TÜRKİYE’DE KORREPETİTÖRLÜK MESLEĞİNİN GENEL DURUMU VE KORREPETİTÖRLERİN MESLEĞE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Author :  

Year-Number: 2021-52
Language : null
Konu :
Number of pages: 3077-3086
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Gerek çalgı eğitimi gerekse icracılık açısından bakıldığında korrepetisyonun çok önemli bir alan olduğu bilinmektedir. Bir enstrüman ya da ses ile bir eserin icra edilmesi sürecinde başvurulan kişi korrepetitörlerdir. Aslında bir korrepetitör sahnede bir orkestranın ve orkestra şefinin rolünü üstlenir. Sadece bu noktadan bakıldığında bile korrepetitörlük mesleğinin uzmanlık, deneyim ve pek çok alanda bilgi sahibi olmayı gerektirdiği anlaşılabilir. Bu çalışmada korrepetitörlük mesleğinin Türkiye’deki durumunun incelenmesi hedeflenmiş, bu doğrultuda Ankara’da bulunan Devlet Çoksesli Korosu ve Ankara Devlet Opera ve Balesi’nde korrepetitör kadrosunda görev yapan piyanistler çalışma gurubu olarak seçilmiştir. Çalışma grubuna araştırmacı tarafından geliştirilen ve uzman görüşü alınmış görüşme soruları uygulanmış, elde edilen veriler nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi yöntemi ile tablolaştırılıp sunulmuştur.

Keywords

Abstract

It can be said that correpetition is a very important field for either instrument education or performance. A correpetitor is a person to consult for performing a musical piece with either an instrument or sound. As a matter of fact, a correpetitor fills in both an orchestra and a conductor on the scene. Even from this point of view , it is obvious that being a correpetitor requires profiecency , experience and huge amount of knowledge. The purpose of this Work is to examine the situation of being a correpeptitor in Turkey; accordingly, the pianists who work as correpetitors at State Polyphonic Choir and State Opera and Ballet in Ankara, are chosen to be examined. The interview questions prepared and expertised by the researcher, are asked to the group; the results are tabularized and presented by content analysis method.

Keywords


  • Aktüze, İ. (2004). Müziği Anlamak Ansiklopedik Müzik Sözlüğü (2.Basım). İstanbul: Pan Yayıncılık.

  • Aktüze, İ. (2004). Müziği Anlamak Ansiklopedik Müzik Sözlüğü (2.Basım). İstanbul: Pan Yayıncılık. Davran, Y. (1997). Şarkı söyleme sanatında eşliğin önemi ve yeri. Ankara Devlet Konservatuarı.

  • Demirova, G. (2010). Korrepetitörlük Mesleğine Genel Bir Bakış. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi ,1(12), 255-273.

  • Kalyoncu, N. (2004). Müzik öğretmeni yeterlilikleri ve güncel müzik öğretmenliği lisans programı. 1924-2004 Musiki Muallim Mektebinden Günümüze Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sempozyumunda sunulan bildiri (7-10 Nisan 2004, Isparta, ss.510-525), Süleyman Demirel Üniversitesi.

  • Özel, I. (2012). Bireysel Ses Eğitiminde Piyano Eğitiminin Önemi. Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar: Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü

  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2000). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, (2. Baskı) Seçkin Yayıncılık, Ankara.

  • Yurga, C. ve Kaya, Z. (2009). Yeniden yapılanma sürecinde müzik öğretmenliği programlarındakikorrepetisyon dersi eksikliği. 8. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumunda sunulan bildiri (23-25 Eylül 2009, Samsun, ss.123-128), Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Yayınları No.131.

  • Yüksel, K. (2010). Piyano eşlikli şan performansında eşilikçinin algısal ve psikomotor becerileri, deneyimive piyanistik düzeyinin zamanlama uyumuyla ilişkisi, Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

  • Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi. “Üfleme ve vurma çalgılar ana sanat dalı; yaylı çalgılar ana sanat dalı ve Piyano, Arp, Gitar Ana sanat dalı ders içerikleri” (http://www.msgsu.edu.tr [26 Mart 2013]).

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics