bireylerin daha kaliteli malları tercih etmesiyle birlikte iyi tarım terimi daha da yaygınlaşma eğilimine girmiştir. Dünyada özellikle Almanya, Hollanda, Fransa, İspanya ve İtalya gibi ülkelerin iyi tarım uygulamasına başlaması diğer yarı merkez ülkeleri de etkileyerek başarılı bir örnek sergilemesini sağlamıştır. Tarım Federasyonları, Organik Tarım Kurumu, Naturland Birliği, Biologia organizasyonu gibi pek çok dünya organizasyonlarının kurularak iyi tarım projesinin yapı taşının oluşturulması hedeflenmiştir. Türkiye’de de kontrollü tarım olarak da nitelendirilen iyi tarım uygulamalarının projeleri gerçekleştirilmiştir. 2007 yılından sonra tarımın bel kemiğini oluşturan bu uygulama sayesinde temiz çevre bilinci oluşarak, biyo çeşitliliğe de katkıda bulunulmuştur. Çalışmanın amacı; tarladan sofraya gelen malların İyi Tarım Uygulamasıyla ülke ekonomilerine sağladığı yararı, tüketicilerin zevk ve tercihlerindeki kalite anlayışının evrim geçirmesiyle birlikte sağlıklı, temiz ve güvenilir gıdaların önemine dikkat çekilmektedir. Bu bağlamda iyi tarımın sürdürülebilirlikle, kalkınmayla ilişkisi irdelenerek merkez ülkelerdeki ve Türkiye’deki uygulama etkinliğine yer verilerek bilinçli tüketici modelinde tercihlerin değiştiği olgusuna dikkat çekilmek amaçlanmıştır.

Keywords

Abstract

The one of the first definitions that comes to mind when it comes to good agriculture; is to offer the foods that individuals will prefer for their healthy diet without any chemical effect. Good agriculture practice, which is closely related to the development level of the countries, emerges as a factor that understands sustainable agriculture better and realizes the application field. The term of good agriculture has become more widespread with the increase in the population, catching certain accelerations in technology, increasing options in consumption and preferring better quality goods. The fact that countries such as Germany, the Netherlands, France, Spain and Italy started to practice good agriculture in the world has influenced other semi-central countries and enabled them to display a successful example. It was aimed to establish the building block of a good agriculture project by establishing many world organizations such as Agricultural Federations, Organic Agriculture Institution, Naturland Union, Biologia Organization projects of good agricultural practices as well be described as controlled agriculture in Turkey were carried out. Thanks to this practice, which became the backbone of agriculture after 2007, clean environmental awareness was created and contributed to biodiversity. The aim of this study; with the good agricultural practice of the goods coming from the fields to the table, the importance of healthy, clean and reliable foods is highlighted as the benefit of the country’s economies evolves with the understanding of quality in the tastes and preferences of consumers. In this context of good agricultural sustainability, giving developing relations with the countries examined central location and implementation activities in Turkey aimed to draw attention to the fact that the conscious consumer preferences are changing the model.

Keywords


  • Aksoy A, Dıvrak B. & Sütlü E.(2013). İyi Tarım Uygulamaları El Kitabı, Ofset Yapımevi, s. 1- 20.

  • Aksoy A, Dıvrak B. & Sütlü E.(2013). İyi Tarım Uygulamaları El Kitabı, Ofset Yapımevi, s. 1- 20.Ataseven Y.(2014). Türkiye’de İyi Tarım Uygulamalarına Yönelik Politikalardaki Gelişmeler, XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, s. 158- 165.

  • Aydın, B., Özkan, E., Aktürk, D., Kiracı, M.Ali., & Hurma, H. (2016). İyi Tarım UygulamalarınaYönelik Üretici Görüşlerinin Ekolojik Açıdan Değerlendirilmesi (Kırklareli, Edirne, Tekirdağ ve Çanakkale İlleri Örneği. Kafkas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 12-25

  • Aydın Eryılmaz, G.,Kılıç, O., & Boz, İ. (2019). Türkiye’de Organik Tarım ve İyi TarımUygulamalarının Ekonomik, Sosyal ve Çevresel Sürdürülebilirlik Açısından Değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 352-361.

  • Eryılmaz G. & Kılıç O.(2018). Türkiye’de Sürdürülebilir Tarım ve İyi Tarım Uygulamaları, KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi, s. 624- 631.

  • Kuşat N.(2013). Yeşil Sürdürülebilirlik için Yeşil Ekonomi; Avantaj ve Dezavantajları- Türkiye incelemesi, Yaşar Üniversitesi, s. 4896- 4916.

  • Merdan K.(2019). Avrupa Birliği Ülkelerinde Organik Tarımın Mevcut Durumu ve Gelişime Potansiyeli, Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, s. 167- 186.

  • Özmehmet E.(2008). Dünya’da ve Türkiye’de Sürdürülebilir Kalkınma Yaklaşımları, Journal of Yaşar University, s. 1–23.

  • Toprak D.(2006). Sürdürülebilir Kalkınma Çerçevesinde Çevre Politikaları ve MALİ Araçlar, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, s. 146- 169.

  • Yaşar G.(2017). İyi Tarım Uygulamaları: Migros Ticaret Anonim Şirketi Örneği, Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:9, Sayı:2 s. 503–528.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics