Amaç: Çalışma öğrenci ebelerin sağlık okuryazarlığı düzeyini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem : Çalışma kesitsel tipte yapılmıştır. Araştırmanın verileri, “Kişisel Bilgi Formu” ve “Sağlık Okuryazarlığı Ölçeği” ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; Yüzde, Ortalama, Mann whitney u testi, Kruskal Wallis testi ve ANOVA kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya 211 öğrenci katılmış olup yaş ortalaması 20.83±2.23 dür. Katılımcıların toplam ölçek puanı 110.16±12.50, erişim alt boyut puanı 22.12±2.92, anlama alt boyut puanı 30.97±3.93, değerlendirme alt boyut puanı 34.95±4.60 ve uygulama alt boyut puanı 22.11±2.95 dir. Öğrencilerin medeni durum, sınıf düzeyi,yaşadığı yer, sağlık güvencesi, anne ve babanın eğitim düzeyi, anne ve babanın çalışma durumu, mesleği isteyerek seçme, kronik hastalık varlığı ve ilk başvuru yapılan kurum ile sağlık okuryazarlığı arasında anlamlı ilişki bulunmamıştır (p>0.05). Sağlık sorunu olmasada hekime başvuranların başvurmayanlara göre, sağlık haberlerini takip edenler etmeyenlere göre sağlık okuryazarlık puanı anlamlı derecede yüksektir (p<0.05). Sonuç: Öğrenci ebelerin sağlık okuryazarlığı puanı yüksek bulunmuştur. Sağlık bilimleri fakültelerinin sağlık okuryazarlığı toplumun diğer bireylerine göre yüksektir. Fakat toplumsal sağlığın korunması ve geliştirilmesi için tüm bireylerin sağlık okuryazarlığı düzeyi iyi olmalıdır. Bu konuda toplumun eğitim düzeyine ve kültürüne uygun eğitimler planlanmalıdır.