Batılı metinlerde Doğulu tanımı geçmişten bugüne sözel, işitsel ve görsel medya aktarımlarıyla “biz” ve “ötekiler” ayrımını oluşturmuş ve bu ayrım pekiştirilmiştir. Gelinen noktada özellikle Batı medyasında yer bulmak ve çağdaş Batı anlatı normlarına uymak için Doğulu metinlerde de “biz” ve ”ötekiler” ayrımının içselleştirildiği görülmektedir. Türk televizyon dizileri son yıllarda dünya pazarında önemli bir başarı kazandığından, yapımcılar seyircinin beklentisini karşılayan oryantalist öğeleri bir arada bolca kullanarak hedef kitlenin tatminini amaçlamıştır. Netflix için yapılan Atiye dizisi, oryantalizm algısıyla gelen Doğu kurgusunu bizatihi Doğulular eliyle tekrar inşa ederek oto-oryantalizme birebir örnek oluşturur. Oto-oryantalizm veya self oryantalizm, Doğu’nun ve Doğulunun, Batı tarafından yaratılan söylemler içinde kendini tekrar üretmesi olarak genellenebilir. Kendi kültürünü metalaştıran ve Batı’nın beklentisine uygun dekor, müzik, kıyafet ve söylem geliştiren Atiye dizisi de, oto-oryantalist perspektifle gizemli, karanlık, egzotik ve en önemlisi neden-sonuç ilişkisi bağdaşmayan bir söylemi normalleştirir. Büyü, sihir ve/ya dua gibi nedeni “bilinmezlikle” açıklanan Doğu kültürü, tarihi ve bölge dillerini inceler gibi yaparken oto-oryantalist öğelerle dolu bir Doğu imajı yaratır. Bu çalışmada Atiye dizisi kuramsal ve kavramsal literatür eşliğinde incelenecektir.
The definition of Eastern in Western texts has created the distinction between "us" and "others" through verbal, auditory and visual media transmissions from the past to the present, and this distinction has been reinforced. At this point, it is seen that the distinction between "us" and "others" has been internalized in Eastern texts, especially in order to find a place in Western media and to comply with contemporary Western narrative norms. Since Turkish television series have gained significant success in the world market in recent years, the producers aimed to satisfy the target audience by using orientalist elements that meet the expectations of the Western audience. The Atiye series produced for Netflix sets a one-to-one example of self-orientalism by reconstructing the Eastern fiction that comes with the perception of orientalism, by the hand of the Easterners themselves. The series Atiye, which commodifies its own culture and develops decor, music, clothing and discourse in line with the expectations of the West, normalizes a mysterious, dark, exotic and most importantly incompatible discourse with a self-orientalist perspective. While pretending to examine Eastern culture, history and regional languages such as magic, magic and/or prayer, the cause of which is explained by "unknown", it creates an image of the East full of self-orientalist elements. In this study, Atiye series will be examined in the light of theoretical and conceptual literature.